"Βλέπεις Νίκας... βλέπεις μονομαχία"

 

Ένα-ένα παραχωρούνται τα κομμάτια της Π.Γ. Νίκας, της μεγαλύτερης αλλαντοβιομηχανίας στην Ελλάδα που μετρά πάνω από 35 χρόνια ζωής. Την περασμένη Παρασκευή ανακοινώθηκε ότι η εταιρεία επιχειρηματικών συμμετοχών Global Finance, ιδιοκτήτρια του 62,65% της αλλαντοβιομηχανίας, προχώρησε στην πώληση έκτασης 20 στρεμμάτων της εταιρείας στον Άγιο Στέφανο.

 

Αν και επισήμως δεν ανακοινώθηκε ο αγοραστής, πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για εταιρεία που ήδη διαθέτει εγκαταστάσεις σε πολύ κοντινή απόσταση και η οποία είχε προ ετών αποκτήσει έκταση 15 στρεμμάτων από άλλη εταιρεία. Η έκταση στην οποία βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της Νίκας στον Άγιο Στέφανο φθάνει τα 58,5 στρέμματα. Οι εγκαταστάσεις καλύπτουν επιφάνεια 10,3 χιλ. τετραγωνικών και από τα εναπομείναντα 48 στρέμματα, η διοίκηση της εταιρείας παραχωρεί τα είκοσι.

 

Η πώληση της έκτασης από τη Νίκας έγινε, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, έναντι τουλάχιστον 7,8 εκατ. ευρώ, ποσό που θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή των δανείων της εταιρείας. Στο τέλος του 2005, οι υποχρεώσεις της εισηγμένης ανήλθαν στα 92,4 εκατ. ευρώ εκ των οποίων τα 57 εκατ. ευρώ αφορούν τραπεζικό δανεισμό. Με οριακή αύξηση πωλήσεων (+5%, στα 105 εκατ. ευρώ) και κερδοφορίας (+1,2%, στα 8 εκατ. ευρώ) την περυσινή χρονιά, η Νίκας καταβάλει προσπάθεια να διατηρήσει το μερίδιο περίπου 20% που κατέχει στην εγχώρια αγορά αλλαντικών.

 

Το βάρος μιας σειράς εξαγορών με «καύσιμο» τα κεφάλαια από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συνολικού ύψους 35 εκατ. ευρώ που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο της «χρηματιστηριακής έκρηξης» του 1999 και κυρίως ο προβληματισμός για τη διάδοχη κατάσταση στην εταιρεία, οδήγησαν την Νίκας στην «αγκαλιά» της Global Finance. Η εταιρεία επιχειρηματικών συμμετοχών εφαρμόζει την τελευταία τριετία ένα πρόγραμμα περιορισμού του λειτουργικού κόστους και συγχρόνως πώλησης όποιων περιουσιακών στοιχείων της Νίκας μπορούν να προσφέρουν ρευστότητα.

 

 

Τα πρώτα βήματα της αλλαντοβιομηχανίας έγιναν το 1966 όταν ο ιδρυτής της, 74χρονος σήμερα Παναγιώτης Νίκας, δημιούργησε την πρώτη του εταιρεία. Το 1970 αποκτούνται ιδιόκτητες εγκαταστάσεις και ένα χρόνο αργότερα ξεκινά η «επίσημη» δραστηριοποίηση της Π. Γ. ΝIΚΑΣ Α.Β.Ε.Ε.

 

Το 1991 η εταιρεία εισέρχεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών και αντλεί κεφάλαια ύψους 4,1 εκατ. ευρώ, ενώ το 1992 πραγματοποιεί αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 7 εκατ. ευρώ. Προχωρά στην κατασκευή πρότυπης παραγωγικής μονάδας στον Άγιο Στέφανο και το 1997 ιδρύει εταιρείες παραγωγής και διάθεσης αλλαντικών στην Βουλγαρία και Σκόπια.

 

Η περίοδος 1998-2000 χαρακτηρίζεται από συνεχείς εξαγορές, νέες επενδύσεις και αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Αποκτάται η κυπριακή εταιρεία «Αλλαντικά Γρηγορίου», η επίσης κυπριακή «Κ&L Snack Foods», πραγματοποιείται η είσοδος στον κλάδο του νωπού και κατεψυγμένου κρέατος με την εξαγορά του 60% της «BOSS Α.Ε»», εξαγοράζεται ποσοστό 37,65% της εταιρείας «Εστιατόρια-Ζαχαροπλαστεία Διόνυσος-Ζόναρς», αποκτάται το 55% της βορειοελλαδίτικης αλλαντοποιίας «Ανανιάδης» και το 42,22% της «Ελληνικός Γύρος». Συγχρόνως εισέρχεται και σε παρεμφερείς τομείς όπως η βιολογική κτηνοτροφία μέσω της «Βιοφάρμα Πελοποννήσου», ιδρύεται η εταιρεία επεξεργασίας και τυποποίησης ελαίων και ελαιόλαδου «Αλέα» στην Λακωνία ενώ εξαγοράζονται δυο τυροκομικές μονάδες στην Θήβα και Πάτρα και ιδρύεται ακόμη μια στο ∆οµοκό. Συγχρόνως αποφασίζεται η είσοδος στην αγορά των ΗΠΑ μέσω της «Nikas USA».

