Χρυσόστομος Ν. Καλαντζής: Ο Έλληνας γιατρός που σκότωσε τον Σέρλοκ Χολμς

Συνέντευξη στον Αντώνη Κυριαζάνο

Ένα αστυνοµικό µυθιστόρηµα γραµµένο από Έλληνα µε ήρωες βγαλµένους εντελώς από τη βρετανική µυθολογία του είδους. Τον Σέρλοκ Χολµς του Sir Arthur Conan Doyle και τον Ηρακλή Πουαρώ (µε άλλο όνοµα, δες πιο κάτω γιατί) της Αγκάθα Κρίστι να ενώνουν τις δυνάµεις τους, αντιµέτωποι µε έναν serial killer, όπως λέµε κοµψά πλέον τους ελληνιστί µακελάρηδες, να οµοιοκαταληκτεί µε τον λεγόµενο "Τζακ Αντεροβγάλτη" και όλη τη σκοτεινή αύρα του πνιγηρού Λονδίνου, αν τύχαινε να γεννηθείς από εκείνη την πλευρά του. 

Ο συγγραφέας του, Χρυσόστοµος Ν. Καλαντζής, µας παραδίδει λοιπόν το "Μυστήριο της οικίας του µελισσουργού" (εκδ. Ελληνικά Γράµµατα) και µας οδηγεί στα µυστήρια ευφυών ανθρώπων που µπαινοβγαίνουν από το καλό στο κακό, µας ταξιδεύει στο Λονδίνο, το Παρίσι, αλλά κυρίως στην αγγλική εξοχή και την τρεµουλιαστή ησυχία της, εκεί που αν σπάσει ξαφνικά ένα κλαδάκι µπορεί να πεταχτείς κάθιδρος από το κρεβάτι σου, και µας µπλέκει στη διαλεύκανση φόνων, µυστικών δωµατίων, εργένικης ζωής (στα καλύτερά της) και αριστοκρατικών εµµονών. Χώρια την ευφυΐα των µελισσών. Η ανάγνωση του βιβλίου συνιστάται µε τσάι και µπισκοτάκια βουτύρου και, αν δεν ξέρετε τι σηµαίνει η λέξη "πετριχώρ", θα µάθετε σε λίγο. Αλλά ας πάρουµε τα πράγµατα από την αρχή.

Η πρώτη ερώτηση έχει να κάνει µε το σκηνικό. Γιατί επιλέξατε την περίφηµη για τη συναρπαστική της πλήξη αγγλική εξοχή για να στήσετε το σκηνικό του αστυνοµικού σας; 

Η αγγλική επαρχία πάντα θα µου ασκεί γοητεία. Μία από τις βασικές προτάσεις από τις διαφηµίσεις του βιβλίου είναι το "ποτέ µην εµπιστεύεσαι την ησυχία της εξοχής". Η µεγάλη λαίδη του βρετανικού µυστηρίου δηµιούργησε την κυρία Μαρπλ για να τονίσει πως ακόµα και στα πιο ήρεµα µέρη καραδοκεί το έγκληµα. Ο υπέροχος πετριχώρ, το άρωµα της γης µετά τη βροχή, νιώθεις να νοτίζει τις αισθήσεις µέσα στο βιβλίο και αυτό πιστεύω θα φέρει τον αναγνώστη πιο κοντά στους ήρωες. 

Οι πρωταγωνιστές σας είναι οι ευφυείς Σέρλοκ Χολµς και Ηρακλής Πουαρώ µε το ψευδώνυµο Ντιπόν, µιας και δεν σας δόθηκε η άδεια από το Ίδρυµα Αγκάθα Κρίστι να χρησιµοποιήσετε το επιθυµητό Ηρακλής Πουαρώ. Θα πρέπει να τους ξέρετε καλά και προφανώς τους θαυµάζετε... Ποια είναι η σχέση σας µαζί τους; 

