«Αν θέλετε τράπεζες, κλείστε συμφωνία» λέει η ΕΚΤ

της Νένας Μαλλιάρα

Το μήνυμα «αν θέλετε τράπεζες, κλείστε άμεσα συμφωνία» στέλνει η Φρανκφούρτη, με την ΕΚΤ να κρατά στα χέρια της την κλεψύδρα της διαπραγμάτευσης.

Στις τελευταίες τρεις παρεμβάσεις της για τον ELA η ΕΚΤ μηδένισε ουσιαστικά το «κοντέρ» της ρευστότητας, ακολουθώντας αντίθετη πορεία από αυτήν της εκροής καταθέσεων και παρέχοντας χρηματοδότηση στις τράπεζες που απλά συντηρεί ένα μίνιμουμ «μαξιλάρι» ρευστότητας της τάξεως των 3 δισ. ευρώ, χωρίς να καλύπτει στο σύνολό τους τις εκροές. Ενδεικτικά χθες, το όριο του ELA αυξήθηκε κατά 500 εκατ. ευρώ (στα 80,7 δισ. ευρώ το νέο πλαφόν), όταν οι εκροές μόνο της προηγούμενης Παρασκευής ανήλθαν, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr στο 1,1 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η νευρικότητα στο μέτωπο των εκροών από μικροκαταθέτες συνεχίστηκε και χθες, με χαρακτηριστικό τις αυξημένες αναλήψεις κάτω των 1.000 ευρώ πλέον.

Την ώρα που ελαχιστοποιεί την παροχή χρηματοδότησης, η ΕΚΤ διατηρεί στο «hold» την απόφαση για το haircut στα ενέχυρα των τραπεζών, δίνοντάς τους «ανάσα» που εξαρτάται όμως από το κλείσιμο της συμφωνίας με τους εταίρους. Σε διαφορετική περίπτωση, η ΕΚΤ θα ανακοινώσει περαιτέρω «κούρεμα», σύμφωνα με τις πληροφορίες, της τάξεως του 20% από το ισχύον σήμερα 35%, δίνοντας στις τράπεζες τη χαριστική βολή.

Στον αντίποδα, βεβαίως, η επίτευξη μίας αρχικής συμφωνίας με τους εταίρους τις επόμενες ημέρες και η ψήφισή της από την ελληνική βουλή αναμένεται να απελευθερώσει σε πρώτη φάση τη ρευστότητα του 1,9 δισ. ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων της ΕΚΤ, καθώς και τη ρευστότητα από την επιστροφή του 1,2 δισ. ευρώ του ΤΧΣ. Το θέμα της αύξησης του ορίου αγορών εντόκων γραμματίων από τις τράπεζες εκτιμάται ότι θα «ξεκλειδώσει» μετά τον Σεπτέμβριο, όταν και θα έχει «περάσει» το δεύτερο και πιο ουσιαστικό μέρος της συμφωνίας.

Στο διάστημα αυτό εκτιμάται ότι η ΕΚΤ, μπορεί να συμπεριλάβει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ θα της παράσχει και λεκτική προστασία περί της δυνατότητας εξόδου της για τη χρηματοδότησή της στις διεθνείς αγορές (κάτι που είχε πράξει και στην περίπτωση της Πορτογαλίας ρίχνοντας κατακόρυφα τις αποδόσεις των ομολόγων της).