Λ. Αθηνών: Στο προσκήνιο οι μετοχές της πραγματικής οικονομίας

Του Βασίλη Γεώργα

Στις μετοχές της πραγματικής οικονομίας που είχαν υστερήσει αισθητά το τελευταίο διάστημα σε σχέση με τις τράπεζες, στρέφονται εκ νέου οι επενδυτές στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Παρότι ο τραπεζικός κλάδος παραμένει αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής από την άποψη των ημερήσιων τζίρων και της βαρύτητας που έχει στην διαμόρφωση της συνολικής τάσης στην αγορά, εντούτοις το –λιγοστό αυτή την περίοδο- χρήμα που «περισσεύει», κατευθύνεται και ευνοεί ξανά βραχυπρόθεσμα σε μετοχές εταιρειών με «ζωντανή» δραστηριότητα στην οικονομία. Οι μετοχές της ΜΕΤΚΑ και του Μυτιληναίου, η ΓΕΚΤΕΡΝΑ, η Αεροπορία Αιγαίου, η Intralot, ο Τιτάνας, η Motor Oil, η ΕΥΔΑΠ, η Jumbo, η Coca Cola κ.α βρέθηκαν και χθες στην κορυφή του ταμπλό από πλευράς απόδοσης παίρνοντας ουσιαστικά «πάνω τους» την συνέχιση της ανοδικής αντίδρασης στο Χ.Α. Αντίθετα οι περισσότερες τραπεζικές μετοχές έκλεισαν κοντά στα χαμηλά ημέρας με τη συμπεριφορά τους να δείχνει πως η συγκυρία δεν λειτουργεί υπέρ τους. Σε κάθε περίπτωση τόσο οι μεν, όσο και οι δε, εξακολουθούν να βρίσκονται βραχυπρόθεσμα σε καθοδική τροχιά και παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, δεν έχουν δώσει ακόμη ενδείξεις αντιστροφής της πτωτικής τους κίνησης.

Η υψηλότερη απόδοση που διατηρεί ακόμη ο τραπεζικός κλάδος κερδίζοντας κοντά στο 10% από τα χαμηλά του Μαϊου έναντι οριακά θετικών αποδόσεων (1%-2%) σε σχέση με τις μετοχές της πραγματικής οικονομίας, αποτελεί έναν λόγο για τους «θεματοφύλακες» του Χρηματιστηρίου Αθηνών και τους traders να κλείσουν την ψαλίδα.

Ωστόσο αυτό που φαίνεται να παίζει σημαντικότερο ρόλο είναι ο προβληματισμός που επικρατεί συνολικά για τον τραπεζικό κλάδο ο οποίος μετά την δεύτερη ανακεφαλαιοποίησή του έχει εισέλθει σε ένα ακόμη κρίσιμο τρίμηνο κατά το οποίο θα κριθούν τυχόν πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες λόγω των ευρωπαϊκών stress test, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα διαχειριστούν το βουνό από κόκκινα δάνεια επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων στην Ελλάδα. Παράλληλα τα μεμονωμένα «ατυχημάτα» που είχαν τράπεζες στη Βουλγαρία (Corpbank) και την Πορτογαλία (Banco Espirito Santo) αλλά και το μπαράζ των προστίμων της αμερικάνικης κυβέρνησης σε μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, λειτουργούν αθροιστικά και συμβάλουν στην άνοδο του επενδυτικού ρίσκου για τον κλάδο διεθνώς, με αρκετούς επενδυτές να περιορίζουν τις overweight θέσεις τους στον ευρωπαϊκό Νότο.

Το ερώτημα είναι αν το Χρηματιστήριο της Αθήνας μετά από μια μακρά περίοδο κατά την οποία κυριάρχησαν σε όρους συναλλαγών οι τράπεζες οι οποίες συγκέντρωσαν και τις περισσότερες αναβαθμίσεις από τους ξένους αναλυτές, βρίσκεται συνολικά μπροστά σε μια μεσοχρόνια «αλλαγή σκυτάλης» προς όφελος των μεγαλύτερων εταιρειών της βιομηχανίας, των κατασκευών, της ενέργειας, του τουρισμού, των τροφίμων κ.α οι οποίες είναι και αυτές που εκτιμάται ότι ευνοούνται πιο άμεσα από την σταθεροποίηση της οικονομίας και την έστω και οριακή ανάπτυξη που εκτιμάται ότι έχει αρχίσει να καταγράφεται στους εθνικούς λογαριασμούς.