Συνεχης ενημερωση

    Σάββατο, 12-Μαρ-2011 00:03

    Γερμανοί και Άγγλοι "ζαχαρώνουν" την ΕΒΖ

    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου


    Οι υποψήφιοι αγοραστές και τα υπόλοιπα «ασημικά» της ΑΤΕ

    Από τη Ροη Χάικου
    roi.haikou@capital.gr

    Τον βασικό της μέτοχο δεν κατάφερε να τον... γλυκάνει, παρά τις προσπάθειες. Και πλέον ελπίζει ότι ο νέος επενδυτής, εάν εντέλει βρεθεί, θα καταφέρει να τη βγάλει από την οικονομική κρίση.

    Η δεύτερη απόπειρα πώλησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης μέσα σε τέσσερα χρόνια είναι πλέον γεγονός και η διοίκηση της ΑΤΕ, υπό τον κ. Θ. Πανταλάκη, που κατέχει το 82,33% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, φιλοδοξεί να καταφέρει ό,τι δεν πέτυχε ο προκάτοχός του, κ. Δ. Μηλιάκος: η ΕΒΖ να σταματήσει να «βαραίνει» με ζη-μιέβ τον ενοποιημένο ισολογισμό της.

    Η ΑΤΕ προχωρά στην πρόσληψη συμβούλου και τη διενέργεια διαγωνισμού για την πώληση της συμμετοχής της και, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ήθελε ιδανικά να τελειώνει με την υπόθεση... ζάχαρη πριν από το τέλος του έτους.

    Ενδιαφέρον για την ελληνική βιομηχανία εκτιμάται ότι θα εκδηλωθεί εξ Ευρώπης, με Γερμανούς και Άγγλους να θεωρούνται ως οι επικρατέστεροι στις διαπραγματεύσεις. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον δύο γερμανικοί όμιλοι έχουν ήδη δώσει το «παρών» στις πρώτες διερευνητικές επαφές με τα στελέχη της βιομηχανίας.

    O ένας όμιλος είναι γνωστός από τη δραστηριότητά του στον κλάδο της ζάχαρης, NordZucker AG. Η έτερη... υποψηφιότητα είναι αυτή της Baywa, το ενδιαφέρον της οποίας για «δουλειές» στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά έχει ατονήσει - παρά την «τραυματική» εμπειρία που είχε πριν από περίπου ένα χρόνο με παραδοσιακούς συνεταιριστές, όταν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση δημιουργίας μεικτού σχήματος, στο οποίο θα συμμετείχαν και συνεταιρισμοί.

    Από την Αγγλία, η ED&F Man είναι ήδη εμπορικός συνεργάτης της ΕΒΖ, μετά τη σχετική συμφωνία που υπέγραψαν προ μηνών. Η ΕΟ&Ρ Man διακινεί το 25% του παγκόσμιου εμπορίου ζάχαρης και διαθέτει τα δύο μοναδικά πλοία (ΒΙΒΟ) που μεταφέρουν αποκλειστικά ζάχαρη στη λεκάνη της Μεσογείου.

    Ακίνητη περιουσία

    Και ενώ οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για σκόπευση κυρίως στα ακίνητα της εταιρείας, οι σκέψεις σε επίπεδο ΕυρωπαϊκήςΈνωσης για τροποποιήσεις στην ποσόστωση της παραγωγής ζάχαρης δίνουν άλλη... αίγλη και στη βιομηχανική δραστηριότητά της.

    Η «προίκα» της ΕΒΖ, πάντως, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη, αφού, με βάση την τελευταία ετήσια έκθεση, η αξία της ακίνητης περιουσίας της υπερβαίνει τα 91 εκατ. ευρώ.

    [[pagebreak]]
    Σε αυτήν περιλαμβάνονται εντός Ελλάδας τα  3 υπό λειτουργία εργοστάσια σε Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες και Ορεστιάδα και τα 2 κλειστά σε Λάρισα και Ξάνθη.

