Κολλοειδής άργυρος: ένα εξαιρετικό φυσικό αντιβιοτικό

Του Θοδωρή Γιάνναρου, μοριακού βιολόγου, PhD., MSc

O κολλοειδής άργυρος είναι ένα συμπλήρωμα υγείας που παρασκευάζεται από τη βύθιση ασημένιων ηλεκτροδίων σε απεσταγμένο νερό, διοχετεύοντας ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλού βολτάζ, με ειδική συσκευή παροχής, έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός διαλύματος απεσταγμένου νερού και μικροσκοπικών σωματιδίων αργύρου.

Χρησιμοποιείται εκτός από τις απλές μυκητιακές και βακτηριακές λοιμώξεις όπως ο έρπης, οι μυρμηγκιές, οι μυκητιάσεις νυχιών, η ιγμορίτιδα κλπ. ενώ συμβάλλει "συμπληρωματικά", εξίσου στην καταπολέμηση πιο σοβαρών αυτοάνοσων ασθενειών όπως ο καρκίνος... χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιφρονούνται τα αντικαρκινικά φάρμακα.

Αντιθέτως!  Ο κολλοειδής άργυρος δρα επικουρικά και συμπληρωματικά στη θεραπεία που αποφασίζεται από τον θεράποντα.

Στην Ελλάδα βέβαια είναι ένα σχετικά δυσεύρετο είδος πολυτελείας ή ακόμη και συχνά παρεξηγημένος, αφού λόγω της διαστρεβλωτικής ημιμάθειας υπάρχουν  γιατροί, ευτυχώς λίγοι, που "εκφοβίζουν" λόγω άγνοιας τους ασθενείς τους με κουταμάρες...  περί συσσώρευσης...  βαρέων μετάλλων στον οργανισμό και άλλα εντελώς παράλογα επιχειρήματα, που σε καμία περίπτωση δεν ισχύουν.

Το μεγαλύτερο μέρος των παγκόσμιων αποθεμάτων ασημιού εμφανίζεται ως διαλυμένο στους ωκεανούς. Το ιωδιούχο ασήμι χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει τη βροχή, με τον αεροπορικό ψεκασμό/βομβαρδισμό των σύννεφων, που επιδρά ως λεπτή σκόνη πάνω τους και σταδιακά οδηγεί σε συμπύκνωση των υδρατμών.

Οι παλιές αθηναϊκές οικογένειες που είχαν γνήσια ασημένια σερβίτσια μέχρι και ασημένιες κανάτες για το πόσιμο νερό, έτρωγαν και έπιναν, καθημερινά σε αυτά τα ασημένια σκεύη, γιατί και ξέρανε και είχαν προσωπική άποψη και εμπειρίες στο διάβα της ζωής τους.

Από πολύ παλιά, ήταν γνωστό ότι το νερό που μεταφέρεται σε ασημένια φλασκιά παραμένει φρέσκο και δεν οξειδώνεται για αρκετές ημέρες.

Οι άποικοι πριν χρόνια, που κινούνταν στην αμερικανική δύση συνήθιζαν να απολυμαίνουν ένα φλασκί νερού, αφήνοντας μέσα του για μια ολόκληρη νύχτα ένα ασημένιο δολάριο.

Σήμερα, όσοι έχουν τέτοια πολύτιμα σκεύη, τα διατηρούν φυλαγμένα δυστυχώς σε  βιτρίνες της τραπεζαρίας τους, ως πολύτιμα "οικογενειακά κειμήλια" από το παρελθόν, μεγάλης συναισθηματικής αξίας, αλλά χωρίς φυσικά να διαθέτουν καμία απολύτως γνώση για την χρήση τους και τις εκπληκτικές τους δυνατότητες στην προστασία και την προώθηση της ανθρώπινης υγείας.

Περισσότερο από 90 χρόνια πριν,  γιατροί και επαγγελματίες υγείας ανακάλυψαν την "σωτήρια" για την ζωή, απολυμαντική,  βακτηριοκτόνο και μυκητοκτόνο ιδιότητα του κολλοειδούς αργύρου.

Ανέκδοτες μαρτυρίες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα του  κολλοειδούς αργύρου, ως "Φυσικό Αντιβιοτικό", με ισχυρούς αντιμικροβιακούς και αντιμυκητιακούς παράγοντες.

Ο κολλοειδής άργυρος δημιουργείται από μικροσκοπικά σωματίδια αργύρου που αιωρούνται σε υγρό  -συνήθως νερό.

Ο άργυρος χρησιμοποιούνταν για εκατοντάδες χρόνια όχι ιατρικά αλλά σαν συντηρητικό για να κρατά το νερό και το γάλα φρέσκα, εμποδίζοντας την ανάπτυξη της άλγης των βακτηριδίων και άλλων ανεπιθύμητων ή και παθογόνων μικροοργανισμών.

