Τρίτη, 19-Αυγ-2025 15:30
Ο Τραμπ συνεχίζει να κατευνάζει τον Πούτιν - Να γιατί η στρατηγική του για ειρήνη στην Ουκρανία μπορεί να καταρρεύσει

Αυτό ήταν το καλύτερο πρωινό που έχει ζήσει η Ουκρανία εδώ και πολύ καιρό. Ωστόσο, παραμένει δύσκολο να κατανοήσει κανείς πώς θα τελειώσει ο πόλεμος που προκάλεσε η βάρβαρη ρωσική εισβολή οποτεδήποτε σύντομα, τονίζει στην πρώτη ανάλυσή του για τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων ΗΠΑ - Ουκρανίας - Ευρωπαίων το αμερικανικό δίκτυο CNN.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο τη Δευτέρα και, σε αντίθεση με την προηγούμενη συνάντηση, δεν υπήρξε ένταση στο Οβάλ Γραφείο.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, παρουσίασε ελκυστικά δείγματα του πώς θα μπορούσε να προσεγγίσει μια μεγαλειώδη προεδρική κληρονομιά και υστεροφημία, σώζοντας την Ουκρανία, εξασφαλίζοντας την Ευρώπη και αξιώνοντας δικαιολογημένα το Νόμπελ Ειρήνης.
Μια ομάδα Ευρωπαίων ηγετών που ήρθαν να στηρίξουν τον Ζελένσκι, ήταν εντυπωσιακή και ασυνήθιστα ενωμένη, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές στο εσωτερικό της. Ανταλλάσσοντας ομιλίες μπροστά στις κάμερες, προσπαθούσαν να δώσουν στον Τραμπ μια πολιτική και συναισθηματική αιτιολογία για να στηρίξει την Ουκρανία.
Η ιστορική ημέρα έφερε στον νου τις μεγάλες πολιτικές συγκεντρώσεις που έκλεισαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και οικοδόμησαν τον σύγχρονο κόσμο. Αυτό είναι ακριβώς το πώς αναμένεται να λειτουργεί η Δύση, με έναν Αμερικανό πρόεδρο να ηγείται ισχυρών Ευρωπαίων που μοιράζονται κοινούς στόχους.
Όμως, μήπως είναι πολύ καλό για να κρατήσει, αναρωτιέται ο αναλυτής του CNN.
Όλοι στη συνάντηση στον Λευκό Οίκο, συμπεριλαμβανομένου του Τραμπ, έκαναν φανερά τα πάντα για να τονίσουν τις δυνατότητες και να αποφύγουν συγκεκριμένες συζητήσεις για ζητήματα που θα μπορούσαν να διαλύσουν την ημέρα.
Αργά το βράδυ, ο Τραμπ αναφέρθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε μια επικείμενη σύνοδο τριμερή σύνοδο, που θα συμπεριλάμβανε τον ίδιο, τον Ζελένσκι και τον Πούτιν, με την προοπτική να προηγηθεί μια συνάντηση μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας και Ουκρανίας. Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς ανέφερε ότι μια τέτοια συνάντηση θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εντός δύο εβδομάδων, υποδεικνύοντας μια επιταχυνόμενη διπλωματική κινητικότητα.
Ο πρόεδρος της Φινλανδίας, Αλέξανδρος Στουμπ, είπε στον Τραμπ ότι "τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουμε προχωρήσει περισσότερο προς την επίλυση του πολέμου απ' ό,τι τα τελευταία 3,5 χρόνια". Αυτή τη φορά, δεν ήταν κάποιος ξένος ηγέτης που προσπαθούσε να κολακέψει τον Αμερικανό πρόεδρο, αλλά ήταν η αλήθεια.
Οι συναντήσεις της Δευτέρας ήταν το πιο πειστικό σημάδι ότι ο Πρόεδρος πράγματι εννοεί ό,τι λέει, όταν δηλώνει πως θέλει να σταματήσει τις σφαγές στην Ουκρανία. Ίσως να αξίζει περισσότερο σεβασμό απ' ό,τι του αποδίδεται για την ενέργεια και τη δέσμευσή του στον σκοπό αυτό μέχρι στιγμής.
Όμως, η μέρα αυτή αποκάλυψε και τα ερωτήματα που θα γίνουν όλο και πιο εμφανή τις επόμενες εβδομάδες, τα οποία θα μπορούσαν να τινάξουν την προσπάθεια του Τραμπ για ειρήνη στον αέρα και να διαλύσουν την ενότητα της Δύσης — με τρόπο που θα έκανε τον Πούτιν να χαρεί.
