Γιατί η προοπτική της εξόδου φαντάζει τόσο δελεαστική σε πολλούς Βρετανούς; Ίσως διότι η Βρετανία, ιδίως μετά το ξέσπασμα της κρίσης, βρίσκεται ήδη σε μια θέση "εξωτερική” ή σχετικά "περιθωριακή” στην λήψη αποφάσεων στις Βρυξέλλες. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από έρευνα της δεξαμενής σκέψης Votewatch Europe σχετικά με τις ψηφοφορίες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την περίοδο από το 2004 (χρονιά διεύρυνσης της Ε.Ε. προς την ανατολική Ευρώπη) μέχρι σήμερα.
Σε αυτήν αποκαλύπτεται ότι η Βρετανία βρέθηκε περισσότερες φορές από οποιοδήποτε άλλο κράτος-μέλος στην μειοψηφία – τουλάχιστον στις σχετικά λίγες περιπτώσεις όπου οι αποφάσεις δεν ελήφθησαν με συναίνεση.
Στο Συμβούλιο, η τάση αυτή έγινε περισσότερο εμφανής συν τω χρόνω, καθώς την μεν πενταετία 2004-2009 η Βρετανία μειοψήφησε (με αρνητική ψήφο ή αποχή) μόνο στο 2,6% των περιπτώσεων, την δε περίοδο 2009-2015 στο 12,3% των περιπτώσεων. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι χώρες που βρέθηκαν τις περισσότερες φορές μεταξύ των "χαμένων” το 2004-2009 ήταν, μετά την Βρετανία, η Αυστρία, η Πολωνία και η Δανία, ενώ το 2009-2015 ήταν, αν και με μεγάλη διαφορά, η Αυστρία, η Γερμανία και η Ολλανδία.
Στο σύνολο των ψηφοφοριών της περιόδου 2009-2015, η Βρετανία έτεινε να ψηφίζει ό,τι και η Σουηδία, η Δανία και Ολλανδία, γεγονός που καθιστά τις χώρες αυτές οιονεί "συμμάχους” του Λονδίνου, ενώ η χώρα με τις λιγότερες πιθανότητες να συμπέσει με την βρετανική αντιπροσωπεία ήταν η Γερμανία. Παραδόξως δε, η Βρετανία συνέπιπτε συχνότερα με την Γαλλία, παρά με την Ιρλανδία.
Ως προς τους τομείς πολιτικής, τουλάχιστον αυτούς για τους οποίους καταγράφηκαν άνω των δέκα ψηφοφοριών, η Βρετανία βρέθηκε εκτός πλειοψηφίας κυρίως σε θέματα προϋπολογισμού, εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και διεθνούς βοήθειας, ενώ αντίθετα υπήρξε εντός του κυρίαρχου ρεύματος σε θέματα διεθνούς εμπορίου, εσωτερικής αγοράς, βιομηχανίας, περιβάλλοντος, μεταφορών, νομικών υποθέσεων και οικονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Στο Ευρωκοινοβούλιο, οι Βρετανοί ευρωβουλευτές (νοούμενοι ως η σχετική πλειοψηφία του συνόλου) βρέθηκαν από το 2004 στην πλειοψηφία μόλις στο 71% των περιπτώσεων (έναντι λ.χ. 93% για τους Φινλανδούς). Ένας λόγος για αυτό, είναι η μείωση του αριθμού των ευρωβουλευτών από τη Βρετανία που περιλαμβάνονται στις δύο μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες, ΕΛΚ και Σοσιαλιστές-Δημοκράτες, ή στην τρίτη σε δύναμη, αλλά καθοριστική για τη διαμόρφωση της εκάστοτε πλειοψηφίας, ομάδα των Φιλελευθέρων, όπου από το 2014 συμμετέχει μόνο ένας Βρετανός. Η απόφαση των Τόρηδων να αποχωρήσουν το 2009 από το ΕΛΚ και να συγκροτήσουν την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών ήταν προφανώς καθοριστική, όπως και η ενίσχυση του Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά και μεταξύ των Βρετανών Εργατικών η τάση να παρεκκλίνουν από την κεντρική γραμμή των Σοσιαλιστών-Δημοκρατών είναι ισχυρότερη.
Οι Βρετανοί ευρωβουλευτές βρίσκονται έτσι σε θέση σχετικής απομάκρυνσης από το κέντρο λήψης αποφάσεων στο Σώμα, μολονότι από το 2004 έχουν αναδείξει δύο αντιπροέδρους, τρεις κοσμήτορες, τέσσερις επικεφαλής πολιτικών ομάδων και δέκα προέδρους επιτροπών – και μάλιστα ανελλιπώς όλην αυτή την περίοδο τον πρόεδρο της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς.
Κατά το Votewatch Europe, η ανάλυση της βρετανικής ψήφου στα κοινοτικά όργανα υποδεικνύει και τη φυσιογνωμία που θα είχε μία Ε.Ε. χωρίς τη Βρετανία. Έτσι, σε περίπτωση Brexit, οι μεν μεγάλες πολιτικές ομάδες θα έμεναν σχετικά αλώβητες, ενώ οι αποφάσεις θα έτειναν προς μεγαλύτερη ρυθμιστική επιβάρυνση των επιχειρήσεων, μικρότερη επιμονή στην προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, ισχυρότερη ροπή στη φορολογική εναρμόνιση και την φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ασθενέστερη υποστήριξη στην πυρηνική ενέργεια και τις αντισυμβατικές πηγές ενέργειας, όπως το σχιστολιθικό αέριο και βέβαια μεγαλύτερη συνεισφορά των κρατών-μελών στον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Διαβάστε ακόμα:
- DW: Έκκληση Ομπάμα για παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ
Η Βρετανία έχει δεσμευτεί να προασπίζεται το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, δήλωσε εκπρόσωπος της κυβέρνησης.
Συνελήφθη βάσει του νόμου περί τρομοκρατίας επειδή κρατούσε πλακάτ που έλεγε ότι υποστηρίζει τους κρατούμενους σε σχέση με την Palestine Action.
Σε ισχύ από τον Απρίλιο του 2026.
Τις ιδιαίτερες απόψεις του για την ουκρανική κρίση τις αποτυπώνει στο τελευταίο κείμενό του στο Substack, θέτοντας καταρχήν στο στόχαστρό του την Αναθεωρημένη Στρατηγική Άμυνας της Βρετανίας (2024).
Θεωρείται "δελφίνος" για την ηγεσία των Εργατικών και την πρωθυπουργία.
Ο συνολικός όγκος των αγαθών που πωλήθηκαν στο διαδίκτυο και στα καταστήματα μειώθηκε κατά 0,1.
"Σαφώς υπήρξε κυβερνοεπίθεση"
Έθεσε και το θέμα των γλυπτών του Παρθενώνα.
Η βρετανική αστυνομία ανακοίνωσε σήμερα ότι θα λάβει αυστηρότερα μέτρα εναντίον των ατόμων που χρησιμοποιούν πλακάτ και συνθήματα για να στοχοποιήσουν την εβραϊκή κοινότητα.
Είχε εγκαταλείψει το πρόγραμμα το 2020, στο πλαίσιο του Brexit.
Πώς απαντούν στην κατηγορία ότι οι ισχυρισμοί τους έχουν πολιτική στόχευση.
