Το Ισραήλ δικαιούται να αμυνθεί με κάθε μέσο

Του Θοδωρή Γιάνναρου

"Ότιδήποτε έχει ανάγκη τη  βία για να εγκαθιδρυθεί  όπως το παλαιστινιακό κράτος, είναι καταδικασμένο να μην υπάρξει ποτέ!”.

Στον πυρήνα της η βία, αποτελεί αντανάκλαση ανεπίλυτων διαφορών ή συγκρούσεων, ανισοτήτων και κατάρρευσης κάθε μορφής επικοινωνίας… Η βία είναι μια βαθιά ανησυχητική πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, που περιλαμβάνει ένα ευρύτατο φάσμα ενεργειών, που προκαλούν βλάβη σε άλλους και εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, ακόμα και με πόλεμο!

Γίνεται πολύς ντόρος για τη "δήθεν” βιαιότητα των Ισραηλινών στον πόλεμο κατά της Χαμάς και προσφάτως εναντίον της Χεζμπολάχ, αλλά και στη Δυτική Όχθη κατά των τρομοκρατών από διάφορες βίαιες ισλαμιστικές οργανώσεις… Τελικά καλό θα ήταν να διερευνούσαμε, πόσο βίαιο είναι το Ισραήλ, συγκρινόμενο με την αντίστοιχη εκείνη βία των ισλαμιστών, που η δική τους βία, είναι μια αναζήτηση ταυτότητας και νοήματος και δυστυχώς, όσο λιγότερη ταυτότητα διαθέτουν κάποιοι, τόσο μεγαλύτερη η βία στην οποία προσφεύγουν προκειμένου να τις αποκτήσουν!

Η σύρραξη που αυτή τη χρονική στιγμή λαμβάνει χώρα στη Γάζα και στο Λίβανο είναι μια πολεμική σύγκρουση, που έχει πυροδοτηθεί από το Ιράν  μέσω των αντιπροσώπων του, Χεζμπολάχ και Χαμάς. Μια τέτοιου είδους πολεμική σύγκρουση με τεράστιες γεωπολιτικές επιπτώσεις δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την έγκριση του νεοναζιστικού άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν, όπου ηγετικό ρόλο έχει η Ρωσία του Πούτιν. Στον πόλεμο αυτό, το δίκιο είναι γενικά με το Ισραήλ που διεξάγει έναν κατά βάση αμυντικό πόλεμο απέναντι στην φασιστική  απόπειρα εθνοκάθαρσης από το Ιράν και των τρομοκρατών-συμμάχων του.

Ο στόχος αυτών που πυροδότησαν και συνεχίζουν να συντηρούν αυτή την επικίνδυνη σύρραξη, έχει τόσο τοπικές, όσο και παγκόσμιες διαστάσεις, επιπτώσεις και κινδύνους. Ο τοπικός στόχος του άξονα του Κακού είναι, στην υποτιθέμενη Παλαιστίνη, να εξαναγκάσουν τη Φατάχ να συρθεί πίσω από το άρμα της Χαμάς, στο δε Λίβανο να ξαναενώσουν τις δυνάμεις πίσω από το Ιρανικό άρμα με το βασικό του εξάρτημα να είναι η Χεζμπολάχ. 

Ο παγκόσμιος στόχος αυτής της ύπουλης προβοκάτσιας είναι, να έρθουν διεθνή στρατεύματα στο Λίβανο με μια τέτοια σύνθεση, που θα επιτρέψουν στο ναζιστικό άξονα με επικεφαλής τη Μόσχα και έχοντας δίπλα της το Ιράν, να διαδραματίσει εποπτικό ρόλο σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. 

Αυτά όλα συμβαίνουν σε μια χρονική στιγμή που το Ιράν έχει ουσιαστικά αναλάβει την πολιτική ηγεμονία στο Λίβανο, με τους Αμερικανούς να μην μπορούν απ’ ότι φαίνεται να αμφισβητήσουν την πολιτική υπεροχή του ναζιστικού άξονα του κακού και μόνο τα ίδια τα κράτη  της Μέσης Ανατολής μπορούν να πετύχουν πράγματα, αποδεσμευμένα κατά κάποιο τρόπο από την αμερικανική "ηγεσία” και "προστασία” και έτσι, να ξεκινήσουν να βλέπουν τον πραγματικό κίνδυνο που δεν είναι άλλος από τον άξονα Τωσίας-Κίνας-Ιράν  και να αντισταθούν, με το Ισραήλ αναγκαστικά να αλλάζει, μιας και από τη φάση της αλαζονείας και του επεκτατισμού θα περάσει πλέον σε μια άλλη φάση  -αυτή του αμυντικού και υπαρξιακού αγώνα. 

Ο τρίτος κόσμος αν αφυπνιστεί, σίγουρα θα αφυπνιστεί είτε σαν ανθρωποφάγο θεριό, είτε σαν ανεξάρτητος δημοκρατικός πολιτισμός. Είναι η χρονική περίοδος, που τα πράγματα είναι και επικίνδυνα και σχετικά αισιόδοξα, όσο οξύμωρο και αν αυτό ακούγεται...

Όπως και σε κάθε πόλεμο που την πολιτική πρωτοβουλία για την εκδήλωσή του έχει ο σοσιαλ-ιμπεριαλισμός έτσι και σε αυτόν, το βασικό στοιχείο του είναι η εξασφάλιση της τοπικής και της παγκόσμιας κοινής γνώμης υπέρ εκείνου που προκάλεσε αυτή την επικίνδυνη σύρραξη, με τον κυρίως στόχο των εμπνευστών αυτής της προβοκάτσιας να είναι πιο πολύ το πολιτικό παρά το στρατιωτικό σκέλος, με πολλά να κρίνονται από την έκβαση της μάχης των εντυπώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο  -καθαρά δηλαδή γκαιμπελική τακτική  προπαγάνδας. 

Σε ότι αφορά τώρα την Ελλάδα, η τηλεοπτική εικόνα είναι δυστυχώς εξασφαλισμένη και το θύμα της επίθεσης  -το Ισραήλ, έχει εμφανιστεί ως ο θύτης, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον υπόλοιπο κόσμο, παρ’ όλο που το κράτος του Ισραήλ δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από δύο φασιστικά μορφώματα-ψευδοκράτη από νότο  και  βορρά με τις δυο επιθέσεις προφανώς να συνδέονται μεταξύ τους στα πλαίσια ενός ενιαίου σχεδίου καταστροφής του Ισραήλ, γεγονός που του δίνει το αναφαίρετο δικαίωμα να αμυνθεί για την ύπαρξή του, με κάθε τρόπο  και μέσο ενάντια και στα δύο αυτά μορφώματα ψευδό-κράτη, αλλά και των πατρόνων τους!

Η βία που προέκυψε στη Μέση Ανατολή, είναι αποτέλεσμα του ακραίου ισλαμικού φανατισμού, ο οποίος προκάλεσε και την βίαιη αντίδραση του Ισραήλ, στο οποίο οι πολίτες του βίωσαν μια φρικτή σφαγή από τους λάτρεις του "έξω από ‘δω” οι οποίοι τώρα, ενώ κλαίνε με μαύρο δάκρυ, συνεχίζουν να κρατούν και να βασανίζουν όσους εκ των Ισραηλινών ομήρων έχουν παραμείνει ζωντανοί, επιτίθενται στο Ισραήλ, αλλά συγχρόνως ικετεύουν για εκεχειρία! 

Η βία γενικά γαρνιρισμένη με μίσος κατά άλλων ανθρώπων ή ολόκληρων λαών, δεν προέρχεται από κάποια εσωτερική ανάγκη, αλλά είναι δυστυχώς απόκτημα της διαπαιδαγώγησης, της εκπαίδευσης και της κοινωνικής πρακτικής που διέπει κάποιους λαούς, οι οποίοι κάποια στιγμή εκβράζονται στο περιθώριο της κοινωνίας των ανθρώπων… και μετά αναρωτιούνται… γιατί!