Καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει μπει πλέον στον δεύτερο μήνα της, προσφέρεται γόνιμο έδαφος προς κριτική για το πώς δύο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, η Γερμανία και η Τουρκία, ανταποκρίνονται στα γενόμενα Ρωσία. Οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν τους εντελώς διαφορετικούς ρόλους που έπαιξαν αυτά τα δύο κράτη πριν από την εισβολή.
Άρθρο που δημοσιεύεται στο National Interest επιχειρεί μία αντιπαραβολή μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας, χρησιμοποιώντας ως άρμα τη δέσμευσή τους απέναντι στους συμμάχους τους ως προς τη σχέση τους με τη Ρωσία, προσπαθώντας να καταδείξει ότι η Τουρκία είναι πιστή ενώ η Γερμανία όχι.
Όπως γράφουν στο άρθρο τους ο Jason Epstein πρόεδρος της Southfive Strategies, μιας διεθνούς εταιρείας συμβούλων δημοσίων υποθέσεων στη Νέα Υόρκη και πρώην μέλος της ομάδας δημοσίων σχέσεων της Τουρκικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον μεταξύ 2002-2007 και η Adinda Khaerani, ειδικός/ερευνήτρια διεθνών σχέσεων στο Κέντρο Διπλωματικών Υποθέσεων και Πολιτικών Σπουδών (DIPAM) της Κωνσταντινούπολης, για χρόνια, η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ και οι υποστηρικτές της σε αυτή την πλευρά του Ατλαντικού έτρεμαν στις παρατηρήσεις ότι το Βερολίνο ήταν πολύ φιλικό προς τη Μόσχα και όλο και περισσότερο εθισμένο στους υδρογονάνθρακές της. Αντιτιθέμενοι στον τότε Αμερικανό πρόεδρο, έσπευσαν να την υπερασπιστούν όταν ο Ντόναλντ Τραμπ, τον Ιούλιο του 2018, είπε αυτό που είχε καταστεί προφανές: "Η Γερμανία, όσον αφορά εμένα, είναι αιχμάλωτη της Ρωσίας". Μέχρι το πρωί της εισβολής, η πλειονότητα της ελίτ της Ουάσιγκτον αγνοούσε αυτό που ο Jeremy Stern του αμερικανικού Tablet Magazine επεσήμανε σε άρθρο του πρόσφατα κάνοντας λόγο για "δεκαετίες συναισθηματικής και οικονομικής επένδυσης της Γερμανίας στο ρωσικό κράτος".
Ο Stern σημείωσε ότι, ακόμη και μετά την κατάληψη της Κριμαίας το 2014, ο Βλαντίμιρ Πούτιν πίεσε ενάντια σε δημοσιοποίηση στις συναλλαγές του με τη Μέρκελ, κυρίως όταν "η Μέρκελ άσκησε επιτυχώς πιέσεις για την αποκατάσταση των ρωσικών δικαιωμάτων ψήφου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, παρά το ότι δεν είχε συμβεί καμία εξέλιξη ως προς την αλλαγή της κατάστασης, δηλαδή την κατοχή και την αποσταθεροποίηση της Ουκρανίας από τον Πούτιν".
Μόνο αφότου τα ρωσικά τανκ εισέβαλαν στην υπόλοιπη Ουκρανία, ο νέος καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, επιτέλους αντιμετώπισε τα στρατηγικά λάθη του παρελθόντος και ενέκρινε τις εξαγωγές όπλων. Το Politico επικαλέστηκε την υπουργό Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ στον Διάλογο για την Ενεργειακή Μετάβαση του Βερολίνου νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η οποία εξήγησε ότι "γνωρίζαμε, ή θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, ότι δεν ήταν μόνο ανόητο να ποντάρουμε τα πάντα για την πολιτική [ενεργειακής] ασφάλειας σε μία μόνο χώρα, αλλά ότι επίσης δεν είναι καλή ιδέα να ποντάρουμε εξ αρχής στη συγκεκριμένη χώρα".
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι κατέστησε επίσης σαφές ότι οι Γερμανοί δεν αφήνονταν να ξεφύγουν. Ο Ουκρανός ηγέτης μίλησε στην Μπούντεσταγκ στα μέσα Μαρτίου και έδωσε συγκλονιστικές παρατηρήσεις που κατά καιρούς έμοιαζαν σχεδόν με τα λεγόμενα Τραμπ. Σύμφωνα με τους Times του Λονδίνου, ο Ζελένσκι "κατηγόρησε τη Γερμανία ότι αγνόησε τις προειδοποιήσεις πολλών ετών σχετικά με τις κακοήθεις προθέσεις του Κρεμλίνου, ότι πυροβολούσε τα πόδια της στα θέματα των κυρώσεων όπως το εμπάργκο στα ρωσικά ορυκτά καύσιμα και ότι παρεμπόδιζε τις προσπάθειες της Ουκρανίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση".
Ο πρεσβευτής του Κέντρου Γούντροου Γουίλσον, James Jeffrey είναι από τα λίγα μέλη της κοινότητας εξωτερικής πολιτικής που επισημαίνει πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετώπισαν μια γενιά ρωσο-γερμανικής συντροφικότητας με παρωπίδες, την ώρα που η Τουρκία δέχτηκε μύδρους όταν αγόρασε τους S-400 και στη συνέχεια αποβλήθηκε από το πρόγραμμα μαχητικών F-35. Κατά τη διάρκεια ενός διαδικτυακού σεμιναρίου πέρυσι, ο Jeffrey παρατήρησε: "Η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν θεσμικές, προσωπικές σχέσεις που, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα είναι τα ζητήματα, κάνουν τους πάντες να κινητοποιούνται για να ξεκαθαρίσουν αυτά τα ζητήματα".
