Η Fed αφήνει για τον Τζ. Πάουελ τις μεγάλες αλλαγές

Του Γ. Αγγέλη 

Στο τέλος της σημερινής διήμερης συνάντησης της Fed η κα Γιέλεν παραδίδει τη σκυτάλη στον νέο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας κ. Τζερόμ Πάουελ, εκλεκτό του κ. Τραμπ. 

Η συγκυρία της αλλαγής φρουράς και η συνεχιζόμενη αδύναμη πληθωριστική προσδοκία δεν επιτρέπει προβλέψεις για αλλαγές στην νομισματική πολιτική της Fed. 

Όλες οι προβλέψεις συγκλίνουν ότι τα "νέα” θα έρθουν στην επόμενη συνεδρίαση του Μαρτίου, όταν ο κ. Πάουελ θα έχει στα χέρια του μια περισσότερο καθαρή εικόνα για τις επιπτώσεις της φορολογικής  χαλάρωσης του 1,5 τρισ. δολ. στην οικονομία, όπως επίσης και των συνεπειών από τις επερχόμενες αλλαγές στις πολιτικές των άλλων μεγάλων κεντρικών τραπεζών, όπως της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας. 

Σε κάθε περίπτωση οι αγορές έχουν αρχίσει με δυσκολία να προσανατολίζονται στο νέο περιβάλλον στο οποίο όλες οι εναλλακτικές θα χαρακτηρίζονται από - λιγότερο ή περισσότερο – ακριβότερο χρήμα...

Αυτός ο συγχρονισμός στη νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών στην κατεύθυνση της "σύσφιξης”, αποτελεί και τον ισχυρότερο παράγοντα διαμόρφωσης αποτελεσμάτων βραχυμεσοπρόθεσμα στις αγορές και στην οικονομία. 

Η παρέμβαση Τραμπ με τη μείωση φόρων κατά 1,5 τρισ. δολ. έρχεται να ταράξει τα νερά, αλλά ταυτόχρονα διευκολύνει την Fed στα επόμενα βήματά της όσον αφορά τη δυνατότητα της οικονομίας να απορροφήσει το σταδιακά αυξανόμενο "κόστος” χρήματος, ειδικά στις επιχειρήσεις που είχαν στηρίξει σχεδόν καθολικά την επέκτασή  τους στα μηδενικού κόστους δανειακά κεφάλαια. 

Θα μπορέσουν να ακολουθήσουν στην ίδια κατεύθυνση και με συντονισμένο τρόπο οι άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες, όπως η ΕΚΤ και η BoJ; Το ερώτημα φαίνεται να αποτελεί τη βασική πηγή νευρικότητας που εκδηλώνεται σπασμωδικά μερικές φορές – όπως αυτή την εβδομάδα – στις αγορές ομολόγων και μετοχών. 

Σε κάθε περίπτωση η αργή αλλά σταθερή προσήλωση των κεντρικών τραπεζών στην κατεύθυνση της αναστροφής των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης αναδεικνύεται στον βασικό παράγοντα που θα καθορίσει και τους δημοσιονομικούς προσανατολισμούς στην Ευρώπη τη διετία 2018 – 2019. 

Μία διετία στην οποία ο κ. Ντράγκι πρέπει να δρομολογήσει σταδιακά τη διακοπή της μηδενικού κόστους τροφοδοσίας της ευρωοικονομίας σε μία στιγμή που αυτή μόλις και μετά βίας εμφανίζει στοιχεία σταθερής ανάκαμψης.  

Ο Μάρτιος σαν χρονική στιγμή εμφανίζεται πλέον σαν το σημείο στο οποίο η ΕΚΤ αλλά και η Fed, θα αποτυπώσουν με μεγαλύτερη ευκρίνεια – αν οι συνθήκες το επιτρέψουν – τη διαδρομή αυτή προς ένα περιβάλλον στο οποίο το "κόστος του χρήματος” θα αρχίσει να επανέρχεται σε φυσιολογικά για την λειτουργία του διεθνούς νομισματικού συστήματος επίπεδα.