Πέμπτη, 20-Ιουν-2024 12:00
Τα διδάγματα από την G7 και ο ρόλος της Μελονι

Της Teresa Coratella
Οι ηγέτες της ΕΕ και των κρατών μελών έφτασαν στη Σύνοδο Κορυφής της G7 στην Ιταλία στις 12-13 Ιουνίου "λαβωμένοι", ταλαιπωρημένοι και εντελώς αποσπασμένοι από τις ταλαιπωρίες τους στην εσωτερική και ευρωπαϊκή πολιτική. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, είχε υποστεί μια σκληρή ήττα από την ακροδεξιά στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στη συνέχεια προχώρησε στην προκήρυξη μιας πρόωρης εθνικής εκλογικής μάχης.
Ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς και το κόμμα του είχαν υποστεί μια δική τους καταστροφή στις ευρωεκλογές – που σημαίνει ότι το τρίγωνο Μακρόν-Μελόνι-Σολτς ήταν ανύπαρκτο. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ ετοιμάζεται να αποχωρήσει, ενώ η πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν ήταν σίγουρη αν θα παραμείνει για δεύτερη θητεία.
Η σύνοδος κορυφής είχε ως αποτέλεσμα τρία αξιοσημείωτα επιτεύγματα σε τρεις μεγάλες εξωτερικές προκλήσεις: την Ουκρανία, την κινεζική υποστήριξη στη Ρωσία και τη μετανάστευση. Αλλά οι χαμένες ευκαιρίες αλλού θέτουν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη μορφή της G7, η οποία πλέον είναι πολύ ευάλωτη στα εγχώρια σκαμπανεβάσματα των μελών της.
Διδάγματα
Η υπόλοιπη προεδρία της Ιταλίας και αυτή του Καναδού διαδόχου της πιθανότατα θα αντιμετωπίσουν παρόμοιες προκλήσεις. Αλλά η G7 μπορεί ακόμα να βασιστεί στις επιτυχίες της φετινής συνόδου κορυφής και να αντιμετωπίσει ορισμένες από τις αποτυχίες της:
Όλοι οι ηγέτες της G7 θα πρέπει να επιδιώξουν να εξασφαλίσουν ότι η ομάδα θα διατηρήσει ένα ενιαίο μέτωπο για την υποστήριξη της Ουκρανίας. Υπάρχει μεγάλο περιθώριο για την Ιταλία και τον Καναδά να συνεργαστούν σε αυτό για να βοηθήσουν στην πρόληψη των διαιρέσεων και στην αποτροπή της κούρασης του πολέμου, ιδιαίτερα καθώς η Ιταλία θα φιλοξενήσει τη Διάσκεψη για την Ανάκαμψη της Ουκρανίας το 2025. Η ιταλο-καναδική συνεργασία θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη διατήρηση της δυναμικής πίσω από την απόφαση της G7 στην Ιταλία να καταδικάσει την κινεζική υποστήριξη στη Ρωσία.
Ο Καναδάς δίνει ιστορικά σημαντική έμφαση στην ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό θα αφήσει την καναδική προεδρία σε καλή θέση για να αντιμετωπίσει την έλλειψη προόδου σχετικά με την πρόσβαση στις αμβλώσεις στο φετινό τελικό ανακοινωθέν.
Η κίνηση της G7 τα τελευταία χρόνια να προσκαλεί μη μέλη όπως η Ινδία στις συνόδους κορυφής φαίνεται πολλά υποσχόμενη. Οι Καναδοί ηγέτες θα μπορούσαν να συνεχίσουν με αυτή τη συμπερίληψη με στόχο να αμβλύνουν μέρος του σκεπτικισμού στον παγκόσμιο Νότο σχετικά με την καθοδηγούμενη από τη Δύση πολυμέρεια και να συμβαδίσουν με μια ολοένα και πιο γεωπολιτική BRICS. Μακροπρόθεσμα, αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει να ξεφύγει η G7 από το 50χρονο μοντέλο αποκλειστικής εσωτερικής δυναμικής του.
Η ευρωπαϊκή παράλυση σήμαινε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κατεύθυναν σε μεγάλο βαθμό τις διαπραγματεύσεις στη φετινή σύνοδο κορυφής. Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελονι, ενισχυμένη από την επιτυχία της στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χρησιμοποίησε τη σύνοδο κορυφής για να τοποθετηθεί ως εταίρος του Τζο Μπάιντεν. Ασκώντας τον διάσημο πολιτικό της πραγματισμό, διασφάλισε ότι η σύνοδος κορυφής είχε ως αποτέλεσμα μια ισχυρή δέσμευση προς την Ουκρανία μέσω σχεδίων για δάνεια 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων από ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για το Κίεβο.
Η συμφωνία της Μελόνι να καταδικάσει την κινεζική υποστήριξη προς τη Ρωσία δεν ήταν προκαθορισμένη – δεδομένου ότι θα επισκεφθεί το Πεκίνο τις επόμενες εβδομάδες χωρίς κανένα σημάδι ξεκάθαρης ιταλικής πολιτικής για την Κίνα. Η άλλη συνεισφορά της Μελόνι ήταν η δημιουργία μιας πρωτοβουλίας "Ενέργεια για την ανάπτυξη στην Αφρική". Στόχος της εδώ ήταν να επιστήσει την προσοχή στην ανάγκη των δυτικών κρατών να αντιμετωπίσουν τις ρίζες της παράτυπης μετανάστευσης και της λαθρεμπορίας ανθρώπων σε συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης.
Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.
Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου