Τρίτη, 29-Οκτ-2024 00:05
Γιατί η βιομηχανία ενέργειας φοβάται τόσο την Κάμαλα Χάρις

Όταν ο Τραμπ προσκάλεσε σε δείπνο 20 κορυφαία στελέχη του ενεργειακού τομέα τον περασμένο Απρίλιο στο Mar-a-Lago, τους έκανε την εξής πρόταση: εάν συγκέντρωναν 1 δισ. δολάρια για να τον βοηθήσουν να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, εκείνος θα ανέστειλε τις πολιτικές που δεν τους άρεσαν. Αρκετές εταιρείες ορυκτών καυσίμων και μεγαλοστελέχη ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου και συγκαταλέγονται στους κορυφαίους δωρητές της προεκλογικής του εκστρατείας.
Αν η Κάμαλα Χάρις κερδίσει τις επικείμενες προεδρικές εκλογές, θα μπορούσε να φέρει πολιτικές και κανονισμούς που θα οδηγούσαν σε χαμηλότερη κατανάλωση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αν ο Τραμπ είναι ο νικητής, η βιομηχανία ενέργειας ποντάρει στο ότι ο νέος πρόεδρος "θα πατήσει φρένο" στη μετάβαση προς την καθαρή ενέργεια, θα παρατείνει τη ζήτηση για πετρέλαιο και φυσικό αέριο και θα συμβάλει στη διατήρηση της πρωτοκαθεδρίας των ορυκτών καυσίμων για τις επόμενες δεκαετίες.
Τα χρόνια επί διακυβέρνησης Μπάιντεν ήταν ευνοϊκά για τους Αμερικανούς παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η εγχώρια παραγωγή πετρελαίου βρίσκεται σε επίπεδα-ρεκόρ. Οι ΗΠΑ είναι ο κορυφαίος παραγωγός και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο, ενώ τα κέρδη εταιρειών, όπως η Exxon Mobil και η Chevron, έχουν εκτοξευθεί. Η νομοθεσία για το κλίμα που υπέγραψε ο Μπάιντεν προσφέρει στη βιομηχανία γενναιόδωρες επιδοτήσεις, χάρη στις φορολογικές πιστώσεις για τη δέσμευση του άνθρακα και την παραγωγή υδρογόνου. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί ενέργειας θέλουν ο Τραμπ να μην "αγγίξει" αυτό το νομοσχέδιο, αν κερδίσει.
Μακροπρόθεσμα, όμως, άλλες πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν –που πιθανότατα θα συνεχίσει να τις εφαρμόζει, εφόσον εκλεγεί, η Χάρις– απειλούν τα συμφέροντα της ενεργειακής βιομηχανίας.
Για παράδειγμα, το "μπλόκο" της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην κατασκευή νέων εγκαταστάσεων εξαγωγής φυσικού αερίου. Οι τερματικοί σταθμοί εξαγωγής LNG έχουν πολλαπλασιαστεί στην ακτή του Κόλπου την τελευταία δεκαετία, καθώς έχει αυξηθεί η ζήτηση από ξένους αγοραστές. Επιστήμονες και ακτιβιστές για το κλίμα, όμως, έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για τις εκπομπές μεθανίου που συνδέονται με την ψύξη και τη μεταφορά του φυσικού αερίου στο εξωτερικό.
Τον Ιανουάριο, κατόπιν πιέσεων, το Υπουργείο Ενέργειας ανέστειλε την αδειοδότηση των περισσότερων νέων έργων, ώστε να επικαιροποιήσει τα πρότυπα που καθορίζουν αν τα έργα αυτά εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Η αναστολή δεν επηρέασε έργα που είχαν ήδη λάβει το "πράσινο φως", και τα οποία θα διπλασιάσουν το φυσικό αέριο που εξάγουν οι ΗΠΑ έως το 2028 όταν ολοκληρωθούν. Αλλά η βιομηχανία ενέργειας θεωρεί τις εξαγωγές φυσικού αερίου ως κλειδί για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά της και το πάγωμα των αδειοδοτήσεων ίσως μετριάσει τον ενθουσιασμό των επενδυτών.
Το Υπουργείο Ενέργειας λέει ότι θα ολοκληρώσει την αναθεώρησή του στις αρχές του 2025 και μετά θα ξεκινήσει να δίνει άδειες για εγκαταστάσεις εξαγωγής φυσικού αερίου. Αν η Χάρις εκλεγεί πρόεδρος, θα κληρονομήσει αυτή την πολιτική, η οποία θα ασκήσει μεγαλύτερη εποπτεία στους περιβαλλοντικούς ρύπους και στις επιπτώσεις τους.
