Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά έπαθε "πρόεδρο Εδεσσαϊκού"!

Του Ηλία Ψυχογιού

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο συνδυασμός της επανεκλογής του προέδρου Τραμπ στις ΗΠΑ, η συνεχιζόμενη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η 7η Οκτωβρίου μαζί με την αντίδραση του Ισραήλ κατά της Χαμάς, έχουν αναδιαμορφώσει τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες. Μέχρι πριν ελάχιστα χρόνια όλα ήταν σχετικά ξεκάθαρα και οι ιδεολογικές φατρίες της Ευρώπης είχαν σταθερές αναφορές. Πλέον αυτό δεν ισχύει: τόσο η ακροαριστερά όσο και η ακροδεξιά θυμίζουν μεθυσμένο που ξεκινάει για το σπίτι αλλά καταλήγει να κοιμάται στο παγκάκι.

Ειδικά η ευρωπαϊκή ακροδεξιά δεν ξέρει πως πρέπει να κινηθεί.
 
Να κοιτάξει προς τη "μαμά Ρωσία" για καθοδήγηση; Να κοιτάξει προς τον Τραμπ και το make america great again; Να κοιτάξει προς την Γερμανία και τον επανεξοπλισμό της, για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο; Να κοιτάξει προς την Αγγλία, που το Reform UK, μετά την επιτυχημένη του καμπάνια για το brexit πλησιάζει να γίνει κυβέρνηση αλλά σε μία διαλυμένη πλέον χώρα; Για να μην πούμε για την είδηση ότι πρώην ανώτατο στέλεχος του Reform UK καταδικάστηκε σε φυλάκιση γιατί δέχθηκε χρήματα προκειμένου να προωθήσει τα ρωσικά συμφέροντα στο Ευρωκοινοβούλιο.

Φοβάμαι ότι η ακροδεξιά στην Ευρώπη παθαίνει σταδιακά αυτό που έπαθαν τα κομμουνιστικά κόμματα μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και των σοσιαλιστικών καθεστώτων την περίοδο 89-92: θα κλείσει το εργοστάσιο και θα μείνει το παράρτημα.

Έχει μπερδευτεί βλέπετε γιατί ο ετεροπροσδιορισμός της την έχει καταντήσει να υπερασπίζεται όσα έως πρόσφατα θα φαινόταν αδιανόητα:

Δεν είναι δυνατόν η ακροδεξιά να μιλάει για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης και ταυτόχρονα να αντιπαρατίθεται πολιτικά με κυβερνήσεις της Ευρώπης που ελέγχουν την παράνομη μετανάστευση. 

Ποιο μπορεί να είναι το αφήγημα της ακροδεξιάς απέναντι στην ιταλίδα πρωθυπουργό;

Ποιο μπορεί να είναι το αφήγημα της ακροδεξιάς απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση;

Ποιο μπορεί να είναι το αφήγημα της ακροδεξιάς απέναντι στην πολωνική κυβέρνηση;

Γιατί δεν μπορεί να δηλώνεις υπερπατριώτης αλλά ταυτόχρονα να υπερασπίζεσαι απολυταρχικά καθεστώτα που απειλούν την πατρίδα την οποία υποτίθεται ότι αγαπάς. Εκτός κι αν έχεις κάποιο ιδιοτελές συμφέρον από αυτό… 

Δεν μπορεί να δηλώνεις υπερπατριώτης αλλά όταν η κυβέρνηση της χώρας σου και άλλων χωρών αντιμετωπίζει την λαθρομετανάστευση, εσύ να βρίσκεσαι απέναντί. Εκτός κι αν έχεις κάποιο άλλο ιδιοτελές συμφέρον από αυτό.

Πώς μπορείς να δηλώσεις πατριώτης και ταυτόχρονα να στηρίζεις κόμματα ανά την Ευρώπη τα οποία υποστηρίζονται ξεκάθαρα από δυνάμεις εκτός της Ευρώπης με σκοπό την εκ των έσω διάλυσή της; Τα είπαμε για το στέλεχος του Reform UK…

Γιατί στο δικό μου το μυαλό πατριώτης είναι αυτός που υπερασπίζεται την πατρίδα του έναντι όλων. Και η ΕΕ είναι η μεγάλη πατρίδα όλων μας.

Πατριώτης ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος παρότι ιδεολογικά ήταν πάρα πολύ κοντά στον ιταλικό φασισμό, αρνήθηκε να αποδεχθεί την κατάληψη της χώρας.

Πατριώτης ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που απείλησε ευθέως τον γερμανό καγκελάριο Σμιτ, ο οποίος έλεγε ότι δεν μπορούσαμε να μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λέγοντας πως θα βγει δημόσια και ζωντανά στα κανάλια μετά τη συνάντησή τους και θα καταγγείλει την Γερμανία. Η φράση του "Εσείς που έχετε αιματοκυλήσει την Ευρώπη δύο φορές είστε πιο Ευρωπαίοι από εμάς;", έμεινε στην Ιστορία. 

Πώς μπορείς να είσαι έλληνας πατριώτης και να λοξοκοιτάζεις πρόστυχα τη Χούντα του ‘67 που εξαιτίας της χάσαμε την μισή Κύπρο;

Πώς μπορείς να είσαι  έλληνας πατριώτης και ταυτόχρονα να υπερθεματίζεις, να υπερτονίζεις και να διογκώνεις κάθε επιθετική δήλωση και πράξη των τούρκων κατά της χώρας σου;

Η ακροδεξιά όμως έχει μπερδευτεί και με το Ισραήλ. Γιατί, πώς γίνεται να ομνύεις στην άμυνα έναντι όλων, και να μην υποστηρίζεις το Ισραήλ που αμύνεται για την επιβίωσή του; 
 
Πως γίνεται να μιλάς για "οργανωμένο σχέδιο αντικατάστασης του πληθυσμού της Ευρώπης με μουσουλμάνους" και να βρίσκεσαι απέναντι από το Ισραήλ που είναι το τελευταίο προπύργιο της Ευρώπης έναντι του εξτρεμιστικού ισλάμ;
 
Πως γίνεται να ζητάς να έχει το κράτος σου αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα ("για τον φτωχό λαό") και να μην θέλεις συνεργασία με το Ισραήλ που το έχει πετύχει κάνοντας την έρημο μποστάνι; 

Η ακροδεξιά στην Ευρώπη έχει πάθει "πρόεδρο εδεσσαϊκού" και δεν το έχει καταλάβει ακόμα. Εκτός κι αν τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα και απλώς έχει κάποιο ιδιοτελές συμφέρον. 

Θα μάθουμε πολύ σύντομα.