Του Μανόλη Καψή 

Εντύπωση έκανε το ειρωνικό ύφος του Αλέξη Τσίπρα στην τελευταία του παράσταση στη Βουλή, όταν θέλησε να απαντήσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, για το χάος και τη βία στα πανεπιστήμια. Όταν ο πρωθυπουργός σημείωσε, ότι "παντού στον κόσμο η είσοδος σε αίθουσες και εργαστήρια είναι ελεγχόμενη και παντού λειτουργούν υπηρεσίες ασφάλειας. Πουθενά στον κόσμο όμως δεν έχουμε απειλές, ναρκωτικά, βιασμούς”... Σε αυτήν την αναφορά για τους βιασμούς στα ΑΕΙ, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε, με το γνωστό του ύφος:

"Μας είπατε σήμερα, κύριε Μητσοτάκη, ότι γίνονται βιασμοί στα πανεπιστήμια. Μήπως τα μπερδέψατε με το Εθνικό Θέατρο;".

Προφανώς o κ. Τσίπρας ήταν απασχολημένος να ξαναδιαβάσει τον Ελύτη και τους στίχους του Αξιον Εστί, για τους "νέους με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες”, που ξεφούρνισε ανέμελα στη συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο Κεραμέως. Στίχους που ο Ελύτης έγραψε για την πρώτη διαδήλωση σε βάρος των δυνάμεων κατοχής στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 1942, και που ο Αλέξης Τσίπρας "νόμιζε” ότι ήταν οι τίτλοι των εφημερίδων της ΕΡΕ, για τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, τα χρόνια μετά τον εμφύλιο.

Ετσι ίσως εξηγείται το ότι ο κ. Τσίπρας δεν είχε προλάβει να ενημερωθεί για το φρικτό περιστατικό στον προαύλιο χώρο του ΑΠΘ το 2016. Τον καιρό του αλήστου μνήμης "ασύλου”. Επί ΣΥΡΙΖΑ.

Ή είχε ενημερωθεί, αλλά δεν είχε δώσει ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι 3 αλλοδαποί, ξυλοκόπησαν και λήστεψαν ζευγάρι φοιτητών μέσα στο ΑΠΘ, μετά από πάρτι, ενώ – όπως ανέφερε τότε το αστυνομικό δελτίο – οι 3 "εξανάγκασαν τη νεαρή γυναίκα να υποκύψει στις σεξουαλικές τους ορέξεις και ασέλγησαν σε βάρος της.” Το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα δεν μπόρεσε να αποτρέψει την επίθεση. Περίεργο... Αλλά φυσικά, η άγνοια του Αλέξη Τσίπρα έχει πάψει να εντυπωσιάζει. Ακόμα και τους οπαδούς του.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το υπονοούμενο για τους βιασμούς στο Εθνικό. Γνωρίζει ο αρχηγός του κόμματος της ριζοσπαστικής κάτι που δεν γνωρίζουμε εμείς;

Γιατί αυτό που γνωρίζουμε εμείς είναι ένα όργιο φημών και ανωνύμων ακόμα καταγγελιών, που φωτογραφίζουν όμως τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη και ο οποίος -υπό το βάρος αυτών των φριχτών υποθέσεων σεξουαλικής βίας και κακοποίησης- αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Υποθέτω και ελπίζω, όταν αυτές ή και άλλες μαρτυρίες -γιατί πολλά ακούγονται...- φθάσουν στη Δικαιοσύνη, θα επιληφθεί ο Εισαγγελέας.

Να ήταν το σχόλιο για τις "πολιτικές ευθύνες” Μητσοτάκη για τον διορισμό Λιγνάδη στο Εθνικό, από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη; Απίθανο το βρίσκω. Από πότε ο πολιτικός προϊστάμενος καλείται να γνωρίζει και οφείλει να απολογηθεί, για αποκαλύψεις τέτοιου τύπου, εφόσον δεν ήταν γνωστές τον καιρό του διορισμού; Μήπως ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ενήμερος για τις επιδόσεις του παλαιού τύπου αρσενικού Παύλου Χαϊκάλη, όταν τον διόριζε υφυπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων; Ήξερε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, τι κάνει στο τηλέφωνο ο υπουργός του;

Ήξερε ή όφειλε να γνωρίζει, τις σκηνοθετικές πρακτικές του Γιώργου Κιμούλη, όταν τον διόριζε Πρόεδρο του Ιδρύματος Νιάρχος; Προφανώς όχι. Γιατί η Λίνα Μενδώνη, πόσο μάλλον ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα όφειλαν να γνωρίζουν τον σκοτεινό κόσμο του Δημήτρη Λιγνάδη;

Μήπως το μυστικό κρύβεται σε ένα απίθανο βίντεο που "αποκάλυψε” ο τύπος του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης χαριεντίζεται ανοήτως με έναν πρώην αναρχικό και συγγραφέα για το μέλλον του Εθνικού Θεάτρου, πολλούς μήνες πριν από τις εκλογές; Μήπως υπάρχει συνωμοσία; Και αυτό απίθανο, υπάρχουν όρια στην ανοησία. Ακόμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η απάντηση θα μπορούσε να είναι φυσικά πολύ απλή. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ο κ. Τσίπρας, επιτίθεται σε πολιτικό του αντίπαλο συνδυάζοντάς τον με ένα σκάνδαλο ή μια βρομερή ιστορία, μόνο και μόνο για να αποκομίσει κέρδη πολιτικά. Εστω και αν ο στόχος του δεν έχει άμεση, ούτε καν έμμεση σχέση με την ιστορία.

Διαβάζοντας όμως τον παραταξιακό τύπο, νομίζω ότι η υπόθεση είναι πιο σκοτεινή. Αυτό που επιχειρείται είναι να δημιουργηθεί η εικόνα ενός κύκλου προσώπων και μιας παράταξης, αυτής των αρίστων όπως θα έλεγε και ο Πάνος Σκουρλέτης, που επιδεικνύει ανοχή σε υποθέσεις σεξουαλικής βίας, γιατί οι κατηγορούμενοι είναι άνθρωποι της αστικής τάξης και της "καλής κοινωνίας”- και συνεπώς υπεράνω του νόμου- και επειδή αυτή η παράταξη είναι στην ουσία της "ηθικά βρόμικη”.

Με χυδαία υπονοούμενα, με τον συσχετισμό άσχετων υποθέσεων και αναπόδεικτων ιστοριών, με δήθεν πληροφορίες, με δήθεν σκάνδαλα και με πραγματικά, αυθαιρέτως συνδεδεμένα, επιχειρείται να μετατραπεί έτσι ο πολιτικός αντίπαλος σε έναν ανήθικο εχθρό, μια τερατώδης κατασκευή που δεν δικαιούται να αντιμετωπίζεται με τους συνήθειες όρους της πολιτικής ευπρέπειας.

Αυτόν τον ανήθικο αντίπαλο δικαιούσαι να τον αντιμετωπίζεις όχι με δημοκρατική ανοχή, αλλά ως εχθρό φυσικά και με όλα τα μέσα, νόμιμα και παράνομα, να τον στολίζεις με όλα τα χλευαστικά υποκοριστικά, να επιτίθεσαι στην οικογένειά του, να τον αποκαλείς κω@@ξιό του κερατά και να τον απορρίπτεις και να τον καταγγέλλεις, ανεξαρτήτως από τα όσα λέει και όσα πράττει.

Αλλά αυτό είναι η στρέβλωση των δημοκρατικών κανόνων που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ.