Χρηματιστήριο Αθηνών: Γκραν γκινιόλ στα υψηλά

Του Βασίλη Γεώργα 

Πληθαίνουν οι αναφορές για το ισχυρό ενδιαφέρον ξένων funds να τοποθετηθούν στο ελληνικό χρηματιστήριο, λείπει όμως προς το παρόν η έμπρακτη επιβεβαίωση με κάποιο νέο «deal», ενώ η αγορά συνεχίζει να αντλεί δυναμική από τις σταθερές ροές ξένων κεφαλαίων αλλά να σκαρφαλώνει όλο και πιο δύσκολα προς τις 1.400 μονάδες. 

Οι συνεχείς εναλλαγές προσήμου στις τελευταίες τέσσερις συνεδριάσεις δείχνουν πως παρά την καθημερινή αναρρίχηση σε νέα υψηλά 33 μηνών, έχουν αρχίσει πλέον να αναπτύσσονται αντίρροπες δυνάμεις στο ταμπλό και η αγορά εισέρχεται σε κρίσιμη καμπή βραχυπρόθεσμα, όπου είτε θα κάνει τη μεγάλη κίνηση και θα ξεφύγει άμεσα υψηλότερα, είτε  θα προσκρούσει στις ισχυρές αντιστάσεις που υπάρχουν στην ιστορικής σημασίας ζώνη των 1.400 μονάδων και θα οπισθοχωρήσει.
 
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο προειδοποιητικό καμπανάκι που να ηχεί συναγερμό για τους αγοραστές, πλην όμως ενδείξεις «κόπωσης» έχουν αρχίσει να γίνονται εμφανείς σε μετοχές που δείχνουν να βρίσκονται σε ισχυρές αντιστάσεις ή να προσεγγίζουν «στόχους», όπως λ.χ η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΠΑΠ, τα ΕΛΠΕ, η Ελλάκτωρ, κ.α. Όσο όμως η σκυτάλη αλλάζει χέρια και το ενδιαφέρον μετατοπίζεται σε άλλους τίτλους (π.χ χθες η MIG, η ΓΕΚΤΕΡΝΑ, η Intralot, η Frigoglass,  κ.α)  η ανοδική τάση δεν φαίνεται να απειλείται και οι διορθώσεις είναι μέσα στο παιχνίδι, ειδικά όταν τα κέρδη της αγοράς έχουν ξεπεράσει το 12% μέσα στις τελευταίες 11 συνεδριάσεις.

Οι «προληπτικές» ρευστοποιήσεις κατοχύρωσης κερδών είναι ένα αρκετά πιθανό σενάριο τις επόμενες ημέρες δεδομένου ότι οι περισσότεροι αναλυτές έχουν αρχίσει να «φοβούνται» μια διόρθωση στις διεθνείς αγορές και παράλληλα δεν πιστεύουν πως ο Γενικός Δείκτης θα μπορέσει να περάσει, τουλάχιστον με την πρώτη, την περιοχή των 1.360-1.460 μονάδων. Η κατάκτηση αυτής της ζώνης τιμών παραμένει ζητούμενο για όσους οραματίζονται υψηλότερα επίπεδα τιμών μεσοπρόθεσμα, καθώς αν η αγορά καταφέρει να ξεπεράσει τις αντιστάσεις που συσσωρεύονται εκεί και προέρχονται από τους πυθμένες παρελθόντων ετών (2003, 2009,2010,2011) πρακτικά θα ανοίξει ο δρόμος για να εισέλθει ο Γενικός Δείκτης βαθύτερα στη ζώνη των 1600-1750 μονάδων. 

Υπό τις παρούσες συνθήκες, με τις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών να βρίσκονται προ των πυλών, το θέμα της Eurobank ανοιχτό, το πολιτικό ρίσκο να τελεί εν υπνώσει αλλά πάντα έτοιμο να «ξυπνήσει» στην πορεία προς τις εκλογές, και τις αποτιμήσεις των εταιρειών να απαιτούν από τους επενδυτές να «πληρώσουν» για κέρδη της επόμενης τριετίας, δύσκολα μπορεί κανείς να ποντάρει σε άμεση ανοδική διαφυγή, παρότι το ευρύτερο ανοδικό σενάριο συνεχίζει να βρίσκει αρκετή τροφή στις προσδοκίες για το πρωτογενές πλεόνασμα, τις προεξοφλούμενες αναβαθμίσεις της οικονομίας, την προετοιμασία «εξόδου» στις αγορές και την συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους.
  

Το εβδομαδιαίο διάγραμμα του Γενικού Δείκτη