 

Ορισμένες από τις κινήσεις αυτές απέδωσαν και θα απέδιδαν ακόμη περισσότερο, εκτιμούν παράγοντες της αγοράς, εάν η Νίκας είχε ξεφύγει νωρίτερα από τα πρότυπα μιας οικογενειακής επιχείρησης. Σε ηλικία 71 ετών ο Παναγιώτης Νίκας αποφασίζει τον Νοέμβριο του 2003, ελλείψει ικανής διάδοχης κατάστασης σύμφωνα με τον ίδιο, να πουλήσει το 49,92% της εταιρείας του στην CGI Food Enterprises, συμφερόντων της Global Finance, έναντι 60,6 εκατ. ευρώ.

 

 

Η Global Finance θέτει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα πώλησης συμμετοχών που σύμφωνα με την ίδια δεν προσέφεραν υψηλές αποδόσεις. Πωλούνται οι θυγατρικές Αλέα, Διόνυσος - Ζόναρς και Οικοφάρμα Πελοποννήσου, καθώς και δύο ακίνητα στον Παναγιώτη Νίκα αντί 6,4 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, αποχωρεί από την εταιρεία εμπορίας κρέατος «Φρέσκο» και πρόσφατα πωλήθηκε η αμερικανική θυγατρική Nikas USA και πάλι στον ιδρυτή της εταιρείας Π. Νίκα έναντι 1 εκατ. ευρώ.

 

Στο διάστημα αυτό, η υπό την Global διοίκηση της αλλαντοβιομηχανίας βρέθηκε αντιμέτωπη με σοβαρά πλήγματα: δύο πυρκαγιές που κατέστρεψαν το εργοστάσιο στα Σκόπια (σ.σ η Νίκας έλαβε 4,2 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση από τις ασφαλιστικές εταιρίες) και στην Κύπρο (της θυγατρικής Γρηγορίου), ενώ της επιβλήθηκε πρόστιμο διότι στη μονάδα της στην Θεσσαλονίκη βρέθηκαν 8,6 τόνοι "ακατάλληλων" -όπως χαρακτηρίστηκαν- αλλαντικών από τον ΕΦΕΤ.

 

Εν τω μεταξύ δημοσιεύματα του τύπου κάνουν λόγο για συζητήσεις της Global Finance με την Vivartia και με ξένα funds για την πώληση της εταιρείας, τίποτε όμως δεν επιβεβαιώνεται. Η διοίκηση της Νίκας δηλώνει ότι προχωρά στην υλοποίηση της επένδυσής της που έχει βάθος 5-6 χρόνια. Παράλληλα, εκφράζει την πρόθεσή της να επεκταθεί στο εξωτερικό με πρώτο στόχο τα Βαλκάνια (Σερβία-Ρουμανία), χωρίς κάτι τέτοιο να έχει γίνει μέχρι στιγμής.

 

Αντίθετα, μεταβιβάζονται περιουσιακά στοιχεία της Νίκας. Πωλείται στον Π. Νίκα η αμερικανική θυγατρική έναντι 1 εκατ. ευρώ και προ ημερών παραχωρείται έκταση 20 στρεμμάτων έναντι 7,8 εκατ. ευρώ (τουλάχιστον).

 

Στο πλαίσιο του σχεδιασμού της Global εντάσσεται και η υποβολή δημόσιας πρότασης για την απόκτηση του συνόλου των μετοχών της Νίκας. Κίνηση με την οποία δεν συμφωνεί ο όμιλος Ρέστη που τον Ιανουάριο του 2006 απέκτησε από τον Παναγιώτη Νίκα το 6,3% της εταιρείας έναντι 7,5 εκατ. ευρώ. Ο εφοπλιστικός όμιλος κρίνει ότι το προσφερόμενο τίμημα των 6 ευρώ/μετοχή είναι χαμηλό με βάσει τις προοπτικές της εταιρείας (σ.σ. ο όμιλος απέκτησε τις μετοχές του στην τιμή των 5,9 ευρώ).

 

Έτσι ανεβάζει το ποσοστό του πάνω από το 10% με πρόθεση να μπλοκάρει τα σχέδια της Global, η οποία εν τω μεταξύ αύξησε την συμμετοχή της στο 62,65%. 

 

Η δημόσια πρόταση της GCI λήγει στις 8 Σεπτεμβρίου με τους δύο «μονομάχους» να τηρούν προς το παρόν στάση αναμονής. Τότε αναμένεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο ως προς τους τελικούς συσχετισμούς δυνάμεων και κυρίως ως προς το μέλλον της ιστορικής βιομηχανίας. Ένα είναι βέβαιο: Η Νίκας όταν έλθει η ώρα της θα πουληθεί. Μένει να καθοριστεί σε ποιόν και σε ποια τιμή.