Υπήρξε πολύς ενθουσιασμός γύρω από την ανάγκη παροχής εγγυήσεων ασφαλείας στην Ουκρανία μετά από οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία. Ο Τραμπ υποσχέθηκε ακόμη στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ. Κανείς ωστόσο δεν εξήγησε πώς θα λειτουργούσε αυτό — και, το πιο σημαντικό, τι θα μπορούσε να αποδεχθεί η Ρωσία ως μέρος μιας συμφωνίας.
Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι πρότεινε εγγυήσεις από τις δυτικές χώρες που να μοιάζουν με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, που θα μπορούσε να λειτουργήσει εκτός των επίσημων συμμαχιών, αλλά η Ρωσία μάλλον θα απορρίψει μια τέτοια διάταξη. Ο Ρώσος ηγέτης διεξάγει τον πόλεμο - μεταξύ άλλων - για να καταστρέψει τις φιλοδοξίες του γείτονά του για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Γιατί να αποδεχθεί μια συμφωνία που θα προσφέρει στην Ουκρανία καθεστώς "ψευδομέλους" της δυτικής συμμαχίας;
Και πόσο ισχυρές θα είναι τέτοιες εγγυήσεις; Θα πολεμήσουν Ευρωπαίοι στρατιώτες σε μια πιθανή νέα ρωσική επίθεση εναντίον της Ουκρανίας; Ο πόλεμος αυτός ενδυνάμωσε την ανησυχία της Ουάσινγκτον και της Μόσχας για μια πιθανή σύγκρουση μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων.
Πώς θα δει όμως η βάση του Τραμπ, το απομονωτικό ρεύμα MAGA, μία τέτοια νέα δέσμευση της χώρας σε ένα μέτωπο στο εξωτερικό;
Υπάρχει και το ζήτημα του εδάφους.
Η λέξη κλειδί στις συνομιλίες του προέδρου για την ειρήνη είναι "ανταλλαγές εδαφών" — για να δημιουργηθεί μια νέα γραμμή διαχωρισμού μεταξύ μιας διευρυμένης Ρωσίας και μιας συρρικνωμένης Ουκρανίας.
Σύμφωνα με αξιωματούχους που ενημερώθηκαν για τις συναντήσεις του Τραμπ με τον Πούτιν, ο Ρώσος ηγέτης επιθυμεί να καταλάβει μέσω διαπραγματεύσεων εδάφη που οι δυνάμεις του δεν κατάφεραν να καταλάβουν στο πεδίο της μάχης, περιλαμβανομένης της περιοχής του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία. Αυτή η περιοχή είναι και η γραμμή άμυνας με πόλεις οχυρωμένες με ατσάλι και σκυρόδεμα, που η Ουκρανία έχει αναπτύξει για να κρατήσει μακριά τη Ρωσία.
Η έννοια των "ανταλλαγών εδαφών" συγκαλύπτει την πραγματική της σημασία. Η Ουκρανία, υπό το σχέδιο του Πούτιν, θα αναγκαζόταν να διαπραγματευτεί τα δικά της εδάφη. Ο Πούτιν θα πάρει στρατηγικές περιοχές και θα προσφέρει πίσω περιοχές που έχει ήδη καταλάβει αλλού. Δεν φαίνεται σαν μια συμφωνία που να αξίζει τον κόπο, τονίζει το CNN.
Οι ανταλλαγές εδαφών φέρνουν μεγάλες αναταραχές και δημιουργούν νέες διαμάχες, όπως δείχνει η περίπτωση της Μέσης Ανατολής. Σε αυτήν την περίπτωση, θα σήμαινε ότι χιλιάδες Ουκρανοί θα αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ή να γίνουν Ρώσοι. Και ο Ζελένσκι θα πρέπει να εξηγήσει στους γονείς των πεσόντων νέων Ουκρανών γιατί πέθαναν για εδάφη που παραχωρήθηκαν στον Πούτιν.
Οι υποθέσεις όπως αυτές περί ανταλλαγών εδαφών έχουν ιστορικό αποτυχίας στο να επιλύουν τα προβλήματα.
Αυτό εξηγεί γιατί οι συζητήσεις της Δευτέρας ήταν κάπως... σουρεαλιστικές.
Ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, Τζον Μπόλτον, δήλωσε στο CNN: "Νομίζω ότι όλοι είναι σε καλή διάθεση, και πιστεύω ότι είναι καλύτερο από το να μην είναι, υποθέτω". Ανέφερε ότι η έμφαση σε συνεχείς συναντήσεις τονίζει την έλλειψη ουσίας σε όλη αυτή τη διαδικασία.
Κάθε σημαντική προσπάθεια ειρήνευσης φαίνεται απελπιστικά αδύνατη στην αρχή. Ίσως ο μόνος τρόπος να προχωρήσουμε σε ζητήματα που μοιάζουν αδιέξοδα είναι να δημιουργηθεί μια εσωτερική ώθηση. Έτσι, η έμφαση του Τραμπ να οργανώσει συναντήσεις μπορεί να έχει νόημα.
