Ζελένσκι - Ερντογάν… οι μεγάλοι χαμένοι

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πλέον ο απόλυτος κυρίαρχος, αφού θα ελέγχει και τα δύο σώματα του Κογκρέσου όταν αναλάβει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου… Έτσι θα μπορεί άνετα, να προωθήσει την ατζέντα του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Η Ευρώπη αντιδρά με σκεπτικισμό και ανησυχία, η Ουκρανία περιμένει στωικά τη χαριστική βολή, όχι από το Κρεμλίνο, αλλά από τη νέα αμερικανική κυβέρνηση, που μάλλον δεν φαίνεται πρόθυμη να συνεχίσει να παίζει το παιχνίδι του Ζελένσκι, η Ελλάδα βλέπει ουδέτερα την αλλαγή σκυτάλης στην προεδρία της Αμερικής, ενώ η Τουρκία και ο σουλτάνος της χαμογέλασαν στην αρχή, αλλά τώρα που βλέπουν τις επιλογές Τραμπ στα κορυφαία υπουργεία, μάλλον τα χαμόγελα θα είναι αρκετά μουδιασμένα, με τη χαρά και τα πανηγύρια να έχουν μετατραπεί σε ανασφάλεια και ανησυχία σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι… και με το δίκιο τους!

Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν, μετά τους αρχικούς πανηγυρισμούς, έχει αρχίσει να ανησυχεί αρκετά και τα φίδια τον ζώνουν, σχετικά με τα  μηνύματα που στέλνει κατά καιρούς ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ δηλώνει δημόσια πως "εύχεται", αυτή τη φορά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ να κάνει διαφορετικές κινήσεις στην ευρύτερη περιοχή.

Η οθωμανική γλώσσα είναι όμως αρκετά μακριά και ευέλικτη και τώρα έχει στραφεί προς τον έμπιστο του νέου Αμερικανού προέδρου, Έλον Μάσκ, λέγοντας πως, αυτό που είναι ενδιαφέρον για την Τουρκία,  είναι το γεγονός ότι ο Έλον Μασκ είναι επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον τομέα του διαστήματος και της υψηλής τεχνολογίας, που παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της τεχνολογίας και έχει κάνει κάποια σοβαρά τεχνολογικά άλματα.

Μετά δε την συνάντηση μαζί του στην Τουρκία ευελπιστούν οι εξ Ανατολών γείτονές μας σε μια εποικοδομητική συνεργασία μαζί του  -δηλαδή η σουλτάνος πουλάει ακόμα και τα …"εσώρουχά" του για ένα μόνο βλέμμα του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου και εμπίστου του Ντόναλντ Τραμπ, που πλέον είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, μιας και οι Ρεπουμπλικανοί μετά τη Γερουσία, κερδίζουν και τη Βουλή των Αντιπροσώπων… 

Ο σύμβουλος ασφαλείας που επέλεξε ο Τραμπ είναι ένας πρώην κομάντο  - ένας σκληροτράχηλος πράσινος μπερές, που έχει αντιληφθεί ακριβώς το ρόλο του και δεν τρέφει καμία συμπάθεια για τον Ερντογάν, την Τουρκία και τον ρόλο που παίζουν! Από την άλλη, γνωρίζει πως η Ελλάδα αποτελεί σημείο σταθερότητος για την Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή και μαζί με την Κύπρο αποτελούν το ισχυρότερο ανάχωμα της Δύσης.

Σε ό,τι αφορά τον νέο υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τον Μαρκ Ρούμπιο, καλό θα ήταν να θυμηθούμε το δίδυμο Ρούμπιο-Μενέντεζ και το πόσο σθεναρά ο Ρούμπιο υποστήριζε την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, ακόμα και όταν ο Μενέντεζ αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά τη βρώμικη επίθεση που δέχθηκε!  Ας μην ξεχνάμε επίσης, πως ο Ρούμπιο και ο Βαλτς, που έχει επιλέγει για σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ, υποστήριξαν σθεναρά τις κουρδικές πολιτοφυλακές στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), που είχαν βρεθεί στο στόχαστρο του Ερντογάν  - του ανθρώπου που τροφοδοτούσε με πολεμικό υλικό τους τζιχαντιστές προκειμένου να ρίξει τον Άσαντ, για να γίνουν στη συνέχεια… αδέλφια… και είχε οικονομικές δοσοληψίες μαζί τους… ως γνήσιος θεοκρατιστής-ισλαμιστής!

Ας δούμε τώρα το μέτωπο της Ουκρανίας! Η συνέχιση της σύγκρουσης δεν συμπίπτει με τα σχέδια του Τραμπ και το μήνυμα προς τον Ζελένσκι είναι: "…αντί να επεξεργάζεται σχέδια νίκης, καλύτερα θα ήταν, να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά σχέδια τερματισμού του πολέμου και σχέδια ειρήνης, λαμβάνοντας όμως σοβαρά υπ’ όψιν, την επικρατούσα κατάσταση επί του εδάφους και σε κάθε περίπτωση, να ξεχάσει την Κριμαία!". 

