Συνεχης ενημερωση

ΜΕ ΑΠΟΨΗ

Πέμπτη, 28-Αυγ-2014 07:39

Παγκόσμια διακυβεύματα: διαφθορά και ορυκτοί πόροι

Εκτύπωση
Αποστολή με email
Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
Μικρότερο μέγεθος κειμένου

Του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου

Το 2010 πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη η Παγκόσμια Σύνοδος για την Ηθική («Global Ethics Summit»). Ο κύριος Mark Mendelsohn, ένας υψηλόβαθμος τότε αξιωματούχος του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης, συμμετείχε στη Σύνοδο και δήλωσε μεταξύ άλλων: «...από εδώ και στο εξής, οι ΗΠΑ θα φέρουν ενώπιον της Δικαιοσύνης την (παγκόσμια) διαφθορά με εντεινόμενο και αυστηρό τρόπο...η (παγκόσμια) διαφθορά είναι θέμα Εθνικής Ασφάλειας για τις ΗΠΑ...». Ήταν, ίσως, η πρώτη φορά που συνδέθηκε η παγκόσμια διαφθορά ως κίνδυνος για την Εθνική Ασφάλεια μίας χώρας.

Δύο από τα βασικότερα θεσμικά εργαλεία του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης αποτελούν οι ακόλουθοι Ομοσπονδιακοί νόμοι: η Dodd-Frank Wall Street Reform Act, και η Foreign Corrupt Practices Act. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως απόρροια αυτών των νομοθεσιών, ίσως και άλλων παρόμοιων, αποτελεί το γεγονός πως πριν από μερικά χρόνια έκλεισε μία από τις παλαιότερες και ιστορικότατες Ελβετικές τράπεζες. Επίσης, απόρροια αυτών των νομοθεσιών αποτελεί το γεγονός πως καταργήθηκε το «τραπεζικό» απόρρητο στα νησιά Κέϊμαν (και όχι μόνο;). Παράλληλα, αρχίζουν και βγαίνουν στη φόρα και ονόματα Κινέζων υψηλόβαθμων αξιωματούχων του ΚΚΚ οι οποίοι κρύβουν μυθικά ποσά σε φορολογικούς παραδείσους. Αλλά και στην Ελλάδα, και στην Κύπρο παρόμοια γεγονότα είχαμε.

Ποιός θα μπορούσε να είναι όμως ο βαθύτερος λόγος όλων αυτών; Η παγκόσμια ολιγαρχική ελίτ έχει αποκτήσει μεγάλη οικονομική δύναμη και αποτελεί κίνδυνο για την παγκόσμια Δημοκρατία μέσω του απόλυτου ελέγχου ολόκληρων Κρατών. Αυτό αποτελεί το ένα από τα δύο παγκόσμια διακυβεύματα για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Ισότητα και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Το άλλο διακύβευμα αποτελούν οι ορυκτοί πόροι σε σχέση με την παγκόσμια ολιγαρχική ελίτ: ο κίνδυνος (risk) ελέγχου των παγκόσμιων ορυκτών πόρων από τις ολιγαρχικές ελίτ είναι υπαρκτός. Η σοβαρότητα και η πιθανότητα του κινδύνου όμως παραμένουν αδιευκρίνιστες.

Για τους παραπάνω λόγους, προσωπική μου εκτίμηση είναι πως οι προαναφερθέντες δράσεις όχι μόνο θα ενταθούν, όπως είχε δηλώσει άλλωστε και ο Αμερικανός αξιωματούχος, αλλά ίσως επεκταθούν ίσως όχι μόνο μέσω του θεσμού της Δικαιοσύνης...

Ποιός θα είναι όμως ο επόμενος στόχος κατά της παγκόσμιας διαφθοράς; Οι πολυεθνικοί κολοσσοί...

* Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος - Υπ. Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων