Σπύρος Σαγιάς: Ένας dealmaker για να κλείσει η συμφωνία

Του Νίκου Χρυσικόπουλου
 
Όταν τον περασμένο Ιανουάριο ανακοινώθηκε πως ο γνωστός νομικός Σπύρος Σαγιάς αναλαμβάνει καθήκοντα Γενικού Γραμματέα της Κυβέρνησης, πολλοί ήταν αυτοί που έκαναν λόγο για τον “άνθρωπο του Τσίπρα”, δεδομένων των ικανοτήτων και των των λεπτών χειρισμών που απαιτούνται για την συγκεκριμένη θέση.

Μόλις τρεις μήνες αργότερα, το Μαξίμου ανακατεύει την τράπουλα και τοποθετεί τον κ. Σαγιά σε θέση-κλειδί στην νέα ομάδα διαπραγμάτευσης, πλαισιώνοντας τους κ.κ. Χουλιαράκη και Τσακαλώτο, αμφότεροι επιλογές του Γιάννη Δραγασάκη. Τύποις, ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης τίθεται επικεφαλής ειδικής ομάδας συντονισμού “για την καλύτερη υπoστήριξη των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα”. Ουσιαστικά, όμως, αναφέρουν πρόσωπα που γνωρίζουν καλά το modus operandi στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σαγιάς καλείται να χειριστεί τις εξαιρετικά δύσκολες ισορροπίες μεταξύ των υπουργών της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των θεσμών, εν όψει των επίπονων συμβιβασμών που απαιτούνται προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία με τους εταίρους.

Προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, οι ίδιοι συνομιλητές λένε πως το Μαξίμου τοποθετεί δικλείδες ασφαλείας στο πλάι των βασικών διαπραγματευτών εν όψει των κρίσιμων χειρισμών που ακολουθούν, αξιοποιώντας συγχρόνως την εμπειρία του ως dealmaker, ώστε να εξασφαλίσει τον, όσο το δυνατόν, καλύτερο έλεγχο της πορείας και, κυρίως, του αποτελέσματος των συζητήσεων που ξεκινούν εκ νέου.

Ο έμπειρος νομικός έχει χαρακτηριστεί ως “άνθρωπος ειδικών αποστολών”. Η δικηγορική του εταιρεία, Σαγιάς και Συνεργάτες, έχει χειριστεί σημαντικές υποθέσεις και συμφωνίες, διακρατικές και μη, μεγάλες δημόσιες συμβάσεις, ιδιωτικοποιήσεις και συμβάσεις παραχώρησης. Ως επικεφαλής της ειδικής ομάδας συντονισμού που δημιουργείται και από τη θέση του γ.γ. της κυβέρνησης, θεωρείται ότι θα βρίσκεται εις γνώσιν του εύρους των διαδικασιών που απαιτούνται ώστε να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ της κυβέρνησης και των θεσμών.
 
Από την Κέρκυρα, στο Παρίσι
Ο Σπύρος Σαγιάς κατάγεται από την Κέρκυρα. Έλαβε το απολυτήριό του από το 2ο Γυμνάσιο της πόλης, μέλος μιας “φουρνιάς” μαθητών που πέτυχαν να καταλάβουν υψηλές θέσεις στο δημόσιο βίο, στην εκπαίδευση και στον ιδιωτικό τομέα. Ο ίδιος πέτυχε στην Νομική Αθηνών και στη συνέχεια συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Η οικογένειά του στήριξε τις αποφάσεις του, οι οποίες τον οδήγησαν στην πρωτεύουσα. Το γραφείο του που διατηρεί στο Κολωνάκι, σύντομα συμπληρώνει 40 χρόνια λειτουργίας και θεωρείται ένα από τα σημεία αναφοράς όσων ξένων επενδυτών επιθυμούν να αναπτύξουν ή έχουν επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα.

Στο παρελθόν, όπως έχει γράψει η εφημερίδα “Κεφάλαιο”, πέτυχε να χειριστεί με επιτυχία σημαντικές συμφωνίες, τόσο για λογαριασμό του ελληνικού σημοσίου, όσο και για μεγάλους, ελληνικούς και ξένους ομίλους, και γνωστούς πολιτικούς και επιχειρηματίες, ακόμη και για όσους φαινομενικά διέθεταν αντικρουόμενα συμφέροντα. Μεταξύ άλλων, το γραφείο του συνέταξε την πρώτη σύμβαση παραχώρησης της Cosco με τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά, ενώ συμμετείχε στην ομάδα των νομικών συμβούλων κατά την εισαγωγή του ΟΛΠ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας το 2003, με σύμβουλο έκδοσης τότε την Bank of America. Η συνεργασία με με την Cοsco ήταν η αφετηρία για τη δημιουργία καλών σχέσεων με το Πεκίνο και τη δημιουργία ανοικτών διάυλων επικοινωνίας, κάτι που φάνηκε και στην συνάντηση του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα και του υπουργού Επικρατείας Α. Φλαμπουράρη με τον κινέζο πρέσβη στην Αθήνα.

Η ενασχόληση με τον ΟΛΠ, ωστόσο, χρονολογείται από αρκετά νωρίτερα. Το 1999 το δικηγορικό γραφείο είχε συμμετάσχει σε project της Kantor για την εκπόνηση Στρατηγικού Σχεδίου για την αξιοποίηση του ΟΛΠ. Παράλληλα, προσέφερε νομικές υπηρεσίες για σειρά ετών στο υπουργείο Ναυτιλίας.

Το δικηγορικό του γραφείο είχε επίσης ρόλο στην διαδικασία παραχώρησης του σταδίου «Γ. Καραϊσκάκης», σε έργα που αφορούσαν στον εκσυγχρονισμό του ΟΣΕ και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου,  αλλά και σε σειρά ιδιωτικοποιήσεων, με πιο πρόσφατες του πρώην Ανατολικού Αερολιμένα στο Ελληνικό και του ακινήτου στο Μικρό Καβούρι στη Βουλιαγμένη.

Σημαντικά συμβόλαια χειρίστηκε επί κυβερνήσεως Κ. Σημίτη αλλά και μετά, ενώ διατηρεί στενές σχέσεις σχεδόν με όλο το φάσμα του πολιτικού χώρου που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Πρόσφατα, πάντως, δέχθηκε τα βέλη στελεχών της Ν.Δ. για την «Παράκτιο Μέτωπο» και για τη διαμάχη του ελληνικού δημοσίου με την εταιρεία ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου Grand Resort Λαγονήσι.
 
nikos.chrissikopoulos@capital.gr