Νέα ευρω-καταδίκη της Ελλάδας: Αλλοδαπός έμεινε 168 μέρες στις φυλακές για αδίκημα που είχε διαπράξει άλλος

Του Παναγιώτη Στάθη

Μια απίστευτη περιπέτεια έζησε το 2018 ένας 31 ετών τότε αλλοδαπός μετανάστης, αφού η Δικαιοσύνη τον κράτησε στις φυλακές λόγω συνωνυμίας παρότι τα αποτυπώματά του δεν ταίριαζαν με αυτά του προσώπου είχε καταδικαστεί και αναζητούνταν. Οι δικαστές απέρριψαν την αίτησή του χωρίς αιτιολογία και μετά του αρνήθηκαν και αποζημίωση! 

Η προσφυγή του ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, από το οποίο και δικαιώθηκε, προκάλεσε μια ακόμα καταδίκη της χώρας, με σχόλια μάλιστα που γεννούν σοβαρό προβληματισμό για τον πυρήνα της Δικαιοσύνης που είναι η ποιότητα των δικαστικών αποφάσεων.

Η υπόθεση

Η υπόθεση, σύλληψη και εκδίκαση εκτυλίχθηκε το 2018, και αφορά έναν 31 ετών τότε αλλοδαπό που βρέθηκε στις φυλακές για 168 μέρες, επειδή το ονοματεπώνυμό του ήταν ίδιο με άλλου (όπως αποδείχτηκε) προσώπου που είχε καταδικαστεί ερήμην για ναρκωτικά. 

Ο νεαρός προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, υποβλήθηκε σε έλεγχο δακτυλικών αποτυπωμάτων και παρότι δεν συνέπιπταν με του δράστη, το δικαστήριο χωρίς αιτιολογία απέρριψε την αίτησή του και τον κράτησε στη φυλακή. 

Χρειάστηκε δεύτερη προσφυγή, δεύτερος έλεγχος δακτυλικών αποτυπωμάτων και μάρτυρες, για να αποφυλακιστεί. Το καλύτερο είναι ότι όταν ευλόγως ζήτησε αποζημίωση για τις μέρες που κρατήθηκε και πάλι η Ελληνική Δικαιοσύνη του το αρνήθηκε. 

Το ΕΔΔΑ καταδίκασε τη χώρα και τον δικαίωσε κάνοντας το διόλου κολακευτικό για τη Δικαιοσύνη σχόλιο πως "είχε υιοθετήσει μια υπερβολικά φορμαλιστική προσέγγιση που δεν ήταν σύμφωνη με το πνεύμα του άρθρου 5 § 5 της ΕΣΔΑ”. Η αποζημίωση που ορίστηκε είναι στις 8.000 ευρώ και τα έξοδα.

Χειρδάρης: "Η ποιότητα των ελληνικών αποφάσεων”

Ο ποινικολόγος και ειδικός σε θέματα Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, Βασίλειος Χειρδάρης, σχολιάζει πως "το ΕΔΔΑ επικρίνει ποιοτικά στοιχεία δικαστικών αποφάσεων και ασκεί έντονη προβληματική για την αιτιολογία και ερμηνεία των ελληνικών δικαστηρίων”, και προσθέτει: "Το ΕΔΔΑ σχεδόν σπάνια προβαίνει σε καταδίκες για την αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων χωρών της Ε.Ε. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου αφήνει σημαντικό περιθώριο εκτίμησης στα εθνικά δικαστήρια στον τομέα αυτό, δεδομένου ότι ο εθνικός δικαστής που δικάζει μια υπόθεση είναι ο αρμοδιότερος για να κρίνει για το αποδεικτικό σκέλος της. Η παρουσιαζόμενη όμως απόφαση εμφανίζει σημαντική απόκλιση από τη λογική και συνιστά είδος δικαστικής παραλογίας”.

Σημειώνει δε πως "η καταδικαστική κρίση του Στρασβούργου για την αιτιολογία και την ερμηνεία της νομοθεσίας από τα εθνικά δικαστήρια δημιουργεί έντονους προβληματισμούς για την ποιότητα των ελληνικών αποφάσεων”.

"Η απόφαση αυτή συνδυαζόμενη με την επίσης πρόσφατη καταδικαστική απόφαση Παλιούρας κ.α. κατά Ελλάδας της 10.09.2024 (αρ. προσφ. 51031/16) με την οποία καταδικάστηκε η χώρα μας για αντιφατική αιτιολογία και αυθαίρετη δικαστική απόφαση, πρέπει να προβληματίσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης και την ηγεσία των Ανωτάτων Δικαστηρίων και να υπάρξει παράλληλος προσανατολισμός εκτός από την επιτάχυνση της δικαιοσύνης και στην ποιοτική της αναβάθμιση. Και το τελευταίο δεν είναι κάτι απλά επιθυμητό, αλλά αναγκαίο…”, αναφέρει.