Τι σήμαινε άραγε το tweet του υιού Τραμπ προς Ζελένσκι, πως… "σε 38 ημέρες… τέρμα τα χαρτζιλίκια!";

Η απάντηση είναι απλή: μόλις αναλάβει ο Τράμπ, θα σταματήσει με συνοπτικές διαδικασίες τον πόλεμο, ο οποίος έχει κοστίσει και στις δύο πλευρές εκατοντάδες χιλιάδες ζωές, πακτωλούς δισεκατομμυρίων και έχει φέρει την ανθρωπότητα κοντά στο ενδεχόμενο ενός πυρηνικού αφανισμού!

Το μεγάλο λάθος-έγκλημα της Δύσης κατά του εαυτού της είναι πως, αντί να γίνουν προσπάθειες να έρθει η Ρωσία κοντά στην Ευρώπη… εκεί που γεωπολιτικά ανήκει, την έστειλε στις ανοικτές αγκάλες των Κινέζων… οι  BRICS δυναμώνουν ανεξέλεγκτα με την προσθήκη της Ινδίας, ενώ εδώ, στη δική μας την πλευρά, η κυρίαρχη οικονομική δύναμη της Ευρώπης, η Γερμανία, φυλλορροεί και καταρρέει…

Κίνα: Αυτή η χώρα έχει την αρχέγονη σοφία των Κινέζων… δεν είναι πολεμοχαρής χώρα, αλλά αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει εχθρικά τη Δύση και λυπάμαι που πρέπει να παραδεχτώ, πως αν οι άλλοι έμεναν ακόμα λίγο στα πηδάλια της Αμερικής, θα είχαμε πιθανότατα ακόμα μια ανάφλεξη, τεραστίων όμως διαστάσεων στην περιοχή του Ειρηνικού, με την Κίνα πλέον να αντιμετωπίζει τη Δύση ως τον απόλυτο της εχθρό! Ας μην ξεχνάμε την προκλητική επίσκεψη Πελόζι στην Ταιβάν, που εξόργισε την Κίνα… Όλα αυτά ανάγκασαν τους Κινέζους να συμπαραταχθούν με απολυταρχικές χώρες όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν, εκεί που και ο Ερντογάν εκλιπαρεί να δεχθούν την Τουρκία στους κόλπους της νέας αυτής συμμαχίας!

Όμως, η σχέση Κίνας - Τουρκίας σίγουρα δεν είναι η καλύτερη δυνατή, μιας και η Κίνα έχει εδώ και χρόνια αντιληφθεί τον ρόλο της Τουρκίας ως προς τους Ουϊγούρους και κάπως έτσι είναι αυτονόητο πως δεν μπορεί να τρέφει και ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα προς τον Ερντογάν και τη χώρα που διοικεί - την Τουρκία.

Γενικά όμως, οι κίνδυνοι είναι πολλοί στο κενό που υπάρχει από σήμερα μέχρι και την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ. Αν πριν από τις εκλογές στην Αμερική ο κόσμος ήταν σχετικά ασταθής, με τους πολέμους να μαίνονται σε δύο κυρίως πεδία, οι επόμενοι δυόμιση μήνες θα μπορούσαν να φέρουν σημαντικούς νέους κινδύνους. Το κενό αυτό θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι εχθροί της Αμερικής και της Δύσης, παραβιάζοντας τους κανόνες και κλιμακώνοντας τις συγκρούσεις!

Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει βάλει σκοπό της προεδρίας του, να ανατρέψει συθέμελα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, αλλά το πρόβλημα είναι πως θα αργήσει ακόμα να αναλάβει καθήκοντα και ως προς τούτο, πρέπει να περιμένει έως την 20ή Ιανουαρίου του 2025 - και κάπως έτσι, οι εβδομάδες αυτές της αναμονής θα δημιουργήσουν ένα σημαντικό κενό εξουσίας στην πρώτη υπερδύναμη και ενδέχεται να πυροδοτηθούν νέοι κίνδυνοι…

Σχετικά τώρα με εμάς: η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε διαλέξει πλευρά και αυτή ήταν η πλευρά των Δημοκρατικών! Ας μην ξεχνάμε πως ο όρος "τραμπισμός" είναι έμπνευσης Μητσοτάκη, στις επιθέσεις του κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Αν είμαστε λοιπόν έξυπνοι και επαναπροσδιορίσουμε την πλευρά στην οποία θα σταθούμε, ίσως να βγούμε και κερδισμένοι από αυτή την αλλαγή οικοδεσπότη στο Λευκό Οίκο!

*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι μοριακός βιολόγος - γενετιστής