Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον Κώστα Ανεστίδη

Του Μανόλη Καψή

Θα ήθελα να ξεκινήσω το σημείωμα με τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στον αγροτοσυνδικαλιστή Κώστα Ανεστίδη, επικεφαλής του μπλόκου στα Μάλγαρα. Δεν υπάρχει καμία ειρωνεία στους χαιρετισμούς μου σας διαβεβαιώ και είμαι βέβαιος ότι η έρευνα που διεξάγει η Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος για τις επιδοτήσεις που εισέπραξε ο κ. Ανεστίδης, θα αποδείξει ότι είναι παντελώς αθώος ο άνθρωπος. Αν ένιωσα την ανάγκη της επικοινωνίας- έστω και γραπτώς- με τον συμπαθή συνδικαλιστή, είναι γιατί διάβασα ότι το σύνολο των επιδοτήσεων που έχει λάβει τα τελευταία 4-5 χρόνια είναι 122.765 ευρώ. Δεν είναι και μικρό το ποσό ε! Εντυπωσιάστηκα το ομολογώ. Δεν ξέρω πόσα έχουν λαμβάνειν και οι άλλοι συνάδελφοί του στα μπλόκα- για όσους δεν έχουν σχέση με επιδοτήσεις τα ποσά προκαλούν τουλάχιστον εντύπωση-  πάντως αρχίζω και αντιλαμβάνομαι γιατί ανάμεσα στα αιτήματα των αγροτών είναι να παραμείνει ο ΟΠΕΚΕΠΕ και να μην περάσει η καταβολή των επιδοτήσεων στην ΑΑΔΕ. Κορόιδα είναι;

Εδώ θα είμαστε και θα μάθουμε τα νέα του κ. Ανεστίδη, άλλωστε έτσι όπως πάει η ιστορία δεν βλέπω να τελειώνουν τα μπλόκα σύντομα. Φταίει ότι ορισμένοι αγρότες είναι τελείως στα κάγκελα, ίσως φταίει και η γραφειοκρατία του Περισσού- δεν συνεδριάζει για ψύλλου πήδημα το Πολιτικό Γραφείο, έχει τις διαδικασίες του κι αυτό- παίζει ρόλο και ότι τέτοια εποχή οι αγρότες, αν δεν είναι στα μπλόκα είναι σε κάτι θλιβερά καφενεία μέσα στην κάπνα, σίγουρα όμως παίζει ρόλο και ο τρόπος που αντιμετωπίζει το αγροτικό η κυβέρνηση. Ακόμα και όταν εκδηλώνονται σαφέστατα παραβατικές συμπεριφορές, η κυβέρνηση είναι "με το σεις και με το σας". Καθόλου παράδοξο, αν λάβουμε υπόψιν ότι οι αγρότες (και) στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν πλειοψηφικά τη Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση δεν έχει την πολυτέλεια να θυσιάσει τις όποιες προσβάσεις έχει- ή της έχουν απομείνει καλύτερα- σε αυτό το εκλογικό κοινό. Πόσο μάλλον που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι στους αγροτικούς νομούς, η φθορά της Νέας Δημοκρατίας είναι μεγαλύτερη απ΄ ότι στα αστικά κέντρα, ενώ εκεί εντοπίζεται και η μεγάλη άνοδος του Κυριάκου Βελόπουλου.

Δεν είναι τυχαίο, ότι δύο χρόνια και μετά τον Daniel, αν και έχουν επενδυθεί εκατομμύρια επί εκατομμυρίων από τα χρήματα των φορολογουμένων σε αντιπλημμυρικά έργα στη Θεσσαλία, κανείς δεν θίγει, μια από τις κύριες διαπιστώσεις των Ολλανδών, που είχαν αναλάβει τη μελέτη της ανασυγκρότησης της περιοχής. Ότι δηλαδή πρέπει να τελειώσουμε άμεσα, με την καλλιέργεια του μπαμπακιού. Γιατί μεταξύ άλλων καταστρέφει τον κάμπο, το έδαφος δηλαδή, απομυζά τα υδάτινα αποθέματα, και σε λίγα χρόνια όλη η περιοχή θα έχει ερημοποιηθεί και θα έχει καταστραφεί. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες, ούτε είμαι ειδικός φυσικά, διαβάζω και ενστάσεις, διαβάζω και άλλους που εκφράζουν αμφιβολίες και αντιρρήσεις, αλλά το βέβαιον είναι ότι ο διάλογος για την ανασυγκρότηση της παραγωγής- υπό το φως της κλιματικής αλλαγής- ούτε καν ξεκίνησε, υπό τον φόβο φυσικά των αντιδράσεων. Άντε πες στον Ανεστίδη με τις 122 χιλιάδες ευρώ επιδότηση, να ξεκινήσει άλλη καλλιέργεια τώρα στα γεράματα, πιο ανταγωνιστική και πιο εμπορεύσιμη, που δεν έχει επιδότηση. Πας καλά;

