Το leasing ακινήτων αλλάζει το χάρτη των ενοικίων

Της Ελένης Μπότα 

Μείωση των ενοικίων των ακινήτων εκιμάται ότι θα φέρει η υιοθέτηση του leasing ακινήτων για ιδιώτες. 

Σήμερα οι τιμές των ενοικίων έχουν σκαρδαλώσει στα ύψη, αφού σε πολλές περιπτώσεις φτάνουν να είναι 20% με 25% υψηλότερες σε σχέση με την δόση ενός μέσου στεγαστικού δανείου. 

H κατάσταση έχει φέρει σε απελπισία πολλά νοικοκυριά καθώς αφενός μεν η αγορά στερείται αξιόλογων ακινήτων προς ενοικίαση, ενώ το ύψος των μισθωμάτων μπορεί να φτάσει τα 800 ή 900 ευρώ για μία κατοικία 70 με 75 τετραγωνικά. 

Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς real estate το leasing - χρηματοδοτική μίσθωση ως εναλλακτική μορφή χρηματοδότησης και για κατοικίες ιδιωτών, ανοίγει μεταξύ άλλων το δρόμο για την απόκτηση ακινήτου από ιδιώτες που μέχρι σήμερα δεν μπορούν να προχωρήσουν στην αγορά κατοικίας, Και αυτό γιατί πολλοί δεν διαθέτουν το 20%-30% της αξίας του ακινήτου που απαιτείται για τη χορήγηση στεγαστικού δανείου.

Ειδικότερα μέσω του leasing ακινήτων για ιδιώτες δίνονται δύο βασικές εναλλακτικές:

Πρώτον, πώληση και επαναμίσθωση από τον δανειολήπτη. Ο δανειολήπτης θα μπορεί να αντιπροτείνει την πώληση του ακινήτου του στην τράπεζα, η οποία, με τη σειρά της θα εκμισθώνει στον ίδιο τον δανειολήπτη. Στο τέλος της περιόδου της σύμβασης leasing, ο δανειολήπτης θα μπορεί να αποκτήσει πάλι το ακίνητο, ή νωρίτερα, πληρώνοντας την αναπόσβεστη αξία, όπως ισχύει, δηλαδή στις χρηματοδοτικές μισθώσεις και το sales & lease back σήμερα σε κινητά (για ιδιώτες, ελεύθερους επαγγελματίες και ιδιώτες) και ακίνητα για επιχειρήσεις.

Δεύτερον, πώληση και επαναμίσθωση σε τρίτον ιδιώτη, επαγγελματία ή επιχείρηση. Η τράπεζα θα μπορεί να αποκτά το ακίνητο από τον δανειολήπτη και να το μισθώνει σε τρίτον, όχι στον δανειολήπτη, σε περίπτωση που ο τελευταίος, για παράδειγμα, αδυνατεί να πληρώσει το μηνιαίο μίσθωμα. Στην περίπτωση αυτή, ο δανειολήπτης θα χάνει το ακίνητο, αλλά η αγορά δεν θα υφίσταται πίεση από τον πλειστηριασμό. Αντίθετα, θα προσελκύει κεφάλαια καθώς ένας νέος ιδιώτης ή επιχείρηση θα το νοικιάσει (με leasing) και μπορεί στο τέλος της σύμβασης να το αποκτήσει ή να το αξιοποιήσει διαφορετικά.

Πρόκειται για μία σημαντική παρέμβαση τη αγοράς που θα οδηγήσει σύμφωνα με στελέχη της κτηματαγοράς, στην αποκλιμάκωση των ενοικίων καθώς πολλές οικογένειες θα μπορούν να αποκτήσουν το δικό του σπίτι με την καταβολή μόνο ενός μηνιαίου μισθώματος. 

Να σημειωθεί ότι οι ζητούμενες τιμές ενοικίασης μετά από μία περίοδο πτώσης, το 2018 κατέγραψαν αύξηση 8,4 %, ενώ το 2019 ο ρυθμός αύξησης των ενοικίων άγγιξε το 10%. Μάλιστα, όσον αφορά το κέντρο της Αθήνας, όπου καταγράφονται και οι μεγαλύτερες αυξήσεις, οι τιμές ενοικίασης έχουν αυξηθεί κατά 20%-30% κατά μέσον όρο την τελευταία διετία, ενώ στις περιοχές εκτός του κέντρου η αντίστοιχη άνοδος εκτιμάται ότι κινήθηκε πέριξ του 10%- 15%.  

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Spitogatos για το τρίτο τρίμηνο, στα βόρεια προάστια η αύξηση των τιμών ενοικίασης άγγιξε το 10,5% με το μέσο μηνιαίο ενοίκιο να προσεγγίζει τα 950 ευρώ για ένα διαμέρισμα 100 τ.μ, ενώ στο πρώτο τρίμηνο του έτους  δεν ξεπερνούσε τα 880 ευρώ, ενώ κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2020, το μέσο ενοίκιο στα βόρεια προάστια διαμορφωνόταν σε 845 ευρώ. Οι τιμές δηλαδή κατά την διάρκεια της πανδημίας αυξήθηκαν κατά 100 ευρώ. 

Συγκριτικοί πίνακες ζητούμενων ενοικίων 2019-2021

Πηγή/Επεξεργασία: Ιστοσελίδες Αγγελιών Ακινήτων/ Πανελλαδικό Δίκτυο E-Real Estates, 2019: κατοικίες άνω του 1ου ορόφου μετά το 2000 έτος κατασκευής, 2 Υ/Δ