Εγκαταλείποντας το "Δόγμα της Κότας"

Του Άγη Βερούτη

Η κατάσταση με την Τουρκία τις τελευταίες μέρες εκτροχιάζεται ολοένα και περισσότερο, ενώ οι σύμμαχοί μας δυσκολεύονται να δουν ότι η κατευναστική πολιτική που ακολουθήθηκε έναντι της Τουρκίας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες δεν έχει αποδώσει τίποτε ουσιαστικό. 

Η Τουρκία εδώ και χρόνια βρίσκεται σε ράγες που οδηγούν σε μικρής ή μεγάλης έκτασης πολεμική σύγκρουση με την Ελλάδα.

Και οι δυο πλευρές μέχρι προσφάτως ακολουθούσαμε την τακτική του ώριμου φρούτου:

- Εκείνοι περίμεναν μια οικονομικά ξεκοιλιασμένη Ελλάδα να εμφανιστεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ασθμαίνοντας για να τους παραδώσει γη και ύδωρ ώστε να αποφύγει πολεμική αναμέτρηση μαζί τους

- Εμείς περιμέναμε να καταρρεύσει το νόμισμα τους, να χάσει την εξουσία η διεκδικητική ισλαμοκεντρική παράταξη του Ερντογάν, να πατήσουν πόδι οι ισχυροί σύμμαχοι, να συμβεί κάτι εξωγενές και έξω από το δικό μας έλεγχο το οποίο όμως ως "από μηχανής θεός" θα μας έλυνε το πρόβλημα χωρίς να ρίξουμε μια σφαίρα. 

Ως εκ τούτου ακολουθούσαμε για δεκαετίες μια κατευναστική στρατηγική "μη-απάντησης" στις τουρκικές προκλήσεις, περιμένοντας τον Γκοντό. Ακολουθώντας αυτό που υποτιμητικά έχω στο παρελθόν κατονομάσει ως το "Δόγμα της Κότας", ελπίζοντας να "πάρει ο αέρας το πανί" όποτε μας βόλευε, και "ευχαριστώντας τους φίλους Αμερικανούς" που κρατούσαν ίσες αποστάσεις από το θύμα και τον θύτη. 

Όμως, όπως εξηγώ συνοπτικά στο πρόσφατο άρθρο μου "Ποιοι είναι οι ενεργειακοί φίλοι μας; Ο EASTMED στο τουρκικό στόχαστρο” τόσο ο σκοπός της τουρκικής παρουσίας εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όσο και η ανοχή προς την Τουρκία και τα χαϊδολογήματα των Γερμανών εταίρων μας, κρύβουν τεράστια ενεργειακά συμφέροντα αντίθετα με εκείνα της Ελλάδας και των ξεκάθαρων συμμάχων μας στην παρούσα διελκυστίνδα, δηλαδή Γάλλων-Ισραηλινών-Κυπρίων-Ιταλών-Αιγυπτίων και Σαουδαράβων. 

Από την άλλη, η εκλογή Μητσοτάκη προ ενός έτους και η φυγή προς τα εμπρός της οικονομίας μας ως αποτέλεσμα αυτού (με εξαίρεση την περίοδο του κορονοϊού) έσπασε την φούσκα των Τούρκων περί προοπτικής ώριμου φρούτου και έβαλε σε λειτουργία μια σειρά από ενέργειες που ξεκίνησαν με το καθόλα παράνομο Τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, συνέχισαν με την αποτυχημένη απόπειρα διάτρησης των συνόρων μας με δήθεν πρόσφυγες τον Μάρτιο, την πυρετώδη αγορά χρυσού από την Τουρκία όπως κάνει μια χώρα που ετοιμάζεται να μπει σε πόλεμο, και κλιμακώθηκαν με τις πρόσφατες NAVTEX και τις εμπρηστικές δηλώσεις των τελευταίων ημερών από πλευράς των Τούρκων. 