Δεν ζήτησα καν την άδεια του ιδρύµατος, αφού ήξερα από πριν ότι δεν θα µου τη χορηγήσουν λόγω πολύ ισχυρού franchise, και έτσι έπλασα τον Ντιπόν, που όµως κάλλιστα θα µπορούσε να είναι αδελφός του Βέλγου ερευνητή. Έχοντας λατρέψει και τους δύο χαρακτήρες, µεγάλωσα και σπούδασα στα κλασικά πλέον συγγράµµατα αλλά και µε ταινίες και σειρές. Κρατώ αρχείο στο σπίτι µου µε όλες τις παραγωγές γύρω από τους χαρακτήρες, έχω ακόµα και τα επεισόδια της παλιάς σοβιετικής σειράς µε ήρωα τον Σέρλοκ όπως τον υποδύθηκε ο θαυµαστός Vasily Livanov. 

Τι είδους έρευνα απαίτησε η υπόθεση του µυθιστορήµατός σας και τι ταξίδι σάς πρόσφερε η συγγραφή του; 

Ο Nίτσε είπε "να κοιτάζεις την άβυσσο σηµαίνει να αφαιρέσεις όλα τα εµπόδια και τις ψευδαισθήσεις που σε χωρίζουν από την επώδυνη αλήθεια. Η άβυσσος που σε κοιτάζει πίσω σηµαίνει ότι µια τέτοια εµπειρία θα σε επηρεάσει αναπόφευκτα και θα βρεθείς αλλαγµένος από αυτήν". Έτσι ακριβώς ήταν και η δική µου έρευνα, µια κατάβαση στο σκότος. Δυόµισι χρόνια µελέτησα στοιχεία για τον πιο διάσηµο serial killer όλων των εποχών, αυτόν που δεν κατονοµάστηκε ποτέ. Ήταν δύσκολο, αφού το βάρος των ψευδών στοιχείων έγινε ασήκωτο και θόλωνε την αλήθεια. Νοµίζω, όµως, ότι έκανα καλή δουλειά και ο ένοχος που επέλεξα θα µπορούσε κάλλιστα να είναι ο αληθινός. Η επιλογή του "true crime" θεωρώ ότι κάνει το µυθιστόρηµά µου απίστευτα θελκτικό προς τον αναγνώστη. Πάνω από 85% των στοιχείων που χρησιµοποίησα είναι πέρα για πέρα αληθινά. 

Αν έλεγα ότι θαυµάζετε τη θετική αγγλοσαξονική σκέψη, θα έπεφτα έξω; 

Η αληθινή επαγωγική λογική είναι η ίδια ακριβώς που χρησιµοποιείται στην ιατρική επιστήµη και αυτή που, όπως και ο συνάδελφος Sir Arthur, χρησιµοποίησε σαν µοναδικό "όπλο" του ήρωά του. Ο ίδιος είµαι γαστρεντερολόγος, οπότε...

Στην εξέλιξη της πλοκής, οι ήρωές σας δειπνούν στο περίφηµο Σαβουά του διάσηµου σεφ Ζορζ Ογκίστ Εσκοφιέ. Είναι και αυτή η αναφορά ένας φόρος τιµής σε κάτι που θαυµάζετε, απολαµβάνετε, ή τι άλλο; 

Ποιος άλλος από έναν µαθητή του µέγα Εσκοφιέ, του συνεχιστή της δηµιουργίας του Μαρί-Αντουάν Καρέµ, θα µπορούσε να είναι αυτός που τροφοδοτεί µε καύσιµα τα "µικρά γκρι κύτταρα" της µεγαλοφυΐας του ήρωα. Ο Ντιπόν είναι ένας εκλεπτυσµένος γευσιγνώστης και αυτό προσπαθώ να το τονίσω µέσα στο βιβλίο. Απολαµβάνει την υψηλή κουζίνα, ακριβώς όπως το κάνω και εγώ. 

