Σήμα Draghi για ενίσχυση των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης. "Οι κίνδυνοι του να δράσει κανείς καθυστερημένα είναι μεγαλύτεροι από αυτούς του να δράσει κανείς νωρίτερα". Ακούγοντάς τον, πρέπει να προσέχει κανείς τη "λογική" της τοποθέτησής του, αλλά και τον τόπο που αυτή γίνεται.
Του Γ. Αγγέλη
Ακούγοντας τον πρόεδρο της ΕΚΤ να μιλάει κάθε φορά, πρέπει να προσέχει κανείς την "λογική” της τοποθέτησής του, αλλά και τον τόπο που αυτή γίνεται, για να ερμηνεύσει τις προθέσεις του. Και αυτή την φορά – χθες – επέλεξε να μιλήσει στην έδρα της Bundesbank, δηλαδή αυτή της εσωτερικής αντιπολίτευσης στο Συμβούλιο της ΕΚΤ, για την ανάγκη άμεσης προληπτικής δράσης.
Δεν το είπε ακριβώς έτσι, αλλά οι "κωδικοί” που χρησιμοποίησε είναι πολύ σαφείς: οι κίνδυνοι του να δράσει κανείς καθυστερημένα απέναντι στις προσδοκίες αποπληθωρισμού είναι πολύ μεγαλύτεροι από τους κινδύνους του να δράσει κανείς ενωρίτερα, είπε.
Με άλλα λόγια ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Ντράγκι, στην "έδρα” του εσωτερικού του αντιπάλου του κ. Βάιντμαν, έδωσε σαφές σήμα στις αγορές ότι αυτά που θα γίνουν στις 10 Μαρτίου στο Συμβούλιο της ΕΚΤ, όποια μορφή μέτρων και να έχουν θα οδηγήσουν σε ανοδική πίεση των προσδοκιών για τον πληθωρισμό.
Που πάει με την σειρά του να πει ότι η ΕΚΤ θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για διολίσθηση της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου. Δηλαδή περισσότερο και φθηνότερο χρήμα για το τραπεζικό σύστημα; Ναι απαντούν οι "μεταφραστές” των λόγων του κ. Ντράγκι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης μπορούν να ορίζουν τις ισορροπίες στο διεθνές νομισματικό σύστημα. Τουλάχιστον όχι όσο θα ήθελαν, αφού η Fed το πραγματικό αφεντικό στο διεθνές νομισματικό σύστημα δεν ξεκαθαρίζει τον ορίζοντα στο πόσο γρήγορα ή αργά θα συνεχίσει να εφαρμόζει την απόφαση για αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων.
Το δεύτερο "σήμα” που έδωσε ο κ. Ντράγκι μιλώντας μέσα από τα γραφεία της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, είναι ότι η "αντίσταση” της Bundesbank στην γραμμή "ποσοτικής χαλάρωσης” της EKT είναι ...περιθωριακή και δεν μπορεί να επηρεάσει την κεντρική κατεύθυνσή της η οποία ήταν και θα παραμείνει η ενίσχυση των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης.
Βέβαια ο κ. Ντράγκι έχει και ένα επιπλέον στοιχείο να ανησυχεί, αλλά αυτό τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι κεντρικοί τραπεζίτες φροντίζουν να κρατάνε σε όσο το δυνατό χαμηλότερους τόνους, την ανησυχία για τις πιέσεις που δέχεται το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και ιδιαίτερα οι τράπεζες του ευρωπαϊκού νότου.
Αλλά αυτό είναι κάτι που κατά πως φαίνεται θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται "α λα καρτ"...