Ο κολλοειδής άργυρος χρησιμοποιείτο ως προτεινόμενο από τους ιατρούς, "φυσικό αντιβιοτικό" μέχρι την δεκαετία  1940 -αρχές 1950, που τα "μοντέρνα" αντιβιοτικά τον εκτόπισαν από την αγορά!

Αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως δεν λειτουργεί αποτελεσματικά στη μάχη κατά των εξωγενών μικροοργανισμών που δίνουν μάχες για να εισέλθουν στον οργανισμό ανθρώπων και ζώων...  Έχει έναν δυναμικό τρόπο να θεραπεύει πληγές και να διορθώνει τον τραυματισμένο ιστό.

Έχει πολλαπλώς διαπιστωθεί ότι με τη χρήση ασημένιων ηλεκτροδίων μπορούσε να ενεργοποιήσει τα αρχέγονα κύτταρα (βλαστοκύτταρα), που σχηματίζουν τον οστικό ιστό και να προχωρήσει και στην θεραπεία τόσο του δέρματος όσο και λοιμώξεων του υποδόρειου ιστού.

"Εν μέρει, το ασήμι έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία των οστικών λοιμώξεων και γενικά οστικών παθήσεων για πολλά χρόνια και ενσωματώνεται σε επιδέσμους για να επιταχύνει τη θεραπεία, ειδικά στις κατακλίσεις.

Πρόσφατη αμερικανική μελέτη τεκμηρίωσε πως οι ασημένιοι καθετήρες μπορούν να αποτρέψουν ουρολοιμώξεις πολύ πιο αποτελεσματικά από εκείνους χωρίς επίστρωση κολλοειδούς αργύρου!

Υπάρχει γενικά, μια αναβίωση του ενδιαφέροντος για το ζελατινοειδές ασήμι στην καταπολέμηση των κρυολογημάτων και των ιών και θα μπορούσε κάλλιστα να ειπωθεί ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο χρήσιμο για το οικογενειακό ντουλάπι/ φαρμακείο.

Η σύγχρονη έρευνα μπορεί τελικά να αποκαταστήσει το ασήμι και ειδικά τον φαρμακευτικό κολλοειδής άργυρο στην παλαιότερα αποδεκτή θέση του ως πιθανώς το πιο ευπροσάρμοστο και αποτελεσματικό φυσικό παράγοντα ενάντια στις βακτηριακές  λοιμώξεις, τους μύκητες και, πρόσφατα, τους ιούς –με το εξαιρετικά σημαντικό επιχείρημα ότι με τα τελευταία ευρήματα είναι σχεδόν αδύνατο να διαφωνήσει κανείς.

Επίσης, το ζελατινοειδές ασήμι χρησιμοποιείται στις κρέμες για την περιποίηση του δέρματος χάρη στις αντισηπτικές ιδιότητές του, που είναι αποτελεσματικές στο λιπαρό δέρμα, το οποίο είναι περισσότερο επιρρεπές σε στίγματα και κνησμό.

Υπάρχουν σημαντικοί  λόγοι για την ιατρική χρήση του κολλοειδούς αργύρου, λαμβάνοντας υπ όψιν την αναποτελεσματικότητα πολλών αντιβιοτικών και την εφεύρεση των "υπέρ-αντιβιοτικών" για να σκοτώσουν τα "υπέρ-μικρόβια", αναρωτιέται κανείς που βρίσκεται το ρίσκο. Πρέπει κανείς να πάρει μεγαλύτερες και ισχυρότερες δόσεις αυτών των υπέρ-αντιβιοτικών που συχνό αποτυγχάνουν να καταπολεμήσουν τις βακτηριακές η μυκητιακές λοιμώξεις;  

Σίγουρα όχι.

Πρέπει να χρησιμοποιούμε κολλοειδή άργυρο σε μεγάλες ποσότητες για πολύ χρόνο;

Σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη ιδέα, να χρησιμοποιεί κανείς οποιοδήποτε φαρμακευτικό σκεύασμα, ανεξέλεγκτα, για μεγάλα χρονικά διαστήματα και χωρίς την σύμφωνη γνώμη των θεραπόντων ιατρών!

Με τον  κολλοειδή άργυρο παρέχεται ένας αποτελεσματικός φαρμακευτικός παράγοντας για την εξουδετέρωση βακτηριδιακών λοιμώξεων, ιών γρίπης και συστηματικών μυκητιάσεων, όμως πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος, ανά  περίπτωση, όπως πάντα κάνουμε με φαρμακευτικά σκευάσματα.

Ο θεράπων ιατρός,  πάντα ήταν και θα συνεχίσει να είναι ο "ειδικός" ο οποίος θα αποφασίζει για την πορεία και τις όποιες αλλαγές ή προσθήκες στη φαρμακευτική φαρέτρα της θεραπείας του ασθενούς, ο οποίος του έχει εμπιστευθεί την υγεία και σε πολλές περιπτώσεις την ίδια του τη ζωή.