Του Σπύρου Δημητρέλη
Την Κυριακή έχουμε τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ακόμη και αν δεν το γνωρίζαμε, όμως, θα το καταλαβαίναμε. Από πού; Από αυτά που συνήθως κάνουν οι δήμαρχοι κατά την προεκλογική περίοδο. Ξηλώνουν δρόμους και πεζοδρόμια και εγκαινιάζονται σωρηδόν διάφορα κανονικά και μη κανονικά, "έργα". Υπάρχουν παραδείγματα.
Στον Δήμο Χολαργού - Παπάγου ο νυν δήμαρχος εγκαινιάζει ανακαινίσεις αθλητικών χώρων μερικά 24ωρα πριν στηθούν οι κάλπες. Στον διπλανό δήμο της Αγίας Παρασκευής πολλοί κεντρικοί δρόμοι έχουν ξηλωθεί και ανακαινίζεται η άσφαλτος στο φώτο φίνις της προεκλογικής περιόδου. Στον Πειραιά έλεγε φίλος ότι εμφανίστηκε η δημοτική αστυνομία στους δρόμους και αστυνόμευε το διπλοπαρκάρισμα που αποτελεί κανόνα σε κεντρικούς δρόμους. Άλλος φίλος έλεγε ότι οι θέσεις στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς προσφέρονται στους δημότες προεκλογικά ως προσωπικό ρουσφέτι του δημάρχου. Βελτιωμένη είναι και η καθαριότητα κατά τις προεκλογικές περιόδους.
Την ίδια ώρα πραγματικά προβλήματα μένουν άλυτα επειδή οι τοπικοί άρχοντες δεν θέλουν να σπάσουν αυγά και δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν κανέναν. Πεζοδρόμια και δρόμοι παραμένουν κλειστοί και κατειλημμένοι παρά το γεγονός η διάνοιξή τους και η απόδοσή τους στο κοινωνικό σύνολο προβλέπεται από εγκεκριμένα πολεοδομικά σχέδια. Μια εποχή οι θέσεις στάθμευσης ατόμων με ειδικές ανάγκες ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια και το κοινό μυστικό ήταν ότι μοιράζονταν και αυτές ως προσωπικές χάρες των δημάρχων. Πεζόδρομοι μετατρέπονται σε κανονικούς δρόμους και χώρους στάθμευσης επειδή η δημοτική αρχή δεν θέλει να δυσαρεστήσει τοπικούς επιχειρηματίες. Για να μη θυμίσουμε και το σβήσιμο κλήσεων εντός 3ημέρου από τους δημάρχους όταν η κλήση είχε κοπεί σε δημότη που είχε σταθμεύσει παράνομα. Πάμε και πιο πέρα, στο ζήτημα των δημοτικών επιχειρήσεων. Μια αμαρτωλή ιστορία όπου ερμηνεύθηκε από πολλούς τοπικούς άρχοντες ως παράθυρο και ευκαιρία για εξαγορές ψήφων μέσω διορισμών αλλά και για "μπίζνες" με το αζημίωτο.
Με αυτά και αυτά η ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στη χώρα μας είναι μια άκρως αμαρτωλή ιστορία. Συναλλαγή, ρουσφέτι, διαφθορά. Στολισμένα βέβαια με τα "όμορφα τα λόγια τα μεγάλα", περί άμεσης δημοκρατίας, περί ελέγχου της εξουσίας από τους πολίτες, περί παράδοσης της εξουσίας στους ίδιους τους δημότες. Την Κυριακή προσερχόμαστε στις κάλπες για να εκλέξουμε τοπικούς άρχοντες για τα επόμενα πέντε χρόνια. Πριν κάνουμε τις επιλογές μας ας εξετάσουμε λίγο περισσότερο τα πράγματα ως κοινότητα και λίγο λιγότερο ως άτομα. Ας επιλέξουμε ανθρώπους που δεν διστάζουν να κάνουν παρεμβάσεις που δυσαρεστούν τους λίγους αλλά εξυπηρετούν και κάνουν καλό στους πολλούς. Ας συμπεριφερθούμε λίγο περισσότερο ως πολίτες και λιγότερο ως πελάτες. Μια από τις κακοδαιμονίες αυτής της χώρας είναι ακριβώς αυτή. Η ουσιαστική ανυπαρξία κοινότητας και ο κατακερματισμός της κοινωνίας σε "παρέες" και "κολλητούς" με περιφερόμενα και ανταγωνιζόμενα συμφέροντα όπου η κάθε επιπέδου εξουσία δεν γίνεται προνόμιο για προσφορά αλλά λάφυρο για ίδια συμφέροντα.