"Παράθυρο" για μισθό κάτω από τον εθνικό κατώτατο

Κατώτερο και από τον εθνικό κατώτατο μισθό προτείνει σε "έκτακτες” περιπτώσεις η διεθνή επιτροπή εμπειρογνωμόνων στο πόρισμα το οποίο παρέδωσε την περασμένη Τρίτη στον Υπ. Εργασίας, κ. Γιώργο Κατρούγκαλο. 

Το πόρισμα αυτό αφορά τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να ευθυγραμμιστεί το ελληνικό θεσμικό πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων με τις βέλτιστες πρακτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα αποτελέσει τη "βάση" της διαπραγμάτευσης με τα ανώτατα κλιμάκια των θεσμών για το νέο Εργασιακό μετά τις 17 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της "Ημερησίας” το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων αναφέρει πως "μία μερίδα της επιτροπής ειδικών υποστηρίζει ότι συμφωνίες με κατώτερους μισθούς δεν μπορεί να προβλέπουν χαμηλότερες αποδοχές από το υψηλότερο επίπεδο εθνικών/κλαδικών συμβάσεων, εκτός αν οι κοινωνικοί εταίροι συμφωνήσουν να υπάρξουν ανοιχτές ρήτρες που θα επιτρέπουν προσωρινές παρεκκλίσεις σε περίπτωση έκτακτων οικονομικών και χρηματοοικονομικών αναγκών των επιχειρήσεων. Μία άλλη μερίδα της επιτροπής ειδικών τάσσεται υπέρ της μικρο-ευελιξίας των μισθών και ζητά να ισχύει η αρχή της επικουρικότητας, δηλαδή να υπερισχύουν οι συμφωνίες σε επιχειρησιακό επόπεδο "ένα επίπεδο πιο κοντά στους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις που εμπλέκονται άμεσα". 
Υπενθυμίζεται πως με δημοσίευμα του το Capital.gr είχε αποκαλύψει πως "Plan B εξετάζει η κυβέρνηση προκειμένου να αναχαιτίσει τις πιέσεις του ΔΝΤ για τη μείωση του εθνικού κατώτατου μισθού του ανειδίκευτου εργάτη κάτω από το επίπεδο των 586 ευρώ που βρίσκεται σήμερα".

Πληροφορίες του Capital.gr αναφέρουν πως σε περίπτωση που το ΔΝΤ επιμένει με ακραίο τρόπο στη μείωση του εθνικού κατώτατου μισθού και μάλιστα με κυβερνητική απόφαση (βάσει της ισχύουσας από το 2013 νομοθεσίας), κυβερνητικοί κύκλοι εξετάζουν το εξής ενδεχόμενο: να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα ο κατώτατος μισθός ο οποίος συμφωνείται σε επίπεδο μίας επιχείρησης μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων να είναι κάτω από τον εθνικό κατώτατο μισθό. 

Η συμφωνία αυτή στα πλαίσια μιας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης θα μπορεί να έχει, όμως, τρεις "ρήτρες":

* η επιχείρηση να αντιμετωπίζει χρόνια αντικειμενικά "διαγνωσμένα" σοβαρά οικονομικά προβλήματα

* η επιχείρηση να μην προβεί σε καμία απόλυση

* η σύμβαση να ισχύει για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα (πχ 1-2 χρόνια) και σε συνάρτηση με τη μελλοντική οικονομική κατάσταση της επιχείρησης (πχ αν η επιχείρηση ανακάμψει να αυξήσει τις κατώτατες αμοιβές στο επίπεδο του εθνικού κατώτατου μισθού).

Με αυτόν τον τρόπο, ορισμένες τουλάχιστον επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν (στο κομμάτι τουλάχιστον που αφορά τις αμοιβές) όχι μόνο έναντι των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων αλλά και από το εθνικό κατώτατο "πλαφόν" στις αμοιβές που θα ορίζει η κυβέρνηση βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας (ή οι κοινωνικοί εταίροι, αν οι θεσμοί δεχτούν το αίτημα της κυβέρνησης και των κοινωνικών εταίρων να καθορίζεται ξανά ο εθνικός κατώτατος μισθός με συλλογικές διαπραγματεύσεις). 

Το παραπάνω σενάριο το οποίο εξετάζουν κυβερνητικοί κύκλοι δεν έχει πέσει από τον …ουρανό.

Το ΔΝΤ έχει εκφράσει επανειλημμένα την άποψη ότι ο εθνικός κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι "υψηλός" σαν ποσοστό του μέσου εισοδήματος της χώρας σε σχέση με το τι ισχύει σε άλλες χώρες –μέλη της ΕΕ, ενώ εμπειρογνώμονες του ίδιου οργανισμού έχουν προτείνει τη μείωση του δείκτη μισθών κατά 2%”.