Αν ένας πολίτης "ξεχάσει" να δηλώσει έστω και 1.000 ευρώ, τι θα υποστεί;

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Όταν ξεχνά επί τρία χρόνια να δηλώσει ένας πολιτικός στο πόθεν έσχες του ένα εκατομμύριο ευρώ, όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ, τότε γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαρίσει το "πόθεν" και να μη μείνει η υπόθεση στο "έσχες". Πολύ περισσότερο για έναν υπουργό μιας κυβέρνησης που προωθεί φορολογική τρομοκρατία και δηλώνει πολέμια της διαφθοράς.

Με το νέο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης αν ένας πολίτης "ξεχάσει" να δηλώσει εισοδήματα στην εφορία κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με ποινική δίωξη, κατάσχεση της περιουσίας του, διαπόμπευση και γενικότερα αντιμετωπίζεται ως εγκληματίας. Ένα χιλιάρικο να μην δηλώσει θα μπλέξει πάρα πολύ άσχημα, πόσο μάλλον ένα εκατομμύριο... Φυσικά δεν πρέπει να υπάρχει φοροδιαφυγή. Αλίμονο. Όμως δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Σημειωτέον, ότι για έναν πολιτικό και πολύ περισσότερο έναν υπουργό, η δήλωση πόθεν έσχες είναι ακόμα πιο σημαντική και από τη φορολογική του δήλωση.

Γιατί στο κάτω κάτω κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γιατί κατέχει κάποια περιουσιακά στοιχεία. Το θέμα όμως είναι πώς τα απέκτησε. Και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η συμπληρωματική δήλωση με το ποσό, κατατέθηκε λίγο πριν τις εκλογές, σύμφωνα πάντα με τα ρεπορτάζ. Γιατί το timing δίνει λαβή για υποψίες ότι η δήλωση έγινε υπό την ανησυχία που προκαλούσε η διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ και στο γεγονός για παράδειγμα, ότι η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου που είχε στη διάθεσή της ολα τα στοιχεία βρισκόταν πλέον σε αντίπαλο στρατόπεδο... Το θέμα λοιπόν είναι και ηθικό αλλά και ουσιαστικό.

Τώρα το γεγονός ότι σε αυτή την κυβερνητική παράταξη περισσεύουν οι ευκατάστατοι, είναι μία άλλη συζήτηση.  Η οποία όμως πρέπει να γίνει από όσους πιστεύουν ακόμα ότι η προηγούμενη "πρώτη φορά αριστερά" ή η τωρινή δεύτερη "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον λαό, την αριστερά, τις ανάγκες της κοινωνίας και τα οράματά της. Άλλωστε αν έχεις ένα εκατομμυριάκι στην άκρη, αντιμετωπίζεις αλλιώς τα πράγματα. Χαλαρά...

Ειναι ωστόσο βέβαιο ότι πάλι θα επιχειρηθεί να αποτελέσει άλλοθι ο πολιτικός συμψηφισμός. "Γιατί οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι;", θα ειπωθεί. "Δεν έκαναν τα ίδια κάποιοι;", θα τονισθεί. Ναι, υπήρξαν δυστυχώς αντίστοιχα παραδείγματα στο παρελθόν. Και στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ. Και τι με αυτό; Δεν κρίθηκαν; Δεν πλήρωσαν πολιτικά τα λάθη ή την αλαζονεία τους; Και με ποια λογική τα ολισθήματά τους επιτρέπουν στη σημερινή κυβέρνηση να αποκτήσει συμπεριφορές και ηθική που μέσα σε ελάχιστους μήνες θυμίζει διάβρωση από μακροχρόνια άσκηση εξουσίας;

dimitris.papakonstantinou@capital.gr