H Lancia ECV2 σαγηνεύει με την άγρια ομορφιά της

Τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου, η Villa del Grumello στη λίμνη του Como έχασε τη συνήθη ηρεμία της, αφού στο χώρο της πραγματοποιήθηκε η έκθεση "Fuori Concorso”, η οποία τη φετινή χρονιά ήταν αφιερωμένη στην τεχνολογία Turbo. Μπορεί σήμερα σχεδόν όλα τα αυτοκίνητα να έχουν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία ανήκουν, όμως για δεκαετίες, η λέξη Turbo ήταν συνώνυμη με τις υψηλές επιδόσεις και τους αγώνες.

Η "Fuori Concorso” φιλοξένησε μια πολύτιμη συλλογή από πρωτότυπα και αγωνιστικά αυτοκίνητα, τα οποία έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό - πέρα από τη σπανιότητα τους - τον Turbo κινητήρα. Το "παρών" στην εκδήλωση έδωσε και το τμήμα Heritage της Stellantis, με το μοναδικό αγωνιστικό πρωτότυπο, Lancia ECV2.

Ο επικεφαλής του τμήματος Heritage της Stellantis και αναγνωρισμένος σχεδιαστής αυτοκινήτων, Roberto Giolito ανέφερε σχετικά: "Η συμμετοχή σε τέτοιες διοργανώσεις αποτελεί τιμή για εμάς. Έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τις μάρκες μας και την ιστορία τους σε ένα ευρύ κοινό και να παρουσιάσουμε σπάνια αυτοκίνητα, όπως το αγωνιστικό πρωτότυπο Lancia ECV2".

Η ανακατασκευή αυτού του μοναδικού δείγματος της ιστορίας της Lancia πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του τμήματος Heritage, όπου προσφέρονται υπηρεσίες τόσο για τα περισσότερα από 600 οχήματα που ανήκουν στη συλλογή της εταιρείας, όσο και σε οχήματα ιδιωτών που αναζητούν την καλύτερη φροντίδα για το κλασσικό τους αυτοκίνητο.

Το μοναδικό πρωτότυπο Lancia ECV2 δημιουργήθηκε το 1988, όμως δεν κατάφερε ποτέ να αγωνιστεί λόγω της αλλαγής των κανονισμών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι και την ακύρωση του Group S. Εξαρχής σχεδιάστηκε ώστε να ενσωματώσει τις πλέον προηγμένες τεχνολογίες της εποχής του, με στόχο τις απόλυτες επιδόσεις στους αγώνες. Ουσιαστικά αποτελούσε εξέλιξη του πρωτότυπου Lancia ECV (Experimental Composite Vehicle), το οποίο όπως φανέρωνε και το όνομα του εκμεταλλευόταν τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση συνθετικών υλικών.

Σε σχέση με το ECV, το ECV2 διέθετε ένα πιο "καθαρό" από αισθητικής άποψης αμάξωμα, βελτιωμένη αεροδυναμική απόδοση, ενώ εφοδιαζόταν με έναν ακόμα πιο καινοτόμο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, σχεδιασμένο από το μηχανικό Claudio Lombardi. Το ηλεκτρονικό σύστημα του κινητήρα διαχειριζόταν τους δύο στροβυλοσυμπιεστές (Turbo), έτσι ώστε σε συνδυασμό με τον πρωτοποριακό σχεδιασμό της κεφαλής να έχει υψηλή απόδοση ακόμα και στις χαμηλές στροφές, σημείο που αποτελούσε ένα από τα κύρια προβλήματα των κινητήρων Turbo εκείνη την εποχή. Στόχος ήταν η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι με ένα αυτοκίνητο που το πλαίσιο, το αμάξωμα, αλλά και κάποιο μηχανικά μέρη, όπως οι τροχοί και ο άξονας μετάδοσης, να είναι κατασκευασμένα από συνθετικά υλικά. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αυτοκίνητο με μειωμένο βάρος κατά 20% και αυξημένη ακαμψία σε σχέση με την Delta S4, η οποία αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για την ομάδα των μηχανικών.

Ο τετρακύλινδρος κινητήρας των 1.759 κ.εκ. απέδιδε 600 ίππους στις 8.000 σ.α.λ., χάρη στα δύο Turbo με το intercooler και το νέο σύστημα διαχείρισης της πίεσης. Η τελική ταχύτητα του πρωτότυπου ξεπερνούσε τα 220 χλμ./ώρα ενώ επιτάχυνε από τα 0 στα 200χλμ./ώρα σε μόλις 9 δευτερόλεπτα. Δυστυχώς η Lancia ECV2 δεν βρέθηκε ποτέ στην εκκίνηση ενός αγώνα, όμως έδωσε τη θέση της σε ένα άλλο αυτοκίνητο, το οποίο θα εξελισσόταν στο μεγαλύτερο μύθο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι, τη Lancia Delta.