Αυξήσεις έως 15% ζητά η ΔΕΗ από τη βιομηχανία

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Είναι δυνατόν ενεργοβόρες βιομηχανίες όπως χαλυβουργίες, βιομηχανίες τσιμέντων, αλουμινίου και υαλουργίες,  για τις οποίες το ενεργειακό κόστος αποτελεί καθοριστικό παράγοντα ανταγωνιστικότητας, να πληρώνουν το ρεύμα ακριβότερα από ένα εμπορικό κέντρο ή μια μεγάλη εμπορική αλυσίδα; Και όμως σύμφωνα με την πρόταση της ΔΕΗ που κατέφθασε την περασμένη εβδομάδα στα γραφεία των μεγάλων βιομηχανιών, προκύπτουν σημαντικές αυξήσεις, που σύμφωνα με τους αρχικούς υπολογισμούς μπορούν να φτάσουν το 12 έως και το 15%. Αυξήσεις που εφόσον εφαρμοστούν, σε ορισμένες περιπτώσεις εξισώνουν ή ακόμη και καθιστούν πιο ακριβό το κόστος ρεύματος στην υψηλή  τάση από κατηγορίες πελατών της μέσης τάσης. Πρόκειται, όπως παρατηρούν πηγές, για το τελειωτικό χτύπημα στη χειμαζόμενη ελληνική βιομηχανία.

ΡΑΕ

Οι αυξήσεις προκύπτουν με βάση τις προτάσεις που κατέθεσε η ΔΕΗ, με αρκετή καθυστέρηση καθώς από πέρυσι το φθινόπωρο η ΡΑΕ είχε καλέσει τη ΔΕΗ να διαπραγματευτεί με τους μεγάλους βιομηχανικούς πελάτες νέα τιμολόγια. Η ΡΑΕ είχε ζητήσει οι διαπραγματεύσεις να γίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να διαφοροποιούνται οι χρεώσεις ανάλογα με το προφίλ και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε πελάτη υψηλής τάσης. Τα τιμολόγια στη συγκεκριμένη κατηγορία κατανάλωσης θεωρητικά είναι ελεύθερα, ωστόσο στην πράξη η ΔΕΗ είναι ο μοναδικός προμηθευτής. Επιπρόσθετα η ΡΑΕ πρόσφατα εξέδωσε απόφαση που καθορίζει τις αρχές τιμολόγησης στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας όπου αναφέρονται συγκεκριμένες οδηγίες για την τιμολόγηση των πελατών υψηλής τάσης. 

Το πιο σημαντικό κομμάτι αυτών των οδηγιών αφορά τη σύνδεση των τιμολογίων της υψηλής τάσης με την οριακή τιμή του συστήματος SMP, που είχε ζητήσει επισήμως η ΔΕΗ. Όπως επισημάνθηκε, η οριακή τιμή του συστήματος δεν αντικατοπτρίζει το κόστος παραγωγής της ΔΕΗ αλλά το κόστος της ακριβότερης μονάδας που μπήκε στο σύστημα. Παράλληλα η ΡΑΕ διαπίστωνε ότι η ΔΕΗ έχει τη δυνατότητα να καθορίσει την οριακή τιμή του συστήματος λόγω της δεσπόζουσας θέσης. Επιπρόσθετα η ΡΑΕ ανέφερε ότι δεν υπάρχουν μηχανισμοί αντιστάθμισης και πιθανή σύνδεση των τιμολογίων με την Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) σημαίνει μετακύλιση ρίσκου στον πελάτη. Καταλήγοντας στην απόφασή της η ΡΑΕ όριζε ρητά ότι η τιμολόγηση που θα συναρτάται με την ΟΤΣ θα πρέπει να προσφέρεται ως μία από τις εναλλακτικές δυνατότητες για τους πελάτες. 

Τα τιμολόγια

Παρά τις επισημάνσεις της ΡΑΕ η ΔΕΗ στις προτάσεις που κατέθεσε (τρεις εναλλακτικές) περιλαμβάνει έναν συντελεστή αναπροσαρμογής των τιμών της ενέργειας στη βάση της διακύμανσης της οριακής τιμής του συστήματος (SMP) του προηγούμενου εξαμήνου.

Οι πρώτοι υπολογισμοί που έχουν γίνει από τις ενεργειακές υπηρεσίες βιομηχανικών πελατών δείχνουν μεγάλη αύξηση που φτάνει τουλάχιστον το 15%. Μάλιστα το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξηθεί ακόμη περισσότερο καθώς η ΔΕΗ επιβάλει μεγάλα πρόστιμα όταν υπάρχουν αποκλίσεις στις δηλώσεις φορτίων των βιομηχανιών, «τιμωρώντας» με αυτόν τον τρόπο τις βιομηχανίες που δουλεύουν γιατί έτυχε να λάβουν μια έκτακτη παραγγελία. Η τιμωρία αυτή επιβάλλεται αδιάκριτα και χωρίς να εξετάζεται το εάν η δραστηριότητα αυτή δημιουργεί επιπλέον κόστος για τη ΔΕΗ.  

Τα νέα τιμολόγια που προτείνονται

Η ΔΕΗ προτείνει στους βιομηχανικούς πελάτες υψηλής τάσεις τρεις διαφορετικές τιμολογήσεις που χονδρικά διαφοροποιούνται ως εξής:

Α1: υπάρχουν 4 διαφορετικές τιμές ανάλογα με την περίοδο της κατανάλωσης. Δηλαδή υπάρχουν διαφορετικές χρεώσεις για τις εργάσιμες ημέρες του χειμώνα, του καλοκαιριού και για τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες του χειμώνα και του καλοκαιριού. 

Α2: Υπάρχουν διαφοροποιημένες ζώνες φορτίου ανά εποχή. Η μικρότερη χρέωση δίνεται τα Σαββατοκύριακα και τις βραδινές ώρες. Επίσης προσφέρεται 1,5 ώρα βραδινής χρέωσης κάθε εργάσιμη ημέρα. 

Α3: Οι διαφοροποιημένες ζώνες φορτίου και οι ελάχιστες χρεώσεις διατηρούνται όπως ισχύουν και σήμερα.

Και στις τρεις προτάσεις υπάρχει φόρμουλα σύνδεσης με την οριακή τιμή του συστήματος του προηγούμενου εξαμήνου, αλλά σε κάθε τιμολόγιο η φόρμουλα διαφοροποιείται.

Οι  συγκεκριμένες προτάσεις υπολογίζονται σε αυξήσεις 10 έως 14% στο κόστος ενέργειας και 12 – 15% στο κόστος ισχύος. Στις αμέσως επόμενες ημέρες αναμένεται η τοποθέτηση της ΕΒΙΚΕΝ, δηλαδή της ένωσης που εκπροσωπεί τις βιομηχανίες, ενώ το θέμα παρακολουθείται και από το ΣΕΒ.