Το μετέωρο βήμα της ΑΤΤΙΚΑΤ

Δραματικά προφητικό υπήρξε το δημοσίευμα του περασμένου Απριλίου του «Κ», όπου σημειωνόταν ότι παραμένει ιδιαίτερα αμφίβολο, εάν ο κατασκευαστικός όμιλος ΑΤΤΙΚΑΤ καταφέρει να ανακάμψει από την πώληση των ασημικών, του 10% που κατείχε στην κοινοπραξία της Αττικής Οδού έναντι 113 εκατ. ευρώ. 

Τελικά, η εταιρεία συμφερόντων Παναγιώτη Πανούση, υπό το βάρος της απουσίας νέων έργων και της «μαύρης τρύπας» που προκάλεσαν τα χρέη του δημοσίου στους ισολογισμούς της «λύγισε» και αιτήθηκε την περασμένη εβδομάδα την υπαγωγή της στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Δικαίου. 

Την ίδια στιγμή, η δυσμενής θέση στην οποία έχει περιέλθει η ΑΤΤΙΚΑΤ προκλήθηκε και με υπαιτιότητα του δημοσίου: Αφενός το κράτος οφείλει στην εισηγμένη 100 εκατ. ευρώ και αφετέρου, ελλείψει των αναγκαίων απαλλοτριώσεων (αλλά και επειδή το περιθώριο κέρδους ήταν πενιχρό), η ΑΤΤΙΚΑΤ εξωθήθηκε να εγκαταλείψει μικρές υπεργολαβίες στην Ιόνια Οδό και στον Ε65.

 
Διαβάστε αύριο στο «Κεφάλαιο»: Γιατί η ΑΤΤΙΚΑΤ αιτήθηκε να ενταχθεί στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Δικαίου, ποια «όπλα» έχουν απομείνει στην φαρέτρα της άλλοτε κραταιάς κατασκευαστικής και γιατί τα επόμενα βήματά της είναι μετέωρα.