Αλλά κάποια στιγμή, τα κενά πρέπει να γεφυρωθούν.
"Δεν νομίζω ότι αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή, όπου όλοι φαίνεται να συμμετέχουν σε μια φαντασιακή διπλωματία, είναι βιώσιμο", δήλωσε ο Μάικλ Κίματζ του Wilson Center και συγγραφέας του βιβλίου "Collisions: The Origins of the War in Ukraine and the New Global Instability".
Όταν ο Τραμπ επέστρεψε στο αξίωμα, πολλοί υποστηρικτές της Ουκρανίας φοβήθηκαν ότι θα την εγκαταλείψει στην τύχη της. Ο πρόεδρος εξακολουθεί να διστάζει να εγκρίνει μεγάλα πακέτα στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ όπως εκείνα που έσωσαν τη χώρα μετά την άγρια ρωσική εισβολή το 2022.
Ωστόσο, ο Τραμπ έχει πλέον επενδύσει σημαντική προσωπική αξιοπιστία και πολιτικό κεφάλαιο στην προσπάθειά του να τερματίσει έναν πόλεμο που παραδέχεται ότι είναι πολύ πιο περίπλοκος από ό,τι είχε κατανοήσει όταν υποσχέθηκε να σταματήσει τις μάχες εντός 24 ωρών. Υπογραμμίζοντας το σημείο αυτό, σειρήνες αεροπορικών επιδρομών ηχούσαν πάνω από το Κίεβο όσο η διπλωματία εξελισσόταν στον Λευκό Οίκο.
Ωστόσο, αρκετές εκνευριστικές στιγμές ενίσχυσαν τις ανησυχίες για τις πραγματικές προθέσεις του Τραμπ στην ειρηνευτική διαδικασία. Ο Τραμπ συνελήφθη από μικρόφωνο που ήταν ανοιχτό να λέει στον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν ότι ο Πούτιν "θέλει να κάνει μια συμφωνία για μένα". Αυτό δείχνει μια επικίνδυνη αφέλεια για έναν Ρώσο ηγέτη που ξεκίνησε έναν άγριο, αδικαιολόγητο πόλεμο και είναι αποφασισμένος να αναβιώσει τον μύθο του ρωσικού μεγαλείου.
Στη συνέχεια, ο Τραμπ ανέστειλε τις συνομιλίες με τους Ευρωπαίους ηγέτες για να μιλήσει τηλεφωνικά με τον Πούτιν.
Αυτή η συμπεριφορά ήταν ακριβώς ο λόγος που οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι του Τραμπ έσπευσαν διασχίζοντας τον Ατλαντικό να συνοδεύσουν τον Β. Ζελένσκι. Υπάρχουν αμφιβολίες για τις δυνατότητές του και τη δέσμευσή του στην ασφάλεια της Δύσης.
Παρ' όλα αυτά, κανείς άλλος δεν μπορεί να τοποθετήσει τον εαυτό του ανάμεσα στον Ζελένσκι, τους ηγέτες της Ευρώπης και τον Πούτιν. Αν υπάρξει ποτέ μια ειρηνευτική συμφωνία, πιθανότατα θα είναι γιατί ο Τραμπ χρησιμοποίησε τη γοητεία του και τη δύναμη των ΗΠΑ.
Είναι μια εξαιρετικά ανορθόδοξη προσέγγιση, η οποία ενδέχεται να μην πετύχει.
Ο Κίματζ προειδοποίησε, για παράδειγμα, ότι η στρατηγική του Τραμπ θα μπορούσε να καταρρεύσει λόγω των εσωτερικών της αντιφάσεων. Ο Τραμπ "προσπαθεί να είναι όλα τα πράγματα για όλους τους ανθρώπους, συναντά τον Πούτιν και τον καλωσορίζει με ανοιχτές αγκάλες, προσπαθώντας να έρθει σε συμφωνία. Μιλάει για εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία, ενώ εξυμνεί τους Ευρωπαίους ηγέτες που στηρίζουν την Ουκρανία".
"Δεν υπάρχουν λεπτομέρειες για ό,τι συμβαίνει. Είναι όλα υποσχέσεις, και οι υποσχέσεις αυτές στην επιφάνεια αντιφάσκουν μεταξύ τους. Απλά αναρωτιέσαι για πόσο καιρό ο Πρόεδρος Τραμπ μπορεί να κρατάει όλες αυτές τις μπάλες στον αέρα".
Χιλιάδες ζωές εξαρτώνται από την απάντηση, καταλήγει το CNN.