Οι απαντήσεις Τσίπρα στις αιτιάσεις για βιβλίο-αυτογκόλ

Της Νίκης Ζορμπά

Με την Ιθάκη του, ο Αλέξης Τσίπρας, ξάφνιασε ακόμα και όσους ανέμεναν πως το rebranding του ίδιου θα περνούσε μέσω μια έστω έμμεση αλλά "ζυγισμένη" παραδοχή λαθών, σε μια προσπάθεια να διεκδικήσει πιο εύκολα τη "δικαίωση" που αναζητά, λίγο πριν βάλει επισήμως πλώρη για την ίδρυση του κόμματός του. 

Αυταπάτες και διαψεύσεις

Το άδειασμα που επιφύλαξε σχεδόν σε όλο το πολιτικό προσωπικό που ο ίδιος επέλεξε για να στελεχώσει την κυβέρνησή του, στην πιο κρίσιμη μάλιστα καμπή της  ελληνικής μεταπολιτευτικής  ιστορίας, προκάλεσε αρχικώς- σάστισμα. 

Παρουσιάζει το πρώτο του υπουργικό συμβούλιο, σαν μια μάζωξη ερασιτεχνών που με κάθε τους δήλωση "ανέβαζαν τα spreads κατά μία μονάδα" και ομολογεί ότι ο ίδιος αναρωτιόταν πολλές φορές αν κάποιοι υπουργοί του, είχαν "επαφή με την πραγματικότητα". 

Το πρώην "asset της διαπραγμάτευσης", ο Γιάνης Βαρουφάκης, κατάλαβε- πάλι σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα- πιο έγκαιρα από ό,τι τον απομάκρυνε, πως δεν ήταν τελικώς παρά ένα ναρκισσιστικό "βαρίδι" που λειτουργούσε σαν το λάδι στα γρανάζια του σχεδίου Σόιμπλε για Grexit και οι εξ αριστερών του, σύντροφοι, λίγο -πολύ, δεν ήταν παρά μια δράκα αλλοπαρμένων , ξεχασμένων στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Και στη δεύτερη φάση της Κυβέρνησής του ( μετά την υπογραφή του μνημονίου), δεν κύλησαν- πάλι βάσει της δικής του αποτίμησης από τα γραφόμενά του- πολύ καλύτερα οι εξελίξεις. Ήθελε- λέει- εφόσον είχε λήξει το θέμα της διαπραγμάτευσης, να συγκροτήσει πιο ...ρεαλιστική κυβέρνηση, με όμορους χώρους , όπως πχ το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, αλλά δυστυχώς έπεσε έξω ( πάλι) και κατάφερε να μπει τελικά ο Καμμένος στη Βουλή, οπότε δεν γινόταν αλλιώς. Δεν γινόταν να τον "αδειάσει" αφού τόσο τον είχε στηρίξει στην πρώτη διακυβέρνηση. 

Κι έπειτα, παρέμεινε εγκλωβισμένος μεταξύ ανίκανων,  ιδιοτελών και επιπόλαιων που τα έκαναν μαντάρα από τις τηλεοπτικές άδειες μέχρι και την υπόθεση Novartis, σαμπόταραν τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εκτός τόπου - όλοι μαζί τότε- και δεν διάβασαν σωστά τον καλπασμό της Ν.Δ στην εξουσία , ούτε το μοιραίο για τον  ΣΥΡΙΖΑ έτος 2023 ενώ ο ίδιος είχε παραμείνει εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα- μαυσωλείο που τον υπονόμευαν οι "επίσημοι" υπονομευτές ( εσωκομματική αντιπολίτευση) αλλά τον υπονόμευαν και οι θεωρητικώς υποστηρικτές του ( της τσιπρικής, θεωρητικώς πτέρυγας). 

Κι όταν θέλησε να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από τον γκρεμό, μετά την παραίτησή του από την ηγεσία, πάλι έπεσε έξω: Η Έφη Αχτσιόγλου δεν δέχθηκε το "δαχτυλίδι" που της πρόσφερε, ούτε ο Αλέξης Χαρίτσης ενώ εξελέγη και ο "αδιαμεσολάβητος" Κασσελάκης, από το πουθενά. έπεσε πάλι έξω".

Λάθος με την επιλογή Κωνσταντοπούλου , λάθος με την επιλογή Βαρουφάκη, λάθος με τη στελέχωση του υπουργικού του με στελέχη που ο ίδιος εμφάνισε "γραφικούς", λάθος με την εκτίμηση ότι το  "δίκιο της χώρας" θα επιβληθεί στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών, λάθος γενικώς με το "ασκέρι" που ονόμασε κόμμα. 

Λίγα τα ...σωστά που κραδαίνει: Την αμφιλεγόμενη ( για πολλούς) Συμφωνία των Πρεσπών, τη συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο ,  το τραυματικό γεγονός του Δημοψηφίσματος, τη στήριξη Ομπάμπα- γενικώς τις επαφές του με του διεθνώς "μεγάλους" παίκτες της εποχής και φυσικά, ως υπέρτιτλος στα... θετικά του" Εγώ δεν έκλεψα".

Με τούτα και με εκείνα, οριζόντια είναι η αίσθηση στο πολιτικό σκηνικό ότι πρόκειται για ένα βιβλίο- αυτογκόλ : Υπενθυμίζει στο εκλογικό Σώμα όλους τους λόγους που τον οδήγησαν σε πολλαπλές ήττες από τη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη και άλλους τόσους γιατί το ΠΑΣΟΚ επιβίωσε , επανερχόμενο στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. 

"Κάνει μόνος του τη δουλειά που θα κάναμε εμείς: Να θυμίσουμε το καταστροφικό πέρασμά του από τη χώρα", έλεγε με ικανοποίηση γαλάζιο στέλεχος. 

Η αυτοκατάργηση

Για το περιβάλλον Τσίπρα, όλες μαζί οι παραπάνω αιτιάσεις, είναι και η "δύναμή" του: Το rebranding του περνά μέσα από την αυτοκατάργηση του ...πρότερου πολιτικού του προφίλ. 

Κοινώς, "έχω ικανότητες αναμφισβήτητες ( αφού εγώ έβγαλα τη χώρα από τα μνημόνια έστω και με αυτό το παρδαλό ασκέρι συνοδοιπόρων) και κατονομάζοντας τα λάθη ένα προς ένα, τι άλλη χρεία εγγύησης υπάρχει πως δεν θα τα επαναλάβω". 

Αυτο είναι grosso modo το φόντο πίσω από την αφήγηση του Αλέξη Τσίπρα για τον πρότερο πολιτικό του βίο, τον οποίο αποκηρύσσει μαζί και με τον πρότερο εαυτό του.

Δίκοπο μαχαίρι, προφανώς για τον ίδιο που έχει ανοιχτά πλέον βάλει πλώρη για το νέο κόμμα. Το προανήγγειλε ουσιαστικά χθες, ο Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής πολιτικής Επιστήμης, στενός συνεργάτης του και μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Ινστιτούτου του: το βιβλίο του πρώην Πρωθυπουργού, θα έχει ως συνέχεια τη δημιουργία ενός πολιτικού κόμματος, το οποίο θα κριθεί στο πεδίο της πολιτικής με βάση την πρότασή και την ηγετική ομάδα που θα συστήσει στον κόσμο. Ξεκαθαρίζει παράλληλα πως ο Αλ. Τσίπρας δεν πρόκειται να κάνει "συνομοσπονδία κομμάτων" , άλλως δεν είχε λόγο να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα επανασυστηθεί κατεβαίνοντας στην πολιτική κονίστρα, ως ρεαλιστής, διεκδικώντας να εκφράσει τον χώρο της Κεντροαριστεράς γενικώς, με κατεύθυνση τις παρυφές του Κέντρου.

Επόμενο... project

Η "ηγετική ομάδα" και τα στελέχη που θα επιλέξει να τον πλαισιώσουν θα είναι η έμπρακτη απάντηση αντί άλλης θεωρητικής ( που κυοφορείται και αυτή - αναμένεται να δώσει κάποιες "απαντήσεις" σε όσα ουκ ολίγα έχουν ακουστεί κατά την παρουσίαση του βιβλίου του την Τετάρτη 3.12). 

Είναι σε επαφή με τεχνοκράτες και Ακαδημαικούς για το νέο κόμμα, αυτό είναι κοινό μυστικό. Έχει και χρεία πολιτικών στελεχών, επαρκώς "μπαρουτοκπανισμένων" στο κυνήγι της ψήφου. 

Έχει περιγράψει ήδη "καίγοντάς" τους στο βιβλίο ποιους δεν θα επιλέξει για την επόμενη ημέρα: Η "Ομπρέλα" είναι εκτός ( Τσακαλώτος, Σκουρλέτης κλπ, που δεν τον θέλουν αλλά και να τον ...'ηθελαν). Εκτός είναι και από την άλλη εσωκομματική μπάντα ο Πολάκης και ο Νίκος Παππάς ( κι ας καμώνεται πως δεν το καταλαβαίνει, μιλώντας για... γέφυρες με τον Αλέξη Τσίπρα)

Υπάρχει ανοιχτή εκκρεμότητα - ακόμη- τέσσερις ημέρες μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του με την Έφη Αχτσιόγλου: Δεν την συγκαταλέγει, επουδενί, στους "'άχρηστους, γραφικούς και επιπόλαιους" αλλά η πικρία του για εκείνη είναι διάχυτη στο χωρίο του βιβλίου όπου περιγράφει την άρνησή της να τον διαδεχθεί ενώ αμέσως μετά η ίδια έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. 

Εκτιμήσεις (παροικούντων στα περιξ της Αμαλίας), περιγράφουν τη συνθήκη Τσίπρα- Αχτσιόγλου, ως εξής: Της πέταξε το γάντι, όλα κρίνονται από το πώς θα το "σηκώσει". 

Η δημόσια τοποθέτησή της, δεν μπορεί να καθυστερήσει πολύ.

*Διαβάστε ακόμα

-Βιβλίο Τσίπρα: Ίχνη αυτοκριτικής, διαζύγιο από συνοδοιπόρους του, θύελλα από αντιδράσεις

-Διαβάζοντας την "Ιθάκη" του Τσίπρα: Παρασκήνιο, Αυτοκριτική, τι λέει για πρώην συντρόφους- Σινιάλο για το κόμμα του