Το µυθιστόρηµά σας είναι εντελώς British, έχετε όµως µια αναπάντεχη αναφορά στους Ολύµπιους θεούς, ως ευχή στο στόµα του Ντιπόν. Κάτι που εξέχει αρκετά από τη ροή του κειµένου σας. Είναι µια αναφορά στον Έλληνα συγγραφέα; 

Μάλλον αναφορά και επίκληση από τον ήρωά µου για βοήθεια από µια θεία δύναµη. Ίσως υποσυνείδητα να λειτούργησε ο Έλληνας µέσα µου. 

Και ο Ντιπόν (Πουαρώ) και ο Σέρλοκ Χοµλς είναι µε τον τρόπο τους bon viveurs, εµµονικοί και ιδιόρρυθµοι. Γιατί πιστεύετε ότι θαυµάζουµε αυτούς τους ανθρώπους; 

Απλώς δεν τους καταλαβαίνουµε. Βρίσκονται σε έναν άλλο κόσµο, όπου οι εµµονές και τα πιστεύω έρχονται σε ρήξη µε την καθηµερινή γαλήνη. Οι µικρές απολαύσεις της ζωής είναι µια υπενθύµιση ότι είναι θνητοί, αυτό ακριβώς είναι που τους συγκρατεί, έτσι ώστε η λογική να µη µετατραπεί σε παράνοια. Η υπερδύναµη βρίσκεται µέσα στην ιδιορρυθµία, αλλά αντλεί δυνάµεις από µικρές νότες εκλεκτών απολαύσεων. 

Είστε γιατρός, όπως µας είπατε, γαστρεντερολόγος. Μια ιατρική διάγνωση (γενικώς µιλώντας) απαιτεί το ευρηµατικό µυαλό ενός Σέρλοκ Χολµς ή ενός Ντιπόν, τη φαντασία του ή τις ανατροπές του; Προφανώς και η επιστήµη έχει οργανώσει το υλικό της, αλλά, παρ’ όλα αυτά, αναζητώντας το πρόβληµα σε ένα σώµα, αισθάνεσθε λίγο Χολµς;

Κατά πολύ, και µάλιστα αποτέλεσε έναν από τους βασικούς λόγους να επιλέξω το συγκεκριµένο λειτούργηµα. Λατρεύω την επαγωγική λογική και τη µαιευτική µέθοδο. Τα στοιχεία οδηγούν µόνο στην αλήθεια, ακόµα κι αν αυτή ονοµάζεται νόσος. 

Ως αναγνώστης του βιβλίου σας και έχοντας διαβάσει αρκετό Χολµς, θα µπορούσα να σκεφτώ ότι είστε ο "Έλληνας γιατρός που σκότωσε τον Σέρλοκ Χολµς"; Για να το βάλω τίτλο στη συνέντευξη. Και γιατί το κάνατε; 

Αφού δεν τα κατάφερε ο Sir Arthur και τον επανέφερε στη ζωή, το έκανα εγώ. Του έδωσα όµως ένα ανθρώπινο και σωστό τέλος, µια ανταµοιβή από τις θείες δυνάµεις για τις διακεκριµένες υπηρεσίες του απέναντι στο δίκαιο και το σωστό. Με τον τρόπο µου δεν τον σκότωσα, τον εξύψωσα ακόµα περισσότερο πιστεύω. 

Στοιχεία ταυτότητας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε Ιατρική, είναι διδάκτορας του Πανεπιστηµίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στο Λονδίνο και στην Αθήνα στη Γαστρεντερολογία. Εργάζεται σε µεγάλο νοσοκοµείο των Αθηνών. Η µεγάλη του αγάπη για την ιστορία, τη µυθολογία και την αρχαιολογία τον ενέπνευσε να γράψει το πρώτο του βιβλίο, "Το δέντρο του Λαέρτη" (εκδ. Λιβάνης). Το δεύτερο βιβλίο, του "Ο γελαστός Ρινόκερος", αποτελεί ένα προσωπικό συγγραφικό στοίχηµα στη λογοτεχνία noir. Ζει στη Γλυφάδα. Είναι παντρεµένος και πατέρας δύο παιδιών.