Ένα χρόνο μετά, "νέα" μέτρα παρέμβασης της ΕΚΤ

Του Γ. Αγγέλη 

Κλείνει ένας χρόνος σήμερα από την ημέρα που ο κ. Draghi ξεκίνησε να "ξοδεύει” λεφτά για να επαναφέρει την ευρωοικονομία και τον πληθωρισμό σε φυσιολογικά επίπεδα. "Ξόδεψε” μέχρι σήμερα 774 δισ. ευρώ αγοράζοντας τίτλους. 

Αλλά ο πληθωρισμός και η οικονομία εμφανίζονται να διολισθαίνουν σταθερά στο ίδιο μονοπάτι αδυναμίας. 

Βέβαια οι αναλυτές της ΕΚΤ λένε – ενόψει των νέων παρεμβάσεων που θα ανακοινωθούν την Πέμπτη– ότι η κατάσταση στην Ευρωζώνη δεν θα ήταν καν αυτή που είναι σήμερα, αν δεν είχε αρχίσει πριν από ένα χρόνο το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με την μηνιαία αγορά τίτλων και την εν συνεχεία απόφαση για την εισαγωγή αρνητικών επιτοκίων στις καταθέσεις των πλεονασμάτων ρευστότητας των τραπεζών στην ΕΚΤ. 

Και στη λογική αυτή αύριο είναι μάλλον βέβαιο ότι ο κ. Draghi θα ανακοινώσει την περαιτέρω αρνητική μεταβολή των επιτοκίων από το – 0,30% στο – 0,40%. 

Είναι δε πολύ πιθανό –συζητήθηκε αναλυτικά τελευταία στις αρμόδιες διευθύνσεις της ΕΚΤ– να δρομολογηθεί και μία επέκταση της απόφασης για την αγορά τίτλων είτε με αύξηση του όγκου των αγορών κατά 10 δισ. ευρώ μηνιαίως είτε την επέκτασή τους και σε άλλους (εταιρικούς) τίτλους. 

Τίποτα όμως από αυτά δεν αναμένεται να αλλάξει τη συνολική αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν δρομολογηθεί εδώ και ένα χρόνο. 

Ίσως, λένε κάποιοι αναλυτές της ΕΚΤ, η αποτελεσματικότητα στο θέμα του πληθωρισμού να βελτιωθεί από μία σταθεροποίηση των τιμών του πετρελαίου σε τιμές κοντά στα 50 δολ. το βαρέλι, αλλά και αυτό παραμένει μία υπόθεση καθώς η πορεία των τιμών του "μαύρου χρυσού” δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ακολουθήσει μία τέτοια προοπτική. 

Ταυτόχρονα όμως έχουν αναδυθεί κάποιοι "κίνδυνοι” από το φάρμακο των αρνητικών επιτοκίων. 

Με βάση τα αποτελέσματα της εφαρμογής της πολιτικής αρνητικών επιτοκίων στη Σουηδία αλλά και στη Δανία, οι αναλυτές της ΕΚΤ παρατηρούν μία επέκταση του κινδύνου για τη δημιουργία "φούσκας” στα ακίνητα. 

Ειδικά στη Σουηδία ο κίνδυνος αυτός έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητός. Το ίδιο και στη Δανία. 

Δεν είναι το ίδιο στην Ευρωζώνη λένε από την ΕΚΤ, γιατί η πραγματικότητα σε μία σειρά χώρες της Ευρωζώνης δείχνει ότι τα κανάλια μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής στην οικονομία επηρεάζονται από μία σειρά άλλους παράγοντες που διαμορφώνονται από το εύρος και τη διαφορετικότητα στο εσωτερικό της Ευρωζώνης. 

Ο μεγαλύτερος όμως κίνδυνος, που αναμφίβολα αναγνωρίζεται σιωπηρά, είναι το γεγονός ότι η ολοένα και μεγαλύτερη επέκταση των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης, απογυμνώνει την ΕΚΤ από τα βασικά της εργαλεία παρέμβασης σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως για παράδειγμα εκείνης που προέκυψε με την κρίση το 2008. 

Και αυτό όταν αρχίσει να προεξοφλείται από τις αγορές είναι πιθανό να δημιουργήσει από μόνο του τον νέο Αρμαγεδδώνα.