Πράγματι, η Τουρκία κοιτάζει βόρεια κατά μήκος του Ευξείνου Πόντου και βλέπει τα πλοία του Κρεμλίνου να βομβαρδίζουν την περιοχή γύρω από την Οδησσό, ενώ κατά μήκος των νότιων συνόρων της αντιμετωπίζει τις καταστροφικές συνέπειες της πρόσκλησης του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα το 2015 προς τον Πούτιν να στείλει τον στρατό του στην κατεστραμμένη από τον εμφύλιο πόλεμο Συρία. (Η Τουρκία δεν είναι η μόνη που αισθάνεται προδομένη. Η χειρονομία του Ομπάμα αποδείχθηκε επίσης καταστροφική για την ασφάλεια του Ισραήλ, καθώς η Ρωσία έχει αποτελεσματικό δικαίωμα βέτο επί των ισραηλινών επιδρομών σε στόχους του Ιράν και της Χεζμπολάχ στη Συρία).
Σε αντίθεση με τη Γερμανία, η Τουρκία βρίσκεται ανάμεσα στις ρωσικές δυνάμεις και έχει σταθμίσει προσεκτικά τις επιλογές της, επιδιώκοντας να αποφύγει μια στρατιωτική σύγκρουση ή περαιτέρω ζημιά στην ήδη πληγείσα οικονομία της. Ενώ ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καταδίκασε νωρίς και ανοιχτά την εισβολή, η Τουρκία επέλεξε να μην επιβάλει κυρώσεις και αντ' αυτού προσφέρθηκε να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή με την ελπίδα να εξασφαλίσει κατάπαυση του πυρός.
"[Η Τουρκία] έχει συνηθίσει να εμποδίζει τη ρωσική υπερέκταση χωρίς να προκαλεί μια αίσθηση απειλής για την ίδια τη Ρωσία", σύμφωνα με τον γεωπολιτικό σύμβουλο και απόστρατο αξιωματικό του στρατού Richard Outzen, ο οποίος χαρακτηρίζει επιτυχημένες τις ενέργειες το 2020 στη Λιβύη, τη Συρία και τον Νότιο Καύκασο.
Επιπλέον, η τουρκική στρατιωτική συνεργασία με την Ουκρανία από την κατάληψη της Κριμαίας έχει αποδειχθεί απαραίτητη, συνεχίζει η Khaerani. Συγκεκριμένα, τα drone Bayraktar Tactical Block 2 της Τουρκίας κατέστρεψαν τόσα πολλά ρωσικά τεθωρακισμένα μόνο κατά την πρώτη εβδομάδα της μάχης που το "Bayraktar" είναι τώρα ο τίτλος ενός δημοφιλούς ουκρανικού τραγουδιού, που παίζεται μαζί με ένα βίντεο που παρουσιάζει μερικά από τα χτυπήματα των drone στο πεδίο της μάχης.
Η Τουρκία και η Ουκρανία υπήρξαν επίσης σημαντικοί εμπορικοί εταίροι, με το διμερές εμπόριο να ξεπερνά τα 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021 και μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου να υπογράφεται μερικές μέρες πριν από την εισβολή.
Όπως κλείνει το άρθρο του National Interest: "οι Αμερικανοί επικριτές του Ερντογάν εγείρουν ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά, όπως στις πιο ψυχρές στιγμές του Ψυχρού Πολέμου, η Τουρκία παραμένει ένας απαραίτητος εταίρος του ΝΑΤΟ".
Πέτρος Κράνιας
Ο Ζελένσκι ανακοίνωσε ότι η Ρωσία εξαπέλυσε περισσότερα από 450 drones και 30 πυραύλους.
Η Ουκρανία έχει εξαπολύσει επανειλημμένα πλήγματα με drones.
Με στόχο πάντα "τους φρικτούς ανθρώπους που φέρνουν ναρκωτικά στις ΗΠΑ", κατά τη ρητορική του.
Το 2025 το Ισραήλ ενέκρινε την ανέγερση 30.000 νέων κατοκιών στη Δυτική Όχθη, αριθμός ρεκόρ.
Ενώ οι ΗΠΑ εξακολουθούν να πιέζουν το Κίεβο για υποχωρήσεις απέναντι στη Ρωσία.
"Ο επόμενος πρόεδρος της Fed θα πρέπει να με συμβουλεύεται για το πού να ορίσει τα επιτόκια", σημείωσε.
Η SBU (ουκρανική μυστική υπηρεσία πληροφοριών) ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις στη Μαύρη Θάλασσα.
Έπειτα από τηλεφωνική συνδιάλεξη με τους ηγέτες των δύο χωρών.
"Οι προσδοκίες των Ευρωπαίων από τους Αμερικανούς μπορεί να μοιάζουν με αυτό που, με κάποια ευκολία, αποκαλούμε Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ".
Δεν υπάρχει ακόμη κοινό έγγραφο, αλλά όλες οι πλευρές θα συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις τις επόμενες ημέρες.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν σήμερα να παγώσουν επ’ αόριστον τα περιουσιακά στοιχεία της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας που βρίσκονται στην Ευρώπη, απομακρύνοντας ένα μεγάλο εμπόδιο ώστε...
