Πότε και γιατί ο Αλέξης θα κάνει εκλογές

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Πότε προσφεύγει ένας στριμωγμένος πρωθυπουργός σε εκλογές; Όταν νιώθει ότι η παραμονή του στην εξουσία τον βλάπτει, έχοντας χάσει επαφή με την κοινωνία, όσο γλυκιά και αν είναι αυτή, όταν οι καταστάσεις αλλά και οι αποφάσεις που πρέπει να λάβει τον υπερβαίνουν και όταν πιστεύει ότι έχει πιθανότητες είτε να ξανακερδίσει είτε στη χειρότερη να είναι ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων.

Σκεφτείτε πού βρίσκεται πολιτικά ο κ. Τσίπρας, αναλογιστείτε πώς έχει λειτουργήσει πολιτικά στο πρόσφατο παρελθόν και, αν ανακαλύψετε εχέγγυα ότι αυτός ο άνθρωπος θα λειτουργήσει με σύνεση και όχι με βάση τη σκοπιμότητα της στιγμής, μου το λέτε και εμένα. Οι κάλπες είναι όσο κοντά και όσο μακριά ήταν πάντα, από τη στιγμή που ανέλαβε για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση ο Αλέξης.

Θυμηθείτε ότι έχει ήδη κάνει ένα δημοψήφισμα, άνευ λόγου όπως αποδείχθηκε αφού δεν του έδωσε καμία σημασία, και εκλογές ενώ δεν υπήρχε επίσης λόγος παρά μόνο πολιτικάντικα άλλοθι. Γιατί; Γιατί και τις δύο φορές έκρινε ότι τον συνέφερε το timing. Δεν λειτουργεί με βάση το ευρύτερο συμφέρον, αναλογιζόμενος τη ζημία που προκαλούν οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Άλλωστε είναι αλλιώς συνηθισμένος. Λειτουργεί με τη φιλοσοφία και την τακτική των φοιτητικών αμφιθεάτρων. Μόνο που εκεί δεν κρίνεται άμεσα το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας.

Ένα είναι λοιπόν το πραγματικό κατά Αλέξη διακύβευμα για το αν θα υλοποιήσει την "απειλή" προς το εσωτερικό του κόμματός του για εκλογές. Τον συμφέρουν ή όχι; Τον ίδιο προσωπικά... Και επί της ουσίας, προλαβαίνει ή όχι να τον κερδίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Και τι τον συμφέρει; Να περάσει τα δύσκολα μέτρα πρώτα, ρισκάροντας την περαιτέρω οργή μεγάλου μέρους της κοινωνίας, ή να φορτώσει το σκληρό καθήκον στη μετεκλογική κυβέρνηση; Αν επανεκλεγεί θα έχει "ακυρώσει" τις αντιδράσεις, ενώ αν χάσει... καλή του τύχη του επόμενου, κι ο ίδιος θα φορέσει μπερέ και αμπέχονο και θα ξαναπαριστάνει τον Τσε Γκεβάρα.

Αν όμως αποφασίσει να το πάει μέχρι τέλους, τότε θα έχει μπροστά του ανυπέρβλητα προβλήματα. Όχι τόσο κοινοβουλευτικά. Πιθανώς να βρει κοινοβουλευτικές εφεδρείες αν τις χρειαστεί. Άλλα είναι τα ζητήματα. Είναι η σύγκρουση με την κοινωνία, η οποία θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη αν περάσει τα δυσβάσταχτα μέτρα, είναι η πικρή αλήθεια με την οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος στο ζήτημα του Χρέους, όπου τα όποια οφέλη πολύ δύσκολα θα είναι καθοριστικά, είναι το οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό κόστος του Προσφυγικού. Πραγματικός Γολγοθάς!

Είναι ξεκάθαρο ότι ο αέρας μυρίζει εξελίξεις. Τι είδους; Θα το δούμε πολύ γρήγορα. Όσο όμως ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται ότι όλοι οι άλλοι δεν επιθυμούν εκλογές και προτιμούν τη στρατηγική του "ώριμου φρούτου", τόσο έχει καλώς ή κακώς το πάνω χέρι στο πολιτικό παιχνίδι. Ιδιαίτερα όσο δεν ακούει από την... άλλη όχθη προτάσεις που θα μπορούσαν να τύχουν μαζικής αποδοχής. Γι' αυτό ρίχνει καλού κακού στο επικοινωνιακό παιχνίδι προεκλογικού χαρακτήρα κορόνες περί "ταξικής σύγκρουσης" για να συσπειρώνει την πιθανή εκλογική του πελατεία. Στην οποία ακόμη ποντάρει...

dimitris.papakonstantinou@capital.gr