Η Deutsche Bank, το δολάριο και τα "Dark Pools"

Του Γ. Αγγέλη 

Το γεγονός ότι ο κ. Schaeuble υποχρεώθηκε -στο περιθώριο ομιλίας του για άλλο θέμα- να κάνει δηλώσεις καθησυχαστικές για την τύχη της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής τράπεζας, της Deutsche Bank, δεν είναι... καλό νέο. 

Οι ευρω-τράπεζες δέχονται εδώ και ένα χρόνο, αλλά περισσότερο από τον περασμένο Δεκέμβριο, μια διπλή πίεση που ξεκινάει από την Ουάσιγκτον.

Ειδικά η Deutsche Bank μακράν μεγαλύτερη ευρωπαϊκής αναφοράς τράπεζα έχει δει την μετοχή της να καταρρέει 39% από τις 4 Ιανουαρίου που άνοιξαν οι αγορές για το 2016. 

Τόσο ο κ. Schaeuble όσο και ο chief executive της Deutsche Bank, κ. John Cryan, προσπάθησαν να καθησυχάσουν αφενός τις αγορές και αφετέρου τους χιλιάδες εργαζόμενους – ανά τον κόσμο – υπαλλήλους και στελέχη της DB με δηλώσεις ότι ο γερμανικός τραπεζικός γίγας έχει υπερεπαρκή κεφάλαια για να καλύψει τις πληρωμές των ομολόγων Tier 1 που λήγουν τον Απρίλιο και τα πολύ περισσότερα που χρειάζεται για τις λήξεις του 2017. 

Η διοίκηση της Deutsche Bank για να είναι πιο πειστική ανακοίνωσε ότι έχει τόση ρευστότητα που σκέφτεται να προχωρήσει σε επαναγορές χρέους από μία ομολογιακή έκδοση 50 δισ. ευρώ που έχει κάνει πριν από λίγο καιρό. 

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο κ. Draghi, έχοντας στο μυαλό του τη δυναμική των πιέσεων που άρχισαν να ξεδιπλώνονται στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και κυρίως στις μεγάλες τράπεζες, είχε δηλώσει πριν από δέκα ημέρες ότι οι ευρωτράπεζες δεν θα χρειασθούν επιπλέον κεφάλαια από το επικείμενο stress test μέσα στο 2016. Είχε καταφέρει να ησυχάσει τις αγορές αλλά μόνο για λίγα 24ωρα. Και η ανησυχία επανήλθε...

Τι έχει συμβεί; 

Όπως επισημαίνει από το φθινόπωρο του 2015 το Capital.gr η έναρξη αναστροφής της αμερικάνικης νομισματικής πολιτικής από τις αρχές του 2014 και κυρίως με η απόφαση του Δεκεμβρίου για αύξηση των επιτοκίων έχει αλλάξει τις ροές κεφαλαίων σε διεθνή κλίμακα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους "δανεισμένους” με μηδενικού κόστους χρήμα από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της Fed των τελευταίων ετών. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρηματοδοτήσεων του τρίτου προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της Fed πέρασε μέσα από τις ευρωπαϊκές τράπεζες για να κατευθυνθεί "μοχλευμένο” δεκάδες φορές προς την περιφέρεια και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες. 

Η απόφαση της Fed όχι μόνο έχει διακόψει την αναχρηματοδότηση αυτών των χρεών (σε επιχειρήσεις και κρατικές οικονομίες) αλλά επιπλέον τώρα φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τόσο τους τελικούς "δανειολήπτες” και τα εθνικά τους νομίσματα, όσο και τις τράπεζες διαμεσολαβητές που έχουν μοχλεύσει – αναλαμβάνοντας το σχετικό ρίσκο – δεκάδες φορές τα προγράμματα της Fed. Είναι χαρακτηριστικό οτι τα προγράμματα της Fed "βομβάρδισαν” τις αγορές  με ρευστότητα μηδενικού κόστους ύψους τριών τρισ. δολ. την τελευταία πενταετία, αλλά η αύξηση του χρέους διεθνώς ήταν 57 τρισ. δολ...

Οι ευρω-τράπεζες 

Και είναι προφανές ότι το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ δεν μπορεί να υποκαταστήσει την Fed και κυρίως δεν μπορεί να υποκαταστήσει το δολάριο και τις ανατροπές που έχει επιφέρει στις συναλλαγματικές ισοτιμίες στο διεθνές νομισματικό σύστημα... 

Οι συνέπειες από αυτή την "αλλαγή” είναι ακόμα μη αξιολογημένες. 

Οι τράπεζες και ειδικά οι μεγάλες επενδυτικές όπως η DB βγάζουν τα κέρδη τους από την μεγάλη αγορά παραγώγων που τα τελευταία χρόνια "παίζει” στα διαφορικά επιτόκια. 

Και αυτό το "στοίχημα” έχει πλέον αλλάξει με αποτέλεσμα να τίθεται σε αμφιβολία όχι μόνο η κερδοφορία των επόμενων ετών αλλά και τα άμεσα αποτελέσματά τους, καθώς οι "επιστροφές” της απίθανης έκτασης "μόχλευσης” των τελευταίων ετών δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να σηκωθεί από τους Ισολογισμούς των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών. Και βέβαια της DB... Το τι θα κάνει στο επόμενο βήμα της Fed θα κρίνει το αν κάποιες επενδυτικές τράπεζες θα σκάσουν σαν ηφαίστεια και εκεί θα κριθεί το κατά πόσο οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να παίξουν τον ίδιο ρόλο που έπαιξαν μετά το 2008...

Η πίεση όμως δεν σταματάει εκεί. 

Ένας δεύτερος μοχλός πίεσης έχει αρχίσει να κινείται με μη αξιολογημένες προς το παρόν συνέπειες. 

Oι εποπτικές αρχές της Ουάσιγκτον άρχισαν να βάζουν χέρι στην λειτουργία των περιβόητων από την περίοδο πριν το 2008, "dark pools”, δηλαδή των εργαλείων που είχαν ενεργοποιήσει οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες για να περνάνε τις μεγάλες αγοραπωλησίες μετοχών και κάθε είδους τίτλων έξω από τις οργανωμένες χρηματιστηριακές αγορές. 

Τα "dark pools” επέτρεπαν και συνεχίζουν να επιτρέπουν στις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες όπως για παράδειγμα η Deutsche Bank, η Barclays, η Credit Suisse, κ.λ.π. να μετακινούν "σιωπηρά” και εκτός αγοράς μεγάλους όγκους συναλλαγών έξω από τα κανονιστικά πλαίσια των χρηματαγορών. 

Και εδώ ήρθαν οι αμερικανικές εποπτικές αρχές να βάλουν προχθές το χέρι τους φορτώνοντας με μεγάλα πρόστιμα την Barclays και την Credite Suisse για την λειτουργία "συναλλαγών” στα δικά τους "dark pools”. 

Και οι αγορές γνωρίζουν ότι η Deutsche Bank έχει ένα από τα μεγαλύτερα "dark polls” στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. 

Γνωρίζουν επίσης ότι η DB έχει ένα από τα πιο βεβαρημένα από τις αμερικανικές αρχές "μητρώα” παραβάσεων, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να κάνει στελέχη της να παραδέχονται ότι πρέπει να αυξήσει στον Ισολογισμό της το ποσό των δαπανών που θα της χρειασθούν στο μέλλον για πληρωμή προστίμων ιδιαίτερα προς τις αμερικάνικες εποπτικές αρχές... 

Για όλα αυτά και ...κάποια άλλα, ο κ. Draghi ετοιμάζεται κατά πάσα πιθανότητα να μας εκπλήξει στις 10 Μαρτίου.