    Τα επενδυτικά ακίνητα που ανήκουν στη μητρική αφορούν 5 οικόπεδα (Λάρισα, Ξάνθη, Σέρρες και Θεσσαλονίκη) και 1 οικόπεδο μετά κτιρίου (Σίνδος θεσσαλονίκης) και έχουν εκτιμηθεί από τους ανεξάρτητους εκτιμητές Δανός Α.Ε. και CB Richard Ellis. Οι επενδύσεις αυτές αφορούν 28,7 εκατ. ευρώ.

    Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, ότι η εταιρεία έχει προσημειώσει γήπεδα και οικόπεδα της προκειμένου να εξασφαλίσει δάνεια συνολικής αξίας 102,660 εκατ. ευρώ.

    Και φυσικά είναι και οι δύο μονάδες στη Σερβία που ελέγχει και οι οποίες παράγουν το 45% των αναγκών της γειτονικής χώρας σε ζάχαρη.

    Πώς έφτασε στην πώληση

    Την επιβίωση αναζητά η ΕΒΖ, μια εταιρεία που στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έμοιαζε ικανή να εξαγοράσει τους περισσότερους ανταγωνιστές της στα Βαλκάνια και να γίνει ο... κυρίαρχος του ζαχαρότευτλου.

    Το 2006 ήταν ίσως η καθοριστική χρονιά, αφού τότε, κατόπιν των σχετικών αλλαγών στην κοινοτική στρατηγική για τη ζάχαρη, η ΕΒΖ αποποιήθηκε το 50,01% της εθνικής ποσόστωσης.

    Για την επιλογή αυτή έλαβε αποζημίωση πε-JL ρίπου 87 εκατ. ευρώ, κλείνοντας τα δύο εργοστάσια σε Ξάνθη και Λάρισα και δηλώνοντας ότι θα τα μετατρέψει σε μονάδες παραγωγής ενέργειας. Οι μονάδες δεν έγιναν ποτέ, στερώντας από την εταιρεία επιπλέον 32 εκατ. ευρώ σε αποζημιώσεις που θα λάμβανε, εάν αυτά τα ζαχαρουργεία παροπλίζονταν οριστικά.

    Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, μόνο η δραστηριότητά της στη Σερβία αποδίδει ουσιαστικά οφέλη, μειώνοντας για τον όμιλο το επίπεδο των ζημιών, συγκριτικά με τα αποτελέσματα της μητρικής.

    Τι χρειάζεται η ΕΒΖ για να ανακάμψει; Λειτουργία με ιδιωτικά-οικονομικά κριτήρια: να πετυχαίνει κάθε χρόνο τον στόχο της ποσόστωσης (158.750 τόνοι ζάχαρης), να μειώσει δραστικά τα λειτουργικά και παραγωγικά κόστη της, κρατώντας ικανοποιημένους τους παραγωγούς, να υλοποιήσει προγράμματα εθελουσίας για το προσωπικό και να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία της.

    Η τύχη της Δωδώνη

    Στο πρώτο πακέτο πώλησης συμμετοχών της ΑΤΕ δεν είναι η Δωδώνη, η γαλακτοβιομηχανία k της Ηπείρου, αλλά η τράπεζα έχει δηλώσει την Κ πρόθεση της να απεμπλακεί και από αυτήν τη Β θυγατρική, στην οποία κατέχει το 67,77%. Κ Η Δωδώνη δεν είναι ΕΒΖ και, σε μια διαδικασία ιδιωτικοποίησης της, εκτιμάται ότι σύσσωμη η εγχώρια αγορά θα ενεργοί ποιηθεί από τους συνεταιρισμούς της Ηπείρου μέχρι τους μεγαλύτερους παίκτες ms αγοράς. Και αυτό γιατί πρόκειται για μια εταιρεία με κύκλο εργασιών της τάξης των 100 εκατ. ευρώ και καθαρή κερδοφορία πέρυσι 1,2 εκατ. ευρώ.


    * Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 5ης Μαρτίου

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