Ο Όρμπαν "κάνει εξορκισμό" στην Ευρώπη

Του Κώστα Ράπτη

Μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις ενόψει των εκλογών δεν διεξάγουν πια πολλές πολιτικές δυνάμεις στις ευρωπαϊκές χώρες. Και πάντως μόνο το κυβερνών κόμμα Fidesz της Ουγγαρία είχε την έμπνευση να μεταμφιέσει τη δική του κεντρική προεκλογική συγκέντρωση το Σάββατο, στη νήσο της Μαργαρίτας στη Βουδαπέστη με ομιλητή τον αρχηγό του και πρωθυπουργό της χώρας Βίκτορ Όρμπαν, σε συλλαλητήριο υπέρ της ειρήνης στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Κυνική διαχείριση των φόβων που πληθαίνουν σε μια εποχή αστάθειας ή σάλπισμα λογικής, όταν οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν με απάθεια, στην καλύτερη περίπτωση, την συσσώρευση των κινδύνων;

Η μελέτη της ομιλίας του Όρμπαν είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο ο αμφιλεγόμενος δεξιός ηγέτης της Ουγγαρίας (που πλέον αποτελεί "μαύρο πρόβατο” μεταξύ των "27”, κυρίως λόγω της στάσης του στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας) δομεί την πολιτική του ηγεμονία στο εσωτερικό, αλλά και αναζητεί συμμαχίες εκτός συνόρων.

Ο Όρμπαν ξεκίνησε την ομιλία του με χαιρετισμό προς τη δοκιμαζόμενη ουγγρική μειονότητα της (ουκρανικής) Υπερκαρπαθίας και προς τον αναρρώνοντα έπειτα από δολοφονική απόπειρα Σλοβάκο πρωθυπουργό Ρόμπερτ Φίτσο, δεσμευόμενος ότι Ουγγαρία και Σλοβακία θα συνεχίσουν την κοινή τους προσπάθεια "υπέρ της ειρήνης”.

Ακολούθως γαλβάνισε τους συγκεντρωμένους οπαδούς του, υπενθυμίζοντας ότι το κόμμα του έχει κερδίσει κάθε εκλογική μάχη μετά το 2006, καλώντας σε ενεργοποίηση για την επισφράγιση άλλης μίας νίκης ("Η καύσιμη ύλη της Δεξιάς είναι το πάθος” τόνισε χαρακτηριστικά) και χλευάζοντας την αντιπολίτευση, που "τσαλακώθηκε σαν χαρτί” στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, για τις διαιρέσεις της. "Θα μπορούσαμε με ένα φύσημα να τους στείλουμε μέχρι τις Βρυξέλλες, αλλά θα ήταν σαν να εισάγουμε άμμο στη Σαχάρα: Υπάρχουν αρκετοί θιασώτες του πολέμου εκεί, αυτό που χρειάζεται είναι να εμφανισθούν και να κάνουν κατάληψη άνθρωποι σαν τους υποψηφίους του ψηφοδελτίου μας” είπε ειρωνευόμενος.

Ακολούθως αφιέρωσε το πλείστον της ομιλίας του στην απειλή πολέμου που πλανάται πάνω από την Ευρώπη.

"Καθημερινά” είπε "πολιορκούμαστε από το αίτημα για εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για την Ουκρανία, την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στη μέση της Ευρώπης και τη στρατολόγηση των γιων μας σε έναν ξένο στρατό: σε μια αποστολή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, σε ευρωπαϊκές στρατιωτικές μονάδες στην Ουκρανία. Φίλοι μου, φαίνεται ότι το τρένο υπέρ του πολέμου δεν έχει φρένα και ο οδηγός έχει τρελαθεί. Στις ευρωεκλογές αυτό που δεσμευόμαστε δεν είναι τίποτα λιγότερο από το να σταματήσουμε αυτό το τρένο. Πρέπει να τραβήξουμε το καλώδιο έκτακτης ανάγκης, ώστε τουλάχιστον όσοι θέλουν να κατέβουν να το κάνουν και να μείνουν έξω από τον πόλεμο. Η ουγγρική κυβέρνηση ξέρει πώς να το κάνει αυτό”.

Το "πώς” ο Όρμπαν το εικονογράφησε επικαλούμενος την αντίθεση της κυβέρνησής του στις ποσοστώσεις για την υποδοχή προσφύγων και την "σωτηρία των παιδιών της Ουγγαρίας από τα χέρια επικίνδυνων, απεχθών ακτιβιστών για το φύλο”. Το "Όχι στον πόλεμο, όχι στη gender theory, όχι στη μετανάστευση” στο στόμα του Ούγγρου πρωθυπουργού έγινε μια αδιαίρετη προεκλογική ιαχή.

