Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Μπορεί η πρόθεση δημιουργίας "Εθνικών πρωταθλητών" σε κρίσιμους κλάδους της ελληνικής οικονομίας να είναι το θεωρητικό "αντίδοτο" στην αντιμετώπιση και καλύτερη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, ωστόσο για μια πιθανή συγχώνευση των τριών μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων, Ελλάκτωρ, J&P Άβαξ και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, σενάριο που αναπτύχθηκε τελευταία, μάλλον εκλείπουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις.
Όπως αναφέρουν στο Capital.gr κορυφαία στελέχη εγχώριου κατασκευαστικού ομίλου, τέτοιου είδους σενάρια σε καμία περίπτωση δεν επαληθεύονται, ενώ επαφές μεταξύ των τριών ομίλων δεν έχουν πραγματοποιηθεί ούτε έστω σε φιλολογικό πλαίσιο. Αφετέρου, ορθώνονται ανυπέρβλητα προσκόμματα αμιγώς επιχειρησιακού χαρακτήρα που καθιστούν ένα “triple play” αδύνατο.
Συγκεκριμένα, όπως λένε οι ίδιες πηγές, το ενδεχόμενο συγχώνευσης της J&P Αβαξ με την Ελλάκτωρ ή με την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ "τεχνικά" αντιμετωπίζει ανυπέρβλητα εμπόδια με σημείο αναφοράς τη μητρική της J&P Overseas. Η τελευταία δραστηριοποιείται τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με την J&P Άβαξ στο εξωτερικό, στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, την Ευρώπη και την Ασία.
Επομένως, σημειώνεται, εάν οι όμιλοι είτε των Α. Καλλιτσάντση- Λ. Μπόμπολα είτε των Γ. Περιστέρη - Ν. Κάμπα αποφάσιζαν να συγχωνευθούν μεταξύ τους και στη συνέχεια με την J&P Άβαξ, θα δημιουργούνταν η εξής παγκόσμια πρωτοτυπία. Οι τρεις εταιρείες θα διεκδικούσαν τα ίδια έργα στην Ελλάδα και οι Ελλάκτωρ και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ θα ανταγωνίζονταν την J&P Overseas για projects στο εξωτερικό.
«Σε αυτή την περίπτωση θα μιλούσαμε για ντεμί-συγχώνευση» σχολιάζει χαρακτηριστικά παράγοντας των κατασκευών.
Παράλληλα, η συγχώνευση των Ελλάκτωρ και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ τίθεται προς στιγμήν μόνο ως αντικείμενο ακαδημαϊκής συζήτησης, δεδομένου ότι για τη μία βασικός πυλώνας είναι οι κατασκευές, ενώ για την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ η ενέργεια. Ο πρόεδρος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ είναι ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Ηλεκτροπαραγωγών από Ανανεώσιμες, με τα έσοδα της εισηγμένης στον κλάδο της ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ να διαμορφώθηκαν το πρώτο εξάμηνο στα 16,4 εκατ. ευρώ.
Και βέβαια ουσιαστικό εμπόδιο για την «τριπλή συγχώνευση» είναι η διαχείριση του προσωπικού των τριών εταιρειών, αλλά και ο προσδιορισμός του νέου οργανογράμματος του νέου κατασκευαστικού «υπερομίλου».
Ένα «triple play» στις κατασκευές, όπως αναφέρουν υψηλόβαθμα στελέχη των κατασκευών, διαθέτει μόνο θεωρητική βάση: Σε μία μικρή αγορά, όπως η ελληνική, με περιορισμένο κατασκευαστικό αντικείμενο πάντοτε υπάρχει η προοπτική των συγχωνεύσεων. «Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι ώριμες οι συνθήκες για μία μετοχική συνεργασία των τριών μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων» σημειώνει κορυφαίο στέλεχος των κατασκευών.
dimitris.delevegos@capital.gr