Τα drones του Πούτιν στην Πολωνία στοχεύουν τη βούληση του ΝΑΤΟ να υπερασπιστεί την Ουκρανία

Του Marc Champion

Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε διδάγματα που η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρέπει να αντλήσουν από την άνευ προηγουμένου απόφαση της Ρωσίας να εκτοξεύσει drones στην Πολωνία, στο πλαίσιο μιας ακόμη μαζικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας. Όλα απαιτούν είτε άμεση αντίδραση είτε επανεκτίμηση.

Πρώτο και σημαντικότερο: Κανείς δεν πρέπει στο μέλλον να μπορεί να απορρίψει ως γελοία την ιδέα ότι η Ρωσία θα μπορούσε ποτέ να επιτεθεί σε ένα μέλος του NATO. Μόλις το έκανε. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει καταστήσει σαφές από την αρχή του πολέμου ότι θεωρεί την επέκταση της δυτικής συμμαχίας με την ένταξη χωρών του πρώην σοβιετικού μπλοκ ως μέρος της "βασικής αιτίας" πίσω από την απόφασή του να εισβάλει σε ένα γειτονικό κράτος. Αν το ΝΑΤΟ δεν συμμορφωθεί, θα συνεχίσει να ασκεί πίεση, όχι επειδή φοβάται εισβολή από τη Δύση, αλλά επειδή η συμμαχία περιορίζει τη σφαίρα επιρροής που είναι αποφασισμένος να ξαναχτίσει για τη Μόσχα.

Δεύτερον, η νυχτερινή επίθεση υπογραμμίζει το προφανές γεγονός ότι η Ουκρανία είναι η πρώτη και καλύτερη γραμμή άμυνας της Ευρώπης ενάντια σε μια εκδικητική, ρεβιζιονιστική Ρωσία.

Ας σκεφτούμε για μια στιγμή την ιδέα ότι ο Πούτιν θα επιτύχει τελικά τους στόχους του στην Ουκρανία, καταλαμβάνοντας - ή μάλλον αποκτώντας ως δώρο - όλα τα εδάφη από την Οδησσό στο νότο έως τη Σούμι στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, ενώ θα επιβάλλει μια αλλαγή καθεστώτος στο Κίεβο, που θα φέρει στην εξουσία μια φιλική προς τη Μόσχα κυβέρνηση, η οποία θα αναλάβει τη διακυβέρνηση των εδαφών που θα απομένουν πέρα από τον ποταμό Δνείπερο. Η περίπτωση της Λευκορωσίας δείχνει σαφώς ότι ο Πούτιν δεν χρειάζεται να καταλάβει μια χώρα για να τοποθετήσει εκεί τους πυραύλους, τα στρατεύματά του και τα αμυντικά του συστήματα, ούτε για να κατευθύνει την πολιτική της προς γείτονες που θεωρεί μη συνεργάσιμους. Οι εισβολές με drones, που εκτοξεύονται από πολύ μικρότερη απόσταση - και έτσι με λιγότερο χρόνο για να αντιδράσουν οι άμυνες του ΝΑΤΟ - θα ήταν μόνο ένα από τα πολλά διαθέσιμα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του για περαιτέρω προσπάθειες αποσταθεροποίησης.

Τρίτον, όπως έγραψε ο Phillips O'Brien, ειδικός σε θέματα αεροπορικής ισχύος και καθηγητής στρατηγικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο St. Andrews της Σκωτίας, σε μια ανάρτηση στο Substack την Τετάρτη, η εξάρτηση του ΝΑΤΟ από μια σειρά ακριβών αεροσκαφών και πυραύλων για να καταρρίψει μόνο μερικά από τα 10 και πλέον ρωσικά drones που εισέβαλαν στον πολωνικό εναέριο χώρο δείχνει πόσο απροετοίμαστη παραμένει η άμυνα της συμμαχίας μετά από τέσσερα χρόνια πολέμου στη γειτονική χώρα. "Ο Θεός να τους βοηθήσει αν βρεθούν αντιμέτωποι με 600 UAV και πυραύλους σε μια μόνο νύχτα", όπως συμβαίνει συνήθως στην Ουκρανία, έγραψε.

Τώρα ερωτηθείτε αν - έχοντας αναδιαμορφώσει την οικονομία της Ρωσίας για τον πόλεμο και έχοντας διαπιστώσει τα όρια της βούλησης και της ικανότητας της Ευρώπης να αντισταθεί - ο Πούτιν, που ήταν πρόθυμος να εισβάλει σε μια χώρα μεγέθους παρόμοιου με αυτού της Γαλλίας με μια δύναμη που είναι ένα κλάσμα αυτής που διαθέτει σήμερα στην Ουκρανία, θα άφηνε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει αυτά τα εργαλεία.

Ένα τέταρτο σχετικό συμπέρασμα είναι ότι αυτός ο πόλεμος έδειξε ότι ο Πούτιν δεν χρειάζεται να εισβάλει σε μια χώρα για να της επιτεθεί. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω κυβερνοεπιθέσεων και σαμποτάζ, ή με πυραύλους και drones που εκτοξεύονται σε ποσότητες που θα φαίνονταν απίθανες πριν από λίγα χρόνια. Η Ρωσία δεν χρειάζεται να βρίσκεται δίπλα σε μια χώρα για να τη στοχεύσει, ακόμη και αν αυτό αυξάνει σημαντικά τις διαθέσιμες επιλογές. Πράγματι, η Ρωσία δεν χρειάζεται να εισβάλει για να δοκιμάσει το ΝΑΤΟ και τη σταθερότητα της ρήτρας συλλογικής άμυνας του Άρθρου 5 που του δίνει ουσία. Αυτή η δοκιμή ξεκίνησε με αυτό που ο O'Brien αποκαλεί "εξάσκηση" της Μόσχας στην Πολωνία.

Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσουν τώρα οι ΗΠΑ - είτε με μια απόλυτη και σαφή δέσμευση για την άμυνα της Πολωνίας, είτε με οτιδήποτε λιγότερο από αυτό - θα είναι κρίσιμος. Θα ορίσει το αν ο Πούτιν θα υποχωρήσει - έχοντας πάρει την απάντησή του - ή θα ψάξει να βρει περισσότερες αδυναμίες που εκθέτουν και καταστρέφουν μια συμμαχία που έχει αποδειχθεί δήθεν αήττητη, αλλάζοντας τους γεωπολιτικούς υπολογισμούς σε όλη την Ευρώπη. Χωρίς μια ουσιαστική δέσμευση των ΗΠΑ για την ασφάλεια, ο Πούτιν θα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να πετύχει εκεί όπου απέτυχαν οι προκάτοχοί του στο Κρεμλίνο, από τον Ιωσήφ Στάλιν και μετά: να αποσυνδέσει την Ουάσιγκτον από την Ευρώπη και να καταστήσει τη Ρωσία την κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Τέλος, η νυχτερινή επίθεση με drones της Ρωσίας εναντίον ενός από τα καλύτερα οπλισμένα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ δείχνει τις καταστροφικές συνέπειες της στρατιωτικής ανικανότητας της Ευρώπης και της έλλειψης πολιτικής βούλησης των ΗΠΑ. Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων επέτρεψε στη Ρωσία να αναλάβει την πρωτοβουλία στην Ουκρανία φέτος.

Αυτοί που θα έπρεπε να ασκούν οικονομική και στρατιωτική πίεση στη Ρωσία, θα έπρεπε να είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και οι άλλοι σύμμαχοι του Κιέβου στην Ευρώπη και την Ασία, παρακινώντας το Κρεμλίνο να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις που θα οδηγούσαν σε ένα βιώσιμο τέλος του πολέμου. Αντ' αυτού, είναι ο Πούτιν, ασφαλής χάρη στις συμμαχίες του με την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, που αυξάνει την πίεση στην Ουκρανία και τους υποστηρικτές της. Η ελπίδα του είναι ότι οι σύμμαχοι του Κιέβου είτε θα εγκαταλείψουν την Ουκρανία, είτε θα την πείσουν να υποκύψει στους πολεμικούς στόχους του Πούτιν και στην αλλαγή της ισορροπίας δυνάμεων στην Ευρώπη που θα προκύψει.

Αυτά ήταν απλώς προειδοποιητικά πυρά. Κανένα ωστόσο από αυτά τα ακραία αποτελέσματα δεν είναι αναπόφευκτο, λόγω δύο παραγόντων. Το Κίεβο διαθέτει ένοπλες δυνάμεις - και, σε αυτό το σημείο, επίσης, παραγωγική ικανότητα για drones και άλλα κρίσιμα όπλα - που καμία ευρωπαϊκή χώρα στα δυτικά του δεν μπορεί να ελπίζει να ανταγωνιστεί στο εγγύς ή μεσοπρόθεσμο μέλλον. Και η Ευρώπη - όταν υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ - εξακολουθεί να διαθέτει περισσότερους από αρκετούς πόρους για να βοηθήσει αυτές τις δυνάμεις να σταματήσουν τον Πούτιν εντός της Ουκρανίας. Το drone βρίσκεται πλέον αποκλειστικά στο γήπεδο του ΝΑΤΟ.

Απόδοση - Επιμέλεια: Λυδία Ρουμποπούλου