Παρασκευή, 02-Αυγ-2024 07:36
Γιατί η Κίνα ωθεί τις επιχειρήσεις της να δανειστούν στο εξωτερικό

Του Michael Pettis
Ένα άρθρο στο κρατικό πρακτορείο της Κίνας στις 23 Ιουλίου αναφέρει ότι η Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων (NDRC) θα υποστηρίξει ενεργά επιχειρήσεις υψηλής ποιότητας διαφόρων ιδιοκτησιακών δομών για δανεισμό εξωτερικού χρέους. Σύμφωνα με το άρθρο:
Η Κίνα πρόκειται να υποστηρίξει εξέχουσες, φερέγγυες εταιρείες που προωθούν ανάπτυξη υψηλής ποιότητας στην πραγματική οικονομία, επιτρέποντάς τους να δανείζονται μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα από το εξωτερικό. Η NDRC ανακοίνωσε αυτήν την πρωτοβουλία την Τρίτη ως μέρος της στρατηγικής της χώρας για περαιτέρω άνοιγμα και ενίσχυση της διευκόλυνσης της διασυνοριακής χρηματοδότησης.
Αυτό μου φαίνεται λίγο περίεργο. Παρά τα εξαιρετικά υψηλά επίπεδα επενδύσεων της Κίνας, οι εγχώριες αποταμιεύσεις υπερβαίνουν κατά πολύ τις εγχώριες επενδύσεις, καθιστώντας την έναν μεγάλο καθαρό εξαγωγέα κεφαλαίων. Αυτό μπορούμε να το δούμε στα τεράστια εμπορικά πλεονάσματα που έχει η χώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Κίνας είναι πολύ χαμηλότερα, αλλά υπάρχουν πραγματικά ερωτήματα σχετικά με τον βαθμό στον οποίο οι καθαρές εκροές που ανήκουν στο λογαριασμό κεφαλαίου της έχουν εμφανιστεί στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, αυτό σημαίνει ότι η Κίνα δεν υποφέρει από εγχώρια έλλειψη κεφαλαίου. Προσθέστε το γεγονός ότι τα κινεζικά επιτόκια είναι πολύ χαμηλότερα από τα επιτόκια των Η.Π.Α. ενθαρρύνει τις κινεζικές εταιρείες να δανείζονται στο εξωτερικό—σχεδόν όλα από αυτά είναι πιθανό να είναι σε ξένα νομίσματα.
Ένας λόγος μπορεί να είναι επειδή η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBoC) θέλει να επεκτείνει την εγχώρια προσφορά χρήματος χωρίς να ασκήσει πτωτική συναλλαγματική πίεση στο γουάν. Εάν οι κινεζικές εταιρείες δανείζονται σε αμερικανικά δολάρια για να το μετατρέψουν σε γουάν, δημιουργούν ζήτηση για γουάν. Καθώς πωλούν το USD που απέκτησαν μέσω δανεισμού στην PBoC, της οποίας τα αποθεματικά αυξάνονται στη συνέχεια, η PBoC δημιουργεί επιπλέον RMB καθώς αγοράζει τα δολάρια. Πιστεύω ότι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επεκταθεί στην εγχώρια προσφορά χρήματος χωρίς να ασκεί πτωτική πίεση στη συναλλαγματική αξία του γουάν, κάτι που η PBoC προσπάθησε να αποφύγει—πιθανώς επειδή επιδεινώνει τις εμπορικές σχέσεις και επειδή τείνει να αυξήσει τη φυγή κεφαλαίων. Εάν συμβαίνει αυτό, μπορεί να εξηγήσει γιατί μια χώρα που εξάγει κεφάλαια θέλει ωστόσο να ενθαρρύνει τις μεγάλες εταιρείες της να δανείζονται στο εξωτερικό.
Για όσους ανησυχούν για τον κίνδυνο ενός προβλήματος εξωτερικού χρέους, δεν υπάρχει πολύς λόγος ανησυχίας. Μέχρι το τέλος του 2023, το συνολικό ανεξόφλητο εξωτερικό χρέος της Κίνας ανερχόταν σε 2,45 τρισεκατομμύρια δολάρια, με το μεσοπρόθεσμο έως μακροπρόθεσμο χρέος να αντιστοιχεί στο 44%, σύμφωνα με την Κρατική Διοίκηση Συναλλάγματος. Σε αντίθεση με αυτό, η PBoC έχει πάνω από 3,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αναφερόμενα αποθεματικά, και υπάρχουν άλλα περίπου 2 τρισεκατομμύρια δολάρια που διατηρούνται από άλλες χρηματοοικονομικές οντότητες που ελέγχονται από το κράτος. Η Κίνα έχει περισσότερο από αρκετό ξένο νόμισμα για να διαχειριστεί τους κινδύνους εξωτερικού χρέους με πολύ εύκολο τρόπο.
Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.
Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου