Δευτέρα, 21-Νοε-2016 13:45
Στην τρύπα του 2018 σκοντάφτει η συμφωνία - το ΔΝΤ ζητά νέα μέτρα τώρα
Του Γ. Αγγέλη
Ολες οι πλευρές της διαπραγμάτευσης θέλουν να κλείσει η Β' αξιολόγηση το αργότερο στις 28 Νοεμβρίου, πριν από την συνεδρίαση της EWG. Aλλά με την προϋπόθεση ότι οι "άλλοι” θα πρέπει να κάνουν πίσω.
Η κομβική διαφορά πάνω στην οποία σκοντάφτει μέχρι στιγμής η συμφωνία – πέραν των επιμέρους – είναι το περιβόητο δημοσιονομικό κενό από το 2018 και μετά για όσο διάστημα η ελληνική κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη σε πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ. Το στοιχείο αυτό είναι το "κεντρικό ζήτημα” καθώς από αυτό συναρτάται η δρομολόγηση ή μή των ήδη έτοιμων από τεχνικής πλευράς "βραχυπρόθεσμων μέτρων” για το χρέος.
Και με αυτό σαν βάση, δηλαδή πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%, οι αριθμοί σύμφωνα με το ΔΝΤ δεν... βγαίνουν ήδη από το 2018.
Η "τρύπα” για το 2018 κυμαίνεται από 600 έως 800 εκατ. ευρώ. Και τα επόμενα χρόνια, όσα δηλαδή θα κρατήσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα η τρύπα αυτή αυξομειώνεται ανάλογα με την πορεία της οικονομίας και του ΑΕΠ για την οποία υπάρχουν τρία διαφορετικά σενάρια.
Η τρύπα αυτή συρρικνώνεται έως... εξαφάνισης, αν το πρωτογενές πλεόνασμα περιορισθεί κάτω από το 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018.
Η ευρωπαϊκή πλευρά των θεσμών έχει ως βάση της στη συζήτηση για το χρέος την απόφαση της 24ης Μαΐου στην οποία το 3,5% του ΑΕΠ ως πρωτογενές πλεόνασμα είναι "κόκκινη γραμμή” για μεσοπρόθεσμη περίοδο χωρίς όμως να έχει καθοριστεί το πραγματικό εύρος του τι νοείται ως μεσοπρόθεσμη περίοδος.
Το ΔΝΤ διαφωνεί ως προς το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος σε σχέση με το ΑΕΠ, υποστηρίζοντας ότι το 3,5% του ΑΕΠ ως πρωτογενές πλεόνασμα δεν μπορεί να επιτευχθεί με τις υπάρχουσες προϋποθέσεις με τρόπο που να ενισχύει τη βιωσιμότητα του χρέους. Και σε περίπτωση που η ευρωπαϊκή πλευρά των θεσμών επιμένει, τότε θα πρέπει να υπάρξουν επιπλέον μέτρα περικοπής δαπανών για να επιτευχθεί κατ' αρχάς για το 2018 αλλά και για τη συνέχεια για όσα χρόνια θα προβλέπεται...
Και τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να προκύψουν παρά μόνο στο σκέλος των δαπανών του δημοσίου. Οι δύο μεγάλοι "ασκοί” δαπανών στο δημόσιο είναι οι δαπάνες πληρωμής συντάξεων και μισθών.
Από εκεί το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι θα πρέπει να υπάρξουν οι εξοικονομήσεις είτε με περαιτέρω συρρίκνωση του δημοσίου (μείωση απασχολουμένων στο δημόσιο), είτε με σταδιακή συρρίκνωση της περιβόητης "προσωπικής διαφοράς” μεταξύ των παλιών και των νέων συντάξεων, είτε με συνδυασμό των δύο...
Για την "θέση” αυτή του ΔΝΤ το Capital.gr είχε προειδοποιήσει από τις 24 Σεπτεμβρίου.
Το πρόβλημα όμως παρ' ό,τι εμφανίζεται να είναι μεταξύ ΔΝΤ και ευρωπαϊκών θεσμών, καταλήγει υπό την πίεση του χρόνου και της απαίτησης να κλείσει η συμφωνία μέχρι τις 28 Νοεμβρίου, σε μία ασφυκτική "παγίδα” για την ελληνική πλευρά η οποία επίσης λόγω της συμφωνίας για το χρέος θέλει να έχουν κλείσει όλα μέσα στον Νοέμβριο.
Το αδιέξοδο αυτό έχει θέσει ισχυρά διλήμματα στο κυβερνητικό επιτελείο όπως διαπιστώθηκε σε συναντήσεις που είχε το επιτελείο του πρωθυπουργού στα τέλη της περασμένης εβδομάδας στο Μαξίμου, καθώς οι όποιες αποφάσεις για να αντιμετωπισθεί το θέμα αυτό οδηγούν σε "μη ελεγχόμενες πολιτικές καταστάσεις”, σε περίπτωση που αυτά τα μέτρα χρειασθεί να περάσουν από την Βουλή.
Και σ' αυτές τις εν δυνάμει "ανεξέλεγκτες” καταστάσεις η κυβέρνηση σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες δεν έχει ακόμα έτοιμες απαντήσεις.