Συνεχης ενημερωση

    Τρίτη, 12-Δεκ-2023 11:32

    Η ασφάλεια των εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις στις ζώνες συγκρούσεων αποτελεί δύσκολη εξίσωση

    Η ασφάλεια των εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις στις ζώνες συγκρούσεων αποτελεί δύσκολη εξίσωση
    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου

    Από τη Συρία ως τη Λωρίδα της Γάζας ως την Αφρική και το Σαχέλ αν και προτεραιότητα των μη κυβερνητικών οργανώσεων παραμένει η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, η εγγύηση της ασφάλειας των εργαζομένων τους έχει αναχθεί σε κεντρική ανησυχία λόγω των αυξανόμενων κινδύνων που αντιμετωπίζουν στις ζώνες των συγκρούσεων.

    Από τις αρχές Οκτωβρίου ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς έχει προκαλέσει πολλά θύματα μεταξύ των εργαζομένων σε οργανώσεις αρωγής.

    Στη Γάζα τρεις γιατροί των Γιατρών χωρίς Σύνορα (MSF) σκοτώθηκαν σε πλήγμα εναντίον του νοσοκομείου αλ Άουντα, ένας επειγοντολόγος των Γιατρών του Κόσμου (MDM) σκοτώθηκε μαζί με την οικογένειά του όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι τους, βοηθοί γιατρών του Ερυθρού Σταυρού σκοτώθηκαν μέσα στα ασθενοφόρα τους.

    Περισσότεροι από 100 εργαζόμενοι του ΟΗΕ επίσης έχουν χάσει τη ζωή τους στη Λωρίδα της Γάζας. "Ο πιο μεγάλος αριθμός ανθρωπιστικών εργαζομένων του ΟΗΕ που έχει σκοτωθεί σε μία σύγκρουση και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα", σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του οργανισμού Αντόνιο Γκουτέρες.

    Πλέον οι κίνδυνοι επί του πεδίου "ξεπερνούν τη λογική", κατήγγειλε τον Αύγουστο έκθεση των Γιατρών του Κόσμου, της Action Against Hunger και του Handicap International.

    Το 2022, 444 εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή έπεσαν θύματα απαγωγής σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με τη βρετανική βάση δεδομένων Aid Worker Security (AWSD).

    Για τη Λεά Γκοτιέ των Γιατρών χωρίς Σύνορα "η κόκκινη γραμμή" παραβιάστηκε με τον πόλεμο στη Συρία, όπου τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από το 2011.

    Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, που υιοθετήθηκε το 1949 για την προστασία των αμάχων, παραβιάστηκε εκεί και δεν σταμάτησε να παραβιάζεται στις συγκρούσεις που ακολούθησαν.

    Σε αυτούς τους σύγχρονους, "ασύμμετρους" πολέμους, σύμφωνα με τον Ραφαέλ Πιτί, εκπαιδευτή στην ιατρική πολέμου στην ΜΚΟ Mehad, η βία αυτή "δεν κάνει διακρίσεις".

     

    "Στόχοι"

    "Στη διάρκεια του πολέμου του 1914-18 το 80% των νεκρών ήταν στρατιώτες και οι υπόλοιποι άμαχοι. Σήμερα ο αριθμός έχει αντιστραφεί εντελώς. Βρισκόμαστε μάλλον στο 80% άμαχοι και 20% στρατιώτες", εκτιμά.

    Ανάμεσα στους αμάχους οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις πληρώνουν το τίμημα αυτών των επιθέσεων, όταν δεν γίνονται άμεσα στόχος.

    "Πλέον όταν παρέχεις βοήθεια σε περιοχές που έχουν καταληφθεί από αντάρτες ή ένα καθεστώς, μπορεί να θεωρήσεις ότι θα γίνεις στόχος των αντιπάλων", καταγγέλλει ο Πιτί. "Στη Συρία τα νοσοκομεία έχουν επίσης γίνει στόχος. Το υγειονομικό προσωπικό έχει συλληφθεί, βασανιστεί, σκοτωθεί".

    Σχεδόν 1.000 υγειονομικοί έχουν σκοτωθεί, σύμφωνα με τον ίδιο.

    "Σε κάποιες περιοχές, όπως η Γάζα ή η Αιθιοπία, η πείνα χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου και (οι αντιμαχόμενες πλευρές) δεν εκτιμούν το γεγονός ότι οι ΜΚΟ προσπαθούν να βοηθήσουν τους πεινασμένους ανθρώπους", προσθέτει η Ντιπμάλα Μάχλα, ανθρωπιστική διευθύντρια της CARE International.

    Η περιπλοκότητα των διπλωματικών σχέσεων ή η απροθυμία μπορούν επίσης να προκαλέσουν βία, υπογραμμίζει η Γκοτιέ. Στο Σαχέλ οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις δέχονται επιθέσεις με στόχο να τους αποσπάσουν χρήματα, να τους πάρουν τα φάρμακα ή να τους απαγάγουν για λύτρα.

    Εξ ου και η σημασία "της σύνθεσης των ομάδων", υπογραμμίζει ο Μίχαελ Νόιμαν, διευθυντής ερευνών του Κέντρου Crash στους Γιατρούς χωρίς Σύνορα.

    Στο Σαχέλ η ΜΚΟ στρατολογεί προσωπικό μεταξύ των ντόπιων διότι "είναι δύσκολο να εργαστεί κανείς αν είναι λευκός ή Γάλλος", εξηγεί.

     

    "Αυξανόμενη έκθεση"

    Η ασφάλεια των εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις επιδεινώνεται συνεχώς μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σημειώνει ο Νόιμαν, κάτι για το οποίο ευθύνεται και η "αυξανόμενη έκθεσή" τους επί του πεδίου.

    Η ανθρωπιστική βοήθεια έχει αναπτυχθεί "τρομακτικά" και πλησιάζει στην καρδιά της βίας. "Προηγουμένως οι MSF εργάζονταν σε καταυλισμούς προσφύγων, στην περιφέρεια", εξηγεί.

    Πώς να προστατευθούν οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις; Επί του πεδίου ο Νόιμαν επισημαίνει ότι είναι σημαντικό οι ένοπλες ομάδες να συνειδητοποιήσουν ότι οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ είναι "πιο χρήσιμοι ζωντανοί παρά νεκροί", αν για παράδειγμα προσφέρουν βοήθεια σε μέλη τους.

    Επίσης προτείνει να γίνεται βαθιά ανάλυση των περιοχών συγκρούσεων και τις "διαφανείς" επικοινωνίες. "Αν αύριο σταλείτε στη Συρία, την Υεμένη ή τη Γάζα θα πρέπει να έχετε επίγνωση των κινδύνων στους οποίους εκτίθεστε", εξηγεί.

    Σχέδια απομάκρυνσης, οχήματα έτοιμα να φύγουν, αποτελεσματικά εργαλεία επικοινωνίας είναι επίσης απαραίτητα μέσα για την προστασία των εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις.

    Η Ντιπμάλα Μάχλα, που εργάζεται στο Νότιο Σουδάν, το Ιράκ και την Ουγκάντα, επισημαίνει ότι τα κτίρια που διαμένουν οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις είναι εξοπλισμένα με "ασφαλή δωμάτια", με ψηλούς τοίχους, συχνά τυφλούς.

    "Οι πόλεμοι έχουν κανόνες. Δυστυχώς αυτός της προστασίας των αμάχων και των μη στρατιωτικών υποδομών δεν γίνεται πλέον σεβαστός", καταλήγει η Μάχλα.

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