Η βιομηχανία ενέργειας είναι επιφυλακτική απέναντι σε μια κυβέρνηση που θα θέσει το κλίμα ως μόνιμη παράμετρο για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος. Γι’ αυτό και η άρση αναστολής των αδειοδοτήσεων ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, βασικό αίτημα των μεγαλοστελεχών του κλάδου προς τον Τραμπ. Και σύμφωνα με έναν από τους συμμετέχοντες στη συνάντηση του Mar-a-Lago, που μίλησε στην Washington Post, ο Τραμπ δεσμεύθηκε να το υλοποιήσει από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του.
Ο φόβος για εφαρμογή μιας πολιτικής που απομακρύνεται από τα ορυκτά καύσιμα ενισχύει την πρόβλεψη του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ) ότι η παγκόσμια ζήτηση για πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα φτάσει στο απόγειό της μέχρι το 2030. Μεγαλοστελέχη της ενεργειακής βιομηχανίας και οι πολιτικοί τους σύμμαχοι αντέδρασαν, ενώ πρώην αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ δεσμεύθηκαν να βοηθήσουν στην απομάκρυνση του επικεφαλής του Οργανισμού, εάν επανεκλεγεί ο Τραμπ. Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές απείλησαν να κόψουν τη χρηματοδότηση προς τον ΙΕΑ, αν δεν αναθεωρήσει την πρόβλεψή του.
Γιατί τόση φασαρία; Επειδή οι επενδυτές ακούνε, όταν ο Οργανισμός υποστηρίζει πως η ζήτηση για πετρέλαιο και φυσικό αέριο μπορεί να περάσει σε περίοδο μόνιμης ύφεσης. Ο ολλανδικός τραπεζικός κολοσσός ING ανακοίνωσε ότι σταματά τις χρηματοδοτήσεις για την ανάπτυξη νέων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου και τερματικών σταθμών LNG μετά το 2025, επικαλούμενος την πρόβλεψη του ΙΕΑ.
Τα νέα έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου δυσκολεύονται να προσελκύσουν κεφάλαια και εξαιτίας της αναφοράς του ΙΕΑ πως οι παγκόσμιες επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια το 2024 θα είναι διπλάσιες από αυτές στα ορυκτά καύσιμα.
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει πότε θα φτάσει στο απόγειό της η ζήτηση για το πετρέλαιο. Αλλά με τις πωλήσεις των ηλεκτρικών οχημάτων να αυξάνονται και την ανάπτυξη της ηλιακής και αιολικής ενέργειας να μειώνει τη ζήτηση για φυσικό αέριο, η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια είναι πλέον αναπόφευκτη. Το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα θα υλοποιηθεί.
Ένα είναι βέβαιο: Νίκη του Τραμπ θα "φρενάρει" τη μετάβαση και θα παρατείνει την πρωτοκαθεδρία της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων, αναιρώντας πολιτικές του Μπάιντεν. Οι λομπίστες του πετρελαίου και του φυσικού αερίου φέρονται να έχουν ετοιμάσει έναν οδικό χάρτη προς αυτή την κατεύθυνση για τον Τραμπ.
Από την άλλη η Χάρις αναμένεται να διατηρήσει –ή και να ενισχύσει– τις πολιτικές Μπάιντεν. Για παράδειγμα, να καθορίσει νέα όρια και τέλη για τις εκπομπές μεθανίου από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Τρεις ημέρες μετά το χτύπημα του τυφώνα "Έλεν", ο Τραμπ αποκάλεσε την κλιματική αλλαγή ως "μία από τις μεγαλύτερες απάτες όλων των εποχών". Τρεις ημέρες αργότερα βρέθηκε στο Μίντλαντ του Τέξας για μια εκδήλωση συγκέντρωσης χρημάτων στην οποία στελέχη του κλάδου πετρελαίου και φυσικού αερίου έδωσαν έως και περίπου 925.000 δολάρια για ένα εισιτήριο προκειμένου να ακούσουν τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο να καταφέρεται ενάντια στην ενεργειακή πολιτική που εφάρμοσε ο Μπάιντεν.
Οι μεγιστάνες των ορυκτών καυσίμων γνωρίζουν ότι πρέπει να αδράξουν το τώρα και ποντάρουν υπέρ του Τραμπ, γιατί καταλαβαίνουν πως η εναλλακτική είναι μια κυβερνητική ατζέντα που θα έχει στο επίκεντρό της την κλιματική αλλαγή.
* Ο Jonathan Mingle είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου "Gaslight: The Atlantic Coast Pipeline and the Fight for America's Energy Future”.
© 2024 Διατίθεται από το "The New York Times Licensing Group"