Παρασκευή, 02-Μαϊ-2025 07:30
Στις εκλογές του Καναδά κέρδισε η... Ευρώπη

της Joanna Hosa
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει ένα ασταθές γεωπολιτικό τοπίο και δεν μπορεί πλέον να εμπιστεύεται τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, για να υπερασπιστεί τις αξίες της και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, χρειάζεται συμμάχους. Για τους Ευρωπαίους, ο Καναδάς ήταν για καιρό μια δευτερεύουσα σκέψη, και το ίδιο ισχύει και αντίστροφα.
Ωστόσο, οι απειλές που προέρχονται από την κυβέρνηση Τραμπ έχουν ταρακουνήσει την πολιτική και τις στρατηγικές επιλογές του Καναδά. Ο Καναδάς θέλει πλέον να αναλάβει ηγετικό ρόλο και βλέπει την Ευρώπη ως πηγή αξιόπιστων συμμάχων. Η Ευρώπη χρειάζεται μια νέα στρατηγική για μια στενότερη συμμαχία με τον Καναδά.
Η νίκη του Μαρκ Κάρνεϊ στις εκλογές αυτή την εβδομάδα αποτελεί μια ευκαιρία για τους Ευρωπαίους να εντάξουν βαθύτερες σχέσεις με την Οττάβα — στον τομέα του εμπορίου, της ενέργειας, της Ουκρανίας και της ευρύτερης ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης και της Αρκτικής.
Όπως και ο Καναδάς, η Ευρώπη χρειάζεται να διαφοροποιήσει το εμπόριό της. Χρειάζεται επίσης νέες πηγές ενέργειας, κατά προτίμηση καθαρής ενέργειας. Ο Καναδάς είναι μια χώρα πλούσια σε πόρους, αναπτύσσει τη "πράσινη" βιομηχανική στρατηγική του και θέτει τον εαυτό του ως κύριο πάροχο κρίσιμων μετάλλων. Επιπλέον, ο Καναδάς επιθυμεί να συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία και να ενισχύσει την ασφάλεια στην Αρκτική, όπου τα συμφέροντά του ευθυγραμμίζονται περισσότερο με εκείνα των ευρωπαϊκών χωρών της Αρκτικής.
Η κοσμοθεωρία του νέου πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρα πολυμερής και φιλοευρωπαϊκή. Στο πρώτο του επίσημο ταξίδι, πριν από τις πρόωρες εκλογές, ο Κάρνεϊ επισκέφτηκε την Ευρώπη και δήλωσε ότι ο Καναδάς είναι "η πιο ευρωπαϊκή από τις μη ευρωπαϊκές χώρες". Σε μια από τις πρώτες του τηλεφωνικές συνομιλίες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, μίλησε με τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Δεν υπήρχε τέτοια δυναμική επί της θητείας του προκατόχου του, Τζάστιν Τριντό, ούτε ο ηγέτης των Συντηρητικών Πιερ Πουαλιέβρ εστίαζε στην Ευρώπη.
Δεδομένης αυτής της ευκαιρίας, και οι δύο πλευρές θα πρέπει να αρχίσουν αμέσως να αναζητούν νέους τρόπους ενίσχυσης της ευρωπαϊκο-καναδικής συνεργασίας.
Από την επιστροφή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και την παραίτηση του Τριντό, ο Καναδάς έχει βιώσει μια εκπληκτική πολιτική αφύπνιση. Οι πρόωρες εκλογές της 28ης Απριλίου έγιναν μετά την "αμερικανική προδοσία": τον τελωνειακό πόλεμο του Τραμπ και τις απειλές του να μετατρέψει τον Καναδά στην 51η πολιτεία των ΗΠΑ. Ενώ τον Ιανουάριο όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι η επόμενη καναδική κυβέρνηση θα ήταν Συντηρητική, ο Κάρνεϊ εξασφάλισε μια τέταρτη θητεία για τους Φιλελεύθερους.
Ο Κάρνεϊ διαθέτει δυνατό δίκτυο στην Ευρώπη από την περίοδο που διετέλεσε διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας. Έχει κερδίσει εμπιστοσύνη και αξιοπιστία που κρίνονται καθοριστικά. Σημαντικότερα, επιθυμεί να εστιάσει στην Ευρώπη και να διαφοροποιήσει την οικονομία της χώρας του, μειώνοντας την εξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Ως μέρος αυτής της στρατηγικής, η ενεργειακή πολιτική του Καναδά εξελίσσεται ραγδαία. Οι φυσικοί και ενεργειακοί του πόροι είναι τεράστιοι, όμως όταν η Ευρώπη χρειαζόταν νέες πηγές ενέργειας μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) παρεμποδίστηκαν από έλλειψη υποδομών εξαγωγών και εσωτερικά πολιτικά εμπόδια – ιδιαίτερα η αντίσταση του Κεμπέκ κατά της κατασκευής αγωγών και τερματικών.
Αυτά τα εμπόδια τώρα εξαφανίζονται, ενώ ο Καναδάς αναπτύσσει ταυτόχρονα καθαρό υδρογόνο και βιώσιμα καύσιμα. Η χώρα βρίσκεται σε θέση να γίνει στρατηγικός εταίρος της Ευρώπης τόσο στον τομέα της παραδοσιακής όσο και της ανανεώσιμης ενέργειας.
Σημαντικότερα, ο Κάρνεϊ υποσχέθηκε να εστιάσει στην ασφάλεια και να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ (από το 1,3% που είναι σήμερα). Ο Καναδάς υποστηρίζει εδώ και καιρό την Ουκρανία και σίγουρα θα συνεχίσει στην ίδια πορεία, ειδικά τώρα που έχει γίνει φανερό ότι ούτε καν η καναδική κυριαρχία μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη.
Φαίνεται αποφασισμένος να στηρίξει συμμάχους που πολεμούν για την ανεξαρτησία τους και να ενισχύσει τους δεσμούς και τη διαλειτουργικότητα με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, εφόσον ίσως χρειαστεί η ίδια η Καναδάς βοήθεια στα αρκτικά της εδάφη στο μέλλον.
Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.
Επιμέλεια - Απόδοση: Νικόλας Σαπουντζόγλου