Τα σωσίβια, έρχεται θύελλα…

1) Τα σωσίβια, έρχεται θύελλα...

Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αβάνα όπου εκφώνησε  τον επικήδειο του Φιντέλ Κάστρο, την ώρα που η χώρα έχει σχεδόν όλα τα μέτωπα ανοιχτά, έχει δύο χαρακτηριστικά.

Το πρώτο αφορά τη φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση κατά καιρούς μπροστά στις δυσκολίες και τα αδιέξοδα της ζωής να δραπετεύουμε στις φαντασιώσεις της αισθησιοκρατικής εφηβείας μας.  Οι πιο ώριμοι με νοσταλγική προσέγγιση, οι παλιμπαιδίζοντες με αυτό που οι "ψυχοψάχτες" ονομάζουν καθήλωση ή παθολογική προσκόλληση.

Η πολιτική σκοπιμότητα που μπορεί να είχε αυτή η επιλογή, δηλαδή το να αφήσει ο "στρατηγός" την πρώτη γραμμή του μετώπου, κατά τη διάρκεια κρίσιμων αλλεπάλληλων αναμετρήσεων, είναι προσπάθεια να συσπειρώσει την  αριστερή πτέρυγα της παράταξης που φυλλορροεί ως φυλλοβόλο στο τέλος του Φθινοπώρου υπό την πίεση ισχυρών ανέμων.  Ήτοι, να τους "γαργαλήσει" λίγο το θυμικό με τη γενειάδα του αρχετύπου των αντιαποικιακών επαναστάσεων των μέσων του περασμένου αιώνα.

Άλλη μια σκοπιμότητα είναι ενόψει της δύσκολης διαπραγμάτευσης να στείλει ένα μήνυμα στα κονκλάβια της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής πως υπάρχουν και αλλού... πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, όπως είχε κάνει δηλαδή το 2015 όταν επισκέφθηκε τη Ρωσία και μιλούσε για την ύπαρξη και άλλων ασφαλών λιμένων, ικανών να προστατέψουν από τους τυφώνες του νεοφιλελευθερισμού και ιδίως της πραγματικότητας.

Τώρα, τι πορτοκάλια κάνει η Κούβα, η Βενεζουέλα και η χώρα του Μουγκάμπε είναι άλλη ιστορία...

Όπως αντιλαμβάνεστε, με τρόμο ενδεχομένως, πρόκειται για εφηβικές αντιδράσεις και προσεγγίσεις. Όμως η  χώρα αυτή, αν και υπερήλιξ ιστορικά, εμφορείται από έναν εφηβικό τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων. Ήτοι, χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο και φωνάζουμε τους γονείς να τρέξουν για περαιτέρω.

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης έχει να κάνει με τις παιδαγωγικές αλλαγές που επιφυλάσσει η αλλαγή παρένθετων κηδεμόνων από τους Ομπάμα, Ολάντ και Μέρκελ στους Τράμπ, Φιγιόν ( ή Λεπέν), Μέρκελ...

Αριστεροί, αεί παίδες εισί... Ως εκ τούτου φορέστε σωσίβια έρχεται θύελλα.

2) Οδικός χάρτης...

Η κατάσταση που βρισκόμαστε σε αδρές γραμμές έχει ως εξής: Η κυβέρνηση ζητά μια προρρύθμιση για το χρέος γιατί είτε πιστεύει πως αυτό είναι το βασικό εμπόδιο που δεν γίνονται επενδύσεις στη χώρα, είτε γιατί θεωρεί πως μια τέτοια είδηση με το κατάλληλο επικοινωνιακό χειρισμό μπορεί να ανακάμψει και να ανακτήσει τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων.

Οι δανειστές διαφωνούν μεταξύ τους. Ο Σόιμπλε λέει πως δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε τώρα με το χρέος αλλά το 2018 όπως είχαμε συμφωνήσει πέρυσι, άρα ας κάνουμε όλα τα άλλα που χρειάζεται.

Το ΔΝΤ λέει πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο μετά τις εξελίξεις του 2015 και για να συμμετάσχει είτε θα πρέπει να "κουρευτεί" είτε  να παρθούν και άλλα μέτρα 3-4 δισ. ευρώ συν τις μεταρρυθμίσεις σαν κάποιος οδικός χάρτης για το χρέος μετά το 2018.

Στην κυβέρνηση αρέσει ο οδικός χάρτης για το χρέος τον οποίο θα μπορέσει να παρουσιάσει σαν επιτυχία αλλά δεν τολμά να πει στους βουλευτές της πως τα μέτρα που ψήφισαν το 2015 δεν επαρκούν και χρειάζονται και νέα επιπλέον. Το αφήγημα του τρίτου επιτυχημένου και τελευταίου μνημονίου πάει περίπατο.

Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε και η λύση του δεν εξαρτάται από τις αποφάσεις που θα παρθούν τώρα. Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως τώρα όλες οι πλευρές θέλουν να μεταθέσουν τη λύση του προβλήματος για αργότερα, από κάποιον άλλο ή κάποιες άλλες συνθήκες.

Το ελληνικό πρόβλημα αποτελεί ένα μικρό κομμάτι του προβλήματος της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.

Μετά τις γαλλικές και τις γερμανικές εκλογές σε ένα χρόνο, θα τεθούν οι βάσεις για την επίλυση των προβλημάτων της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. με βάση τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώνονται.

Μέχρι τότε εμείς κινδυνεύουμε μόνο από κάποιο ατύχημα, κάτι διόλου απίθανο αν λάβει κανείς υπόψη το "τσίρκο" που μας κυβερνά και την αντίληψη  της κατάστασης που έχουμε ως κοινωνία.

Αμφότερα, "τσίρκο" και "θεατές" θεωρούν βιώσιμο το μοντέλο όπου οι νέοι θα πληρώνονται με 500 ευρώ μισθό και οι συνταξιούχοι (πρόωροι και μη) θα εισπράττουν περί τα 1.000 ευρώ σύνταξη.

Τέτοιες συναρτήσεις, αν δεν προληφθούν πριν "κακοφορμίσουν", συνήθως λύνονται με μηδενισμό του κοντέρ και την από μηδενική βάση δόμηση  της αγοράς εργασίας, ασφαλιστικού συστήματος και κοινωνικού κράτους. 

3) Μπορεί να χαθούν χρήματα στις τράπεζες;

Πέρυσι στο άρθρο της 1ης Δεκεμβρίου συνιστούσαμε να είστε προσεκτικοί με τις τραπεζικές μετοχές. Το ίδιο συνιστούμε και τώρα. Σχεδόν όλο το 2016 οι τραπεζικές μετοχές διαπραγματεύτηκαν κάτω από τις τιμές ανακεφαλαιοποίησης. Μια κυβέρνηση που συναγελάζεται με τριτοκοσμικούς αριστερούς δικτάτορες δεν μπορεί παρά να είναι "τοξική" για την οικονομία.

1 Δεκέμβρη 2015

"Τις τελευταίες μέρες η στήλη δέχεται πολλές ερωτήσεις σε σχέση με τις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών. Πολλοί φίλοι και αναγνώστες της στήλης δέχονται τηλεφωνήματα που τους συμβουλεύουν να μετάσχουν στη δεύτερη φάση των αυξήσεων κεφαλαίου των τραπεζών.

Τα επιχειρήματα που ακούνε είναι πως έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν μετοχές μερικών λεπτών του ευρώ οι οποίες στο χρηματιστήριο αποτιμώνται σε πολλαπλάσια  τιμή.

Υποστηρίζεται ακόμη πως αφού οι ξένοι έχουν βάλει περί τα 5-6 δισ. ευρώ στις τράπεζες αποκλείεται να μην ξέρουν τι κάνουν και να μην κερδίσουν…"

Για περισσότερα βλέπε: Μπορεί να χαθούν χρήματα στις τράπεζες;

4) Το βέβαιο και τα παιζόμενα...

Τα οριστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την αύξηση του ΑΕΠ στο τρίτο τρίμηνο ήταν ακόμη καλύτερα από τα πρώιμα προσωρινά, αφού σε σχέση με το τρίτο τρίμηνο του 2015 η αύξηση έφτασε τελικά  το 1,8%.

Στην κυβέρνηση πανηγυρίζουν γιατί εκλαμβάνουν τη μεταβολή αυτή σαν ενίσχυση των προβλέψεων για το 2017, αλλά και σαν κατόρθωμα της οικονομικής πολιτικής.

Κατ’ αρχήν μόνο κάποιος ηλίθιος δεν θα ήθελε το 2017 να αυξηθεί το ΑΕΠ όχι 2,7% αλλά 5% ή και 15%. Αν το ΑΕΠ μειωθεί θα μειωθεί και το εισόδημα όλων μας γιατί θα χρειαστούν νέα μέτρα. Αυτό μόνο αρκεί...

Πέρα από αυτά ας δούμε τι ακριβώς συμβαίνει με το ΑΕΠ και αν αυτό είναι για πανηγυρισμούς.

Το ΑΕΠ κατά το γ'  τρίμηνο του 2016 έφτασε τα 46.616 εκατ. ευρώ έναντι 45.587 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο τρίμηνο του 2015 και 46.428 εκατ. ευρώ το 2014. Η μεταβολή κατά 1,8% αφορά το δικό της τρίτο τρίμηνο του 2015 που συμπεριλάμβανε το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls.

Το ΑΕΠ του γ τριμήνου υπολείπεται ακόμη του 2014 και των προηγούμενων ετών. Το βέβαιο είναι πως έχουμε χάσει τουλάχιστον 2 χρόνια, τα υπόλοιπα παίζονται...

kostas.stoupas@capital.gr