Αντί όμως να συνεχίσει να ακολουθεί το δοκιμασμένο και αποτυχημένο "Δόγμα της Κότας" ο Μητσοτάκης και το επιτελείο του επιδόθηκε σε έναν διπλωματικό αγώνα δρόμου για να καλύψει σε 8 μήνες απόσταση που δεν είχαν καλύψει οι ελληνικές κυβερνήσεις στα προηγούμενα 30 χρόνια, με κήρυξη ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, υπογραφή του EASTMED με Κύπρο και Ισραήλ, κήρυξη των 12 νμ σε Ιόνιο και ως το μέσον της Πελοποννήσου, διεθνή κλιμάκωση των διπλωματικών ενεργειών της χώρας μας και ασφυκτική πίεση προς τους εταίρους στην ΕΕ για κυρώσεις προς την Τουρκία όσο συνεχίζει τις παραβιάσεις, αλλά και ξεκάθαρη άρνηση να συζητήσουμε οτιδήποτε άλλο πλην της ΑΟΖ και ακόμα και αυτή, μόνον εφόσον παύσουν όλες οι προκλήσεις και παραβιάσεις στο ελληνοτουρκικό μέτωπο.

Ακόμα δεν έχουν διαφανεί οι προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης για την εξοπλιστική μας αναβάθμιση, όμως είναι ξεκάθαρο και από το πρόσφατο επεισόδιο με την Φρεγάτα Λήμνο ότι δεν είναι καθοριστικός παράγοντας η τεχνική υπεροπλία. Ούτε κανείς μπορεί φυσικά να πει ότι οι γείτονες δεν τρέφουν φόβο για την τεράστια ζημιά που μπορεί να προκληθεί στις αμυντικές θέσεις τους και το στόλο τους, σε ένα δίωρο, από μια αποφασισμένη Ελληνική Κυβέρνηση και μια Ελληνική Πολεμική Αεροπορία εξοπλισμένη με SCALP, Exocet και S300 στη διάθεση της. Για αυτό άλλωστε και οι Τούρκοι διακινδύνευσαν την αγορά των S400 παρά την αντίρρηση του ΝΑΤΟ. 

Πάντως από μη-φόβο δεν ήτανε! 

Ταυτόχρονα με την εγκατάλειψη του "Δόγματος της Κότας" από τη χώρα μας, πλησιάζει και η στιγμή που η Τουρκία θα δοκιμάσει την τύχη της απέναντι στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ενόσω ακόμη βρίσκεται στο Λευκό Οίκο ο φιλικός προς τον Ερντογάν τωρινός πρόεδρος των ΗΠΑ. 

Ταυτόχρονα όμως η Ελλάδα ατσαλώνει τις ήδη από δεκαετίες άριστες σχέσεις της με τη σύμμαχο Γαλλία και χτίζει στις ελληνικές διπλωματικές σχέσεις της τελευταίας εικοσαετίας με το Ισραήλ, που άλλωστε αποτελεί και τον τελικό επεκτατικό στόχο του Ερντογάν στη διεκδίκηση της Ιερουσαλήμ και μέσω αυτής της πρωτοκαθεδρίας του Σουνιτικού Ισλάμ!

Προφανώς και ως τον ερχόμενο Νοέμβριο των αμερικανικών εκλογών δεν υπάρχει χρόνος για εξοπλιστική αναβάθμιση, ούτε για να πείσουμε υπέρ μας όσους προσβλέπουν να ωφεληθούν ενεργειακά από την ακύρωση του EASTMED. 

Υπάρχει όμως χρόνος για διαρκείς κοινές αμυντικές ασκήσεις με τους κοντινούς συμμάχους της Ελλάδος, με τους οποίους μας ενώνουν κοινά ενεργειακά συμφέροντα, και χρόνος για την αύξηση της θητείας που θα δώσει ξεκάθαρα μηνύματα για το τι περιμένει όποιον μας δοκιμάσει. Κι ας μας κοστίσει αυτή η προετοιμασία και ένα μικρό μέρος από τα αναδρομικά των συνταξιούχων. 

Δε χάθηκε ο κόσμος...

www.facebook.com/a.veroutis,

www.twitter.com/agissilaos, agissilaos@gmail.com