Του Mark Gilbert
Η αργή συντριβή του οικονομικού οχήματος της Ελλάδας είναι μια καταστροφή που βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά η επιτυχία της Ευρώπης στην οροθέτηση αυτής της κατάρρευσης ήταν αξιοσημείωτη. Κρίνοντας από την αγορά συναλλάγματος, η απειλή μετάστασης στην Ευρώπη έχει εξαλειφθεί σταδιακά μήνα με το μήνα από τον Μάρτιο.
Στο παρακάτω διάγραμμα καταγράφεται η μηνιαία μεταβολή του ευρώ έναντι του δολαρίου φέτος. Τα περιθώρια συναλλαγών βαίνουν συρρικνούμενα, υποδεικνύοντας πως οι traders του ευρώ έχουν αποφασίσει ότι δεν θα μπορούσαν να ανησυχούν λιγότερο για το εάν η Ελλάδα θα μείνει η θα φύγει από το ευρώ.
Η μεγάλη διακύμανση ύψους 8,8% του Ιανουαρίου συνέπεσε με τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης του επικεφαλής της ΕΚΤ, Mario Draghi καθώς και με την αυξανόμενη συνειδητοποίηση των παικτών στην αγορά συναλλάγματος πως η επικεφαλής της αμερικανικής Fed, Janet Yellen, κινείται σοβαρά προς την αύξηση των επιτοκίων κάποια στιγμή στο έτος. Και οι δύο αυτοί λόγοι αποτελούν ισχυρά κίνητρα για να προτιμήσει κανείς το δολάριο έναντι του ευρώ.
Αλλά ακόμα και όταν η κατάσταση στην Ελλάδα επιδεινωνόταν με τον καιρό, οι διακυμάνσεις του ευρώ γινόντουσαν όλο και πιο ήπιες. Μάλιστα, το εύρος διακύμανσης 2,8% αυτόν τον μήνα είναι το στενότερο εύρος διακύμανσης του ευρώ από την εκλογή της αντιμνημονιακής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο.
Έτσι θα ήθελα να σας δώσω μια τροφή για σκέψη, κάτι που με έχει απασχολήσει όλο το χρόνο φέτος: Αν το τρέχον πακέτο διάσωσης της Ελλάδας αποτύχει και ανακληθεί η συμμετοχή της χώρας στην ζώνη του ενιαίου νομίσματος, το ευρώ θα είναι ισχυρότερο, πιο αδύναμο ή αμετάβλητο την επόμενη ημέρα; Ποντάρω τα χρήματά μου στο τελευταίο.
