18:21 12/12
Βρετανία: Ο βασιλίας Κάρολος θα μιλήσει για την εμπειρία του με τον καρκίνο στην τηλεόραση
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αποκάλυψη ότι νοσεί.
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, David Cameron, κατάφερε να κλείσει τη συμφωνία για την παραμονή της χώρας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά από δύο ημέρες συνομιλιών στις Βρυξέλλες, αλλά η ικανοποίησή του ήταν μάλλον παροδική.
Λίγες ώρες μετά από τη συμφωνία της Παρασκευής, ένας από τους πιο κοντινούς συμμάχους του Βρετανού πρωθυπουργού, ο υπουργός Δικαιοσύνης της χώρας, Michael Gove, και ακόμη πέντε υπουργοί γνωστοποίησαν θα εκστρατεύσουν ενάντια στον Cameron, εν όψει του δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ένωση που θα διενεργηθεί στις 23 Ιουνίου.
Ήταν το πρώτο "χτύπημα", σχολιάζει το Reuters, που θα μπορούσε να σημάνει και έναν νέο "εμφύλιο πόλεμο" στο εσωτερικό του Συντηρητικού Κόμματος του Cameron. Σημειωτέον πως οι διαφωνίες σχετικά με τη θέση που πρέπει να έχει η Βρετανία στην Ευρώπη, οδήγησαν στην πτώση δύο προκατόχους του, των John Major και Margaret Thatcher. Πρόκειται για έναν "πόλεμο" που ο Cameron προσπάθησε να αποφύγει όταν ήλθε στην εξουσία το 2010.
Σήμερα, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας βρίσκει τον εαυτό του ενώπιον ενός δημοψηφίσματος που θα κρίνει το μέλλον της χώρας σε ό,τι αφορά στο διεθνές "γίγνεσθαι", αλλά και το μέλλον της Ε.Ε., καθώς η Βρετανία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομίας της Ένωσης και μία εκ των δύο βασικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Μια ακόμη νίκη για τον Cameron ή μια "ολοκληρωτική ήττα";
Η πολιτική σταδιοδρομία του David Cameron έχει σημαδευτεί από κάμποσες νίκες της τελευταίας στιγμής και συχνά αφ’ότου όλες οι ελπίδες είχαν εξανεμιστεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και καθώς προετοιμάζεται για μία ακόμη αναμέτρηση, το δημοψήφισμα, αναδύονται ερωτηματικά για το τωρινό του στοίχημα.
Ο ίδιος ήταν αισιόδοξος για τον αριθμό των υπουργών που θα ακολουθούσε αντίθετη πορεία, δηλαδή υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε..
Αυτό ήταν το υπ’αριθμόν ένα στη λίστα της στρατηγικής του Cameron για τους επόμενους μήνες και μέχρι το δημοψήφισμα, όπως διακρίνει το Bloomberg. Όμως τι άλλο θα μπορούσε να πάει στραβά;
Ο ίδιος ο Cameron "ποντάρει", μεταξύ άλλων, και στις βρετανικές εφημερίδες, υπολογίζοντας πως η μεγάλη μερίδα του Τύπου θα διατηρήσει τη στάση του υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. και δεν θα κάνει "στροφή", μεταπείθοντας ενδεχομένως και πλήθος πολιτών υπέρ της εξόδου.
"Κέρδισε την ηγεσία του κόμματος το 2005, κέρδισε στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας το 2014 και κέρδισε και τις γενικές εκλογές το περασμένο έτος, όταν όλοι έλεγαν πως δεν θα τα καταφέρει", παρατηρεί ο Philip Cowley, καθηγητής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου. "Είτε θα κερδίσει και αυτήν τη φορά και σε μερικά χρόνια θα βγει στη σύνταξη έχοντας θριαμβεύσει, είτε όλα θα πάνε τρομερά στραβά, κάτι το οποίο θα μπορούσε και να συμβεί", εκτιμά ο ίδιος.
Όπως σημειώνει ο Philip Cowley, η εκστρατεία υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε. ωθεί προς μία "πόρτα που είναι ανοιχτή", κρίνοντας από τη στάση της κοινής γνώμης. Αν και τα αποτελέσματα των εταιρειών δημοσκοπήσεων διαφέρουν σχετικά με το ποια εκστρατεία κερδίζει έδαφος, αυτόν τον χρόνο, υπάρχουν ενδείξεις "στροφής" προς την έξοδο.
Το τελευταίο διάστημα, ο Cameron επιδόθηκε σε μία διπλωματική "δίνη", ταξιδεύοντας από χώρα σε χώρα, προκειμένου να εξασφαλίσει μια συμφωνία, την οποία θα μπορούσε μετά να προωθήσει στο βρετανικό κοινό, αναχαιτίζοντας τις αμφιβολίες των ψηφοφόρων σχετικά με την παραμονή εντός της Ένωσης. Στην ουσία, οι λεπτομέρειες της συμφωνίας έρχονται σε δεύτερη μοίρα, συγκριτικά με το τι πιστεύουν οι Βρετανοί.
Άλλωστε, η εκστρατεία του Cameron δεν θα σταθεί στα ψιλά γράμματα της διαπραγμάτευσης. Το μήνυμα του Βρετανού πρωθυπουργού είναι πως ενώπιον κάθε απειλής, από την τρομοκρατία μέχρι την οικονομική αστάθεια, η χώρα είναι πιο ασφαλής εντός της Ε.Ε. παρά εκτός.
Το μήνυμα που θα απευθύνεται στους Βρετανούς αποτελεί και το πεδίο διαμάχης για το μπλοκ των εκστρατειών υπέρ της εξόδου. Ο Nigel Farage του UKIP επικεντρώνεται στην ιδέα πως η έξοδος από την Ε.Ε. θα επέτρεπε στη Βρετανία να περιορίσει τη μετανάστευση. Άλλοι, ωστόσο, φοβούνται πως αυτό το επιχείρημα θα απομακρύνει τους ψηφοφόρους του κέντρου και επιχειρούν να προωθήσουν το πώς θα μπορούσε η Βρετανία, εκτός της Ε.Ε., να έχει μεγαλύτερο έλεγχο επί της νομοθεσίας της και να διαπραγματευθεί νέες εμπορικές συμφωνίες.
Με πληροφορίες από Reuters και Bloomberg