Γι΄αυτό και δεν έχει καμία ελπίδα να ευδοκιμήσει και η άλλη πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη περί διακομματικής επιτροπής που θα συζητήσει και θα προτείνει λέει την αναμόρφωση της πολιτικής στο αγροτικό. Ούτως ή άλλως η πρόταση είναι υποκριτική, θέλει να περάσει το μήνυμα ότι όλοι έχουν ευθύνες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας, το πρόβλημα είναι διαχρονικό και διακομματικό ως συνήθως (λέει η κυβέρνηση) και οι ευθύνες συνεπώς επιμερίζονται σε όλους. Δεν αφορούν μόνο την σημερινή κυβέρνηση- θέλει να μας πείσει η κυβερνητική προπαγάνδα- γι΄αυτό και οι λύσεις πρέπει να συμφωνηθούν από κοινού.

Δηλαδή αυτό που δεν κατάφεραν τα άλλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) όταν ασκούσαν εξουσία, δηλαδή να καταθέσουν και να προωθήσουν ρηξικέλευθα μέτρα, που ναι μεν θα ξεβόλευαν ορισμένους αλλά θα συνιστούσαν μεταρρύθμιση προς όφελος των πολλών, θα το κάνουν τώρα που είναι στην αντιπολίτευση. Γελάστε ελεύθερα.

Σε μια διακομματική ο καθένας θα φέρει και θα καταθέσει τον κομματικό του μαξιμαλισμό, απλώς και μόνο για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Πώς το είπε και ο Νίκος Ανδρουλάκης; Να δώσουμε στους αγρότες και από αυτά που δεν έχουμε- αγνοώντας προφανώς, παρά την προϋπηρεσία στην Ευρωβουλή, τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Υποθέτω μάλιστα μετά ήταν και πολύ ευχαριστημένος που είχε βρει μια ωραία ατάκα για τα παράθυρα.

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο, εύθραυστης ισορροπίας. Οι αγρότες γνωρίζουν ότι η σχετικά ήπια ταλαιπωρία που υφίστανται οι ταξιδιώτες, τους επιτρέπει να έχουν ακόμα υποστήριξη στον αγώνα τους από ένα μεγάλο ακροατήριο, τουλάχιστον αυτό που βρίσκεται απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσο όμως η ενόχληση αυξάνεται, και οι αντιδράσεις θα κορυφώνονται και τα φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού θα πολλαπλασιάζονται. Ταυτόχρονα και η πίεση που δέχεται η κυβέρνηση, προς το παρόν είναι διαχειρίσιμη. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κάνει επίδειξη δημοσιονομικής σοβαρότητας, αποδεχόμενη ορισμένα μέτρα στήριξης του αγροτικού εισοδήματος και απορρίπτοντας άλλα, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης κάνουν επίδειξη αντισυστημισμού και παραδοσιακού τύπου αντιπολίτευσης, εκχωρώντας στο Μαξίμου εκείνο το ευάριθμο εκλογικό κοινό, που δεν επιθυμεί διαταραχή της συνετής οικονομικής πολιτικής και επιστροφή στο "Τσοβόλα δώστα όλα".  

Στα παράλογα της ιστορίας, η άρνηση των αγροτών να προσέλθουν στον διάλογο, γεγονός που εκμεταλλεύεται η κυβέρνηση, εκθέτοντας τους συνδικαλιστές ως ακραίους. Τη συνέχεια την ξέρουμε όμως. Λίγο τα πνεύματα στα μπλόκα θα οξυνθούν, οι διαμαρτυρίες από τους θιγόμενους από τις κινητοποιήσεις θα γίνουν εντονότερες, η κυβέρνηση θα κάνει ένα βήμα πίσω, θα κάνει μια νέα παροχή ως δέλεαρ, αργά ή γρήγορα διάλογος θα γίνει και οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια τους. Όλα τα μείζονα όμως για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα θα μείνουν σαν εκκρεμότητα. Μέχρι του χρόνου να τα ξαναθυμηθούμε, όταν οι αγρότες θα στήσουν και πάλι μπλόκα στην εθνική οδό. Καλά Χριστούγεννα.