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του είναι η μόνη στην Ευρώπη υπέρ της ειρήνης, μαζί με το Βατικανό, το οποίο όμως δεν μπορεί να κάνει πολλά σε μια ήπειρο που έχει αποστατήσει από την πίστη. Και συνέχισε: "Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα: αν κερδίσει η Αριστερά, θα είναι θέμα χρόνου να μας προλάβει ο πόλεμος. Όσοι υποστηρίζουν τον πόλεμο έχουν τοποθετηθεί έξω από τα όρια της κοινής λογικής. Οι υποστηρικτές του πολέμου έχουν μεθύσει. Θέλουν να νικήσουν τη Ρωσία, όπως επιχειρήθηκε στον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι έτοιμοι μάλιστα να συγκρουστούν με ολόκληρη την Ανατολή. Νομίζουν ότι θα κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο. Αλλά η μέθη του πολέμου είναι σαν ναρκωτικό: όσοι βρίσκονται στα χέρια του δεν αποδέχονται καμία προσωπική ευθύνη για τίποτα. Δεν ακούν κανέναν. Σε πατάνε. Δεν νιώθουν τύψεις. Δεν νοιάζονται τίποτα για εμάς, ούτε για εσάς, τη ζωή σας, την οικογένειά σας, το σπίτι για το οποίο έχετε εργαστεί ή το μέλλον για το οποίο εργάζεστε καθημερινά. Δεν τους νοιάζει τίποτα για το μέλλον των παιδιών σας. Δεν μπορούν να πειστούν. Και έτσι αυτό που πρέπει να κάνουμε δεν είναι να τους πείσουμε, αλλά να τους νικήσουμε”.

Ενδιαφέρον έχει το να παρατηρήσει κανείς πώς το "φιλειρηνικό” κάλεσμα του Όρμπαν συμβαδίζει με τον πληγωμένο ουγγρικό μεγαλοϊδεατισμό.

"Οι ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν δίκιο: η Ευρώπη δεν μπορεί να αντέξει άλλον πόλεμο. Αυτός ήταν ο λόγος που δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ευρώπη ήταν κυρίαρχος του κόσμου. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ήταν πλέον κυρίαρχος του εαυτού του, κατεχόμενος από ξένες αυτοκρατορίες στη Δύση και την Ανατολή. Τώρα παίζουμε δεύτερο βιολί. Όπως έχουν τα πράγματα, μετά από έναν άλλο πόλεμο η Ευρώπη δεν θα είναι καν στην ορχήστρα που ρυθμίζει τον ρυθμό του κόσμου – αν υπάρχει καθόλου ορχήστρα. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την Ουγγαρία: στον πόλεμο, δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε και όλα να χάσουμε. Στο παρελθόν μας έσυραν σε πολέμους παρά τη θέλησή μας και χάσαμε. Και έτσι θα ήταν τώρα, το 2024. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο χάσαμε τα δύο τρίτα της χώρας μας. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι έτοιμες για μάχη δυνάμεις του ουγγρικού στρατού καταστράφηκαν σε ξένο έδαφος. Δεν έμεινε κανείς να υπερασπιστεί την πατρίδα, τη γη μας, τις γυναίκες και τα παιδιά μας. Δεν είχαμε καν αρκετή δύναμη για να διαπραγματευτούμε με τους υποψήφιους νικητές. Στους δύο παγκόσμιους πολέμους, εμείς οι Ούγγροι χάσαμε ενάμιση εκατομμύριο ζωές – και μαζί τους, τα μελλοντικά παιδιά και τα εγγόνια που θα είχαν. Τι δυνατή χώρα θα είχαμε αν ήταν ανάμεσά μας! Και τώρα δεχόμαστε και πάλι απαιτήσεις να συμμετάσχουμε σε έναν νέο πόλεμο. Θα το πω αργά, για να καταλάβουν και οι Βρυξέλλες: δεν θα πάμε σε πόλεμο. Δεν θα πάμε ανατολικά για τρίτη φορά, δεν θα πάμε ξανά στο ρωσικό μέτωπο. Έχουμε πάει εκεί στο παρελθόν και δεν έχουμε δουλειά να είμαστε εκεί. Δεν θα θυσιάσουμε νέους Ούγγρους για να μπορέσουν οι κερδοσκόποι του πολέμου να κάνουν μια οικονομική δολοφονία. Απορρίπτουμε το πολεμικό σχέδιο που έχει επινοηθεί για χρήματα, για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων στην Ουκρανία και για τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων. Είναι ένα παλιό σχέδιο και το ξέρουμε καλά”.

Εννοείται ότι ο Όρμπαν δεν παρέλειψε να υποστηρίξει ότι η ουγγρική αντιπολίτευση βρίσκεται στο pay roll του Τζορτζ Σόρος, όπως ουσιαστικά και οι Βρυξέλλες. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά, πρόσθεσε, που η Ούγγροι βρίσκονται αντιμέτωποι με αριθμητικά υπέρτερους εχθρούς: το παιχνίδι δεν κερδίζεται στον χώρο, αλλά στον χρόνο.

