Τι κρύβει η απάντηση Πούτιν στους δυτικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς

Του Camille Grand

Για πολλούς μήνες, οι ουκρανικές αρχές είχαν ζητήσει άδεια να χρησιμοποιήσουν πυραύλους κρούσης μεγαλύτερης εμβέλειας, δυτικής κατασκευής, για να χτυπήσουν στόχους βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος. Στις 17 Νοεμβρίου, ο Τζο Μπάιντεν συναίνεσε.

Τώρα η απόφαση του Μπάιντεν έχει προκαλέσει άλλη μια δημόσια συζήτηση σχετικά με τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας και οι επακόλουθες ενέργειες του Βλαντιμίρ Πούτιν καταδεικνύουν πώς η εκτεταμένη χρήση δυτικών πυραύλων δημιουργεί στρατιωτικά διλήμματα στη Ρωσία. Η άμεση απάντησή του ήταν να δημοσιεύσει ένα αναθεωρημένο ρωσικό πυρηνικό δόγμα, το οποίο επεκτείνεται ελάχιστα στα πυρηνικά σενάρια και μειώνει οριακά το πυρηνικό όριο. Στη συνέχεια, η Ρωσία χρησιμοποίησε επίσης έναν νέο τύπο πυραύλου μέσου βεληνεκούς για να επιτεθεί στην πόλη Dnipro της κεντρικής Ουκρανίας, μια "δοκιμή" για την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν προειδοποίηση 30 λεπτών πριν γίνει.

Η εκτόξευση είχε ξεκάθαρα σκοπό να αποδείξει την ικανότητα της Ρωσίας να χτυπήσει εντός της ευρωπαϊκής επικράτειας και οι δημόσιες και τηλεοπτικές εμφανίσεις του Πούτιν είχαν ως στόχο να δραματοποιήσουν την εκτόξευση του  αναθεωρημένου πυρηνικού δόγματος προκειμένου να παίξουν με τους δυτικούς φόβους. Συνολικά, ωστόσο, η αντίδραση του Πούτιν ήταν περιορισμένη. Η στρατηγική του ενδιαφέρεται περισσότερο για το να τον δουν να "κάνει κάτι" – αλλά στην πράξη, φαίνεται να έχει καταπιεί απρόθυμα τη νέα πολιτική της Αμερικής.

Παρά αυτή τη φαινομενικά σιωπηλή αντίδραση, ωστόσο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να ερμηνεύσουν προσεκτικά το υποκείμενο μήνυμα του Πούτιν –το οποίο και πάλι αποδεικνύει ότι η ρωσική "κόκκινη γραμμή" αποδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου κόκκινη– και να βασίσουν τη δική τους απάντηση σε πολλούς πυλώνες.

Οι ευρωπαϊκές χώρες και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διατηρήσουν και να επεκτείνουν τη στρατιωτική τους υποστήριξη στην Ουκρανία. Η σύγκρουση βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση: οι ρωσικές προσπάθειες να εκμεταλλευτούν ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης θα μπορούσαν να προηγηθούν των συζητήσεων για την κατάπαυση του πυρός. Ως εκ τούτου, η βοήθεια θα πρέπει να επικεντρωθεί στο να δοθεί η δυνατότητα στην Ουκρανία να προσεγγίσει τις μελλοντικές συνομιλίες με την ισχυρότερη δυνατή θέση, αλλάζοντας παράλληλα τις θέσεις του Πούτιν.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καθώς και το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να εκθέσουν τη ζωντανή δοκιμή του "Oreshnik" ως περιττή και επικίνδυνη. Αυτό θα αποκάλυπτε επίσης τη χρήση πυρηνικής ρητορικής από τη Ρωσία - σε μια εποχή που η πυρηνική αποτροπή απαιτεί την αποφυγή σύγχυσης και λανθασμένου υπολογισμού - ως ακατάλληλη και εμπρηστική. Το γεγονός ότι ο πύραυλος απαγορεύεται σύμφωνα με τη Συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς (INF) που δεν λειτουργεί πλέον, ενισχύει μόνο την προβληματική συμπεριφορά του Πούτιν.

Έχοντας αυτό κατά νου, η Δύση πρέπει να αναπτύξει ένα σαφές αποτρεπτικό μήνυμα που δείχνει στον Πούτιν ότι οποιαδήποτε χρήση πυρηνικών όπλων παραμένει απαράδεκτη.

Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης να διαχειριστούν προσεκτικά την κλιμάκωση για να αποφύγουν να ακολουθήσουν τον Πούτιν στη ρητορική του.

Η απόφαση του Μπάιντεν να επιτρέψει στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει τα τακτικά πυραυλικά συστήματα του στρατού (ATACM) είναι καθυστερημένη και ευπρόσδεκτη. Τερματίζει έναν περιορισμό που, πέρα από το να έχει διεθνή νομική βάση, υπήρχε υπό τον φόβο της κλιμάκωσης. Στην πράξη, η Ουκρανία βρισκόταν στο πίσω μέρος, ενώ η Ρωσία επέκτεινε την επίθεσή της κατά μήκος των συνόρων της Ουκρανίας με τη βοήθεια βορειοκορεατικών στρατευμάτων.

Η κίνηση θα βοηθήσει την Ουκρανία να αντιμετωπίσει την τρέχουσα επίθεση του ρωσικού στρατού απειλώντας σημαντικούς στρατιωτικούς στόχους όπως αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών και συγκεντρώσεις στρατευμάτων στο ρωσικό έδαφος.

Επιπλέον, η απόφαση του Μπάιντεν απελευθερώνει οποιουσδήποτε περιορισμούς για τη Βρετανία ή τη Γαλλία για την προμήθεια πυραύλων αέρος εκτόξευσης SCALP/Storm Shadow, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικοί όταν χρησιμοποιούνται παράλληλα με τους εκτοξευόμενους από το έδαφος ATACM. Ωστόσο, όλα τα σχετικά οπλικά συστήματα έχουν βεληνεκές μόνο μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων – για παράδειγμα, 300 χλμ για τα ATACM – που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να χτυπήσουν πολύ βαθιά στο ρωσικό έδαφος.

Ως εκ τούτου, η άδεια της Αμερικής στην Ουκρανία να χτυπήσει ρωσικό έδαφος δεν αλλάζει από μόνη της το παιχνίδι: αλλά παραμένει στρατιωτικά σημαντική.

Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.

Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου