Νόμος "τσακίστε τους φασίστες"

Του Μανόλη Καψή

Η νομοθετική ρύθμιση για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη από τις εκλογές, έχει μια γενική αποδοχή, έστω και αν τα κόμματα διαφωνούν στην φρασεολογία της τροπολογίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, διαφωνεί με το κυβερνητικό σχέδιο και ζητά να αναφέρεται ρητά ο ναζιστικός και ρατσιστικός χαρακτήρας του κόμματος, για να μπορεί να τεθεί εκτός εκλογικής διαδικασίας. Είναι σωστό, δίκαιο και δημοκρατικό όμως, να τίθεται εκτός νόμου ένα κόμμα, γιατί μας δημιουργεί αποτροπιασμό η ιδεολογία του; Ερώτημα.

Ορισμένοι είδαν πίσω από την κυβερνητική πρωτοβουλία υστεροβουλία. Αφήνοντας εκτός εκλογών την μεταλλαγμένη Χρυσή Αυγή του Κασιδιάρη, διευκολύνει δήθεν την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Το "επιχείρημα" είναι μια μαθηματική μπούρδα, αφού για να μετρήσει υπέρ της αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος, θα πρέπει το κόμμα και να μετάσχει στις εκλογές και να μείνει εκτός Κοινοβουλίου, έτσι ώστε οι ψήφοι που δεν εκπροσωπούνται στη Βουλή, να καταχωριστούν στα υπόλοιπα.
 

Ναι, αλλά έτσι οι ψηφοφόροι που δεν θα μπορούν να ψηφίσουν Κασιδιάρη, κάνουν relance οι οπαδοί της θεωρίας της σκοπιμότητας, θα ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Από τη μαθηματική μπούρδα στην πολιτική. Το τελευταίο κόμμα που θα ψηφίσουν οι οπαδοί του Κασιδιάρη είναι η Νέα Δημοκρατία. Οι ακραίοι αντισυστημικοί οπαδοί, θα ψηφίσουν το πιο συστημικό κόμμα και τον πιο συστημικό πρωθυπουργό; Αστεία πράγματα. Πιο πιθανό είναι να ψηφίσουν τα μικρά ακροαριστερά γκρουπούσκουλα, παρά τη Νέα Δημοκρατία. Σιγά μην ψηφίσουν το κόμμα που τους έστειλε στο δικαστήριο που τους καταδίκασε για εγκληματική οργάνωση και που συν τοις άλλοις τους στέρησε και το δικαίωμα της συμμετοχής στις εκλογές. Πάμε παρακάτω.

(Aν το επιχείρημα για ψήφο στα ακροαριστερά κόμματα ακούγεται εξωφρενικό, να θυμίσω ότι στην πρώτη φάση του κόμματος του πατρός ΛεΠεν στη Γαλλία, του Front National όπως λεγόταν τότε, όταν ακόμα ήταν ένα καθαρά ρατσιστικό και ακροδεξιό κόμμα, με μοναδική ιδεολογία το μίσος για τους μετανάστες, έρευνα έδειξε ότι το ένα τρίτο περίπου των οπαδών και ψηφοφόρων του, προερχόταν από τις τάξεις του παλαιού Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας.)
 

Τι προκάλεσε την κυβερνητική τροπολογία; Ο φόβος ότι μπορεί να βρεθεί στη Βουλή ένα περιθωριακό κόμμα, που στην καλύτερη περίπτωση βρέθηκε στις έρευνες να πλησιάζει το 3%; Συνιστά κίνδυνο για τη Δημοκρατία; Προφανώς όχι.

Η πρωτοβουλία συνιστά μια αντίδραση του πολιτικού συστήματος στα όσα τραγικά βιώσαμε την περίοδο της κρίσης, όταν οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής επέβαλαν βιαίως τον δικό τους νόμο και τάξη, ενισχυμένοι από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα κρίσης, ανομίας, ριζοσπαστικού ακτιβισμού και ασυδοσίας. Αν υπάρχει σκοπιμότητα, είναι η πρόθεση της Νέας Δημοκρατίας να ενισχύσει το λαϊκό-δημοκρατικό προφίλ της (;), νομοθετώντας απαγορεύσεις για τους ακραίους φασίστες.
 

Είναι όμως νομίζω και μια αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας, στην έκπληξη που ακόμα συναντά το γεγονός, ότι ένα μικρό έστω κομμάτι Ελλήνων ψηφοφόρων, αποδέχεται και υιοθετεί ένα ακραία αυταρχικό, ολοκληρωτικό μοντέλο πολιτικής δράσης και συμμετοχής.
 

Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, όσο και αν "οι δικοί μας" είναι ίσως από τις χειρότερες περιπτώσεις, όπως έδειξε η δράση τους στα χρόνια της κρίσης. Που δικαίως τους έστειλε στη φυλακή. Ακροδεξιά κινήματα όμως με νεοναζιστικές καταβολές, φύτρωσαν τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες της Ευρώπης και ορισμένα βρέθηκαν και σε θέσεις εξουσίας. Η γοητεία του αυταρχισμού είναι παγκόσμιο φαινόμενο.
 

Είναι η οικονομική κρίση; Είναι η μετανάστευση και η παγκοσμιοποίηση; Είναι η επιρροή των social media και η πόλωση που παράγουν; Γιατί πολλοί πολίτες των σύγχρονων φιλελεύθερων δημοκρατιών γοητεύονται από τον αυταρχισμό; Εύκολη απάντηση δεν υπάρχει.

Στο βιβλίο της πάντως "Το Λυκόφως της Δημοκρατίας, Η Σαγήνη του Απολυταρχισμού", η δημοσιογράφος Anne Applebaum, σημειώνει κάτι που οφείλουμε να κρατήσουμε στο νου μας:

"Αν υπάρξουν οι πρόσφορες συνθήκες, οποιαδήποτε κοινωνία μπορεί να στραφεί εναντίον της Δημοκρατίας…"
 

Και συνεχίζει: "Ο αυταρχισμός προσελκύει ανθρώπους που δεν ανέχονται την πολυπλοκότητα. Δεν υπάρχει τίποτα τα αριστερό ή το δεξιό σε αυτή την κλίση. Είναι απλώς προδιάθεση κατά του πλουραλισμού. Αντιμετωπίζει με καχυποψία τους ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις. Απεχθάνεται τις έντονες αντιπαραθέσεις. Δεν έχει καμία σημασία αν οι άνθρωποι με αυτή την κλίση έχουν πολιτικές απόψεις που προέρχονται από τον μαρξισμό η τον εθνικισμό. Αυτή η κλίση είναι ένας τρόπος σκέψης και όχι ένα σύνολο απόψεων."