Και αφού υποστήριξε ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη από "εξορκισμό” οδηγήθηκε στο εκλογικό "δια ταύτα” που δεν έπρεπε να διαφύγει από το ακροατήριο.

"Η Ευρώπη δεν έχει δει ποτέ εκλογές σαν αυτή. Την ημέρα των εκλογών, τα όπλα θα φουντώνουν σε μια γειτονική χώρα. Οι μεγάλοι πόλεμοι δεν έρχονται από το πουθενά: Οικονομική κρίση, έλλειψη πρώτων υλών, ανταγωνισμός εξοπλισμών, πανδημίες, ψευδοπροφήτες, απόπειρες δολοφονίας, απαίσιες σκιές παντού γύρω μας. Έτσι ξεκινάει. Υπήρξαν γενιές σε αυτή τη γη, οι παππούδες και οι προπαππούδες μας, των οποίων οι χειρότεροι εφιάλτες έγιναν πραγματικότητα. Παρατηρούμε τα σημάδια. Βλέπουμε τη γραφή στον τοίχο. Οι Ούγγροι γνωρίζουν τη φύση του πολέμου. Γνωρίζουν ότι ένας πόλεμος τελειώνει πάντα διαφορετικά από τον τρόπο που τον φανταζόμασταν αρχικά. Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα εκατομμύρια νέοι Ευρωπαίοι βρίσκονται σε ομαδικούς τάφους (...) Το μόνο αντίδοτο στον πόλεμο είναι η ειρήνη: να μείνουμε έξω από τον πόλεμο και να διατηρήσουμε την Ουγγαρία ως νησίδα ειρήνης. Αυτή είναι η αποστολή μας. Και αν δεν θέλουμε να μην μας προλάβει ο πόλεμος, πρέπει να τον σταματήσουμε: τώρα! Αυτή η ειρήνη δεν μπορεί να κερδηθεί με όπλα. Αυτός ο πόλεμος δεν μπορεί να λυθεί στο πεδίο της μάχης, όπου βρίσκεις μόνο πτώματα και καταστροφές. Πρέπει να υπάρξει κατάπαυση του πυρός και να υπάρξουν διαπραγματεύσεις. Πρώτα από όλα όμως πρέπει να κερδηθούν οι εκλογές. Οι εκλογές πρέπει να κερδηθούν την επόμενη εβδομάδα. Και σε μία εβδομάδα από τώρα, θα λάβουμε ενισχύσεις από όλες τις χώρες της Ευρώπης και μπορούμε να οικοδομήσουμε έναν ευρωπαϊκό συνασπισμό υπέρ της ειρήνης στις Βρυξέλλες. Το φθινόπωρο οι Αμερικανοί μπορούν να εκλέξουν έναν πρόεδρο υπέρ της ειρήνης και μαζί τους μπορούμε να συγκεντρώσουμε έναν πανδυτικό, διατλαντικό συνασπισμό ειρήνης. Στην αρχή της χρονιάς ήμασταν μειοψηφία, αλλά μέχρι το τέλος του χρόνου θα μπορούσαμε να είμαστε στην πλειοψηφία σε όλο τον δυτικό κόσμο”.

Το αν ο Τραμπ θα είναι του χρόνου πρόεδρος των ΗΠΑ, πόσω μάλλον ο "πρόεδρος της ειρήνης” που οραματίζεται ο Όρμπαν, αποτελεί ακόμη ανοικτό ερώτημα. Άλλωστε οι δηλώσεις και οι πράξεις αμφοτέρων για την σφαγή στη Γάζα αποκαλύπτουν τα πολύ στενά όρια του "φιλειρηνισμού” τους. Ωστόσο, το βασικό είναι ότι ο Όρμπαν δεν διακατέχεται από φόβο απομόνωσης και θεωρεί ότι την επόμενη μέρα μπορεί να πρωταγωνιστεί σε ένα ευρύτερο διεθνές παιχνίδι.

Το ότι την Κυριακή του έπλεξε το εγκώμιο ο ηγέτης του (διόλου ύποπτου για φιλορωσικές συμπάθειες) ακροδεξιού κόμματος VOX της Ισπανίας, Σαντιάγο Αμπασκάλ δεν είναι τυχαίο.

Η ουγγρική αντιπολίτευση θα έχει να δύσκολο έργο να πείσει ότι ο Όρμπαν είναι, όπως δηλώνουν οι ηγέτες της, ο κατεξοχήν "υποψήφιος του πολέμου”, ο οποίος μασκαρεύει τη συνθηκολόγηση της Ουκρανίας σε κάλεσμα για την ειρήνη” και "χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν με ουγγρικά χρήματα, συνάπτοντας συμφωνία για την προμήθεια ακριβού ρωσικού αερίου”.