Μπλόφες, γκάφες και μπαλαμούτι

Του Γιώργου Λακόπουλου 

Τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, θα τα βρούμε και στο λαδόξιδο. Είναι η μέθοδος Κατρούγκαλου στο ασφαλιστικό. Από πλευράς διαχείρισης των μεγεθών ο υπουργός Εργασίας βρίσκεται ακόμη στην εποχή της πλατείας. Όταν παρουσίαζε στις "λαϊκές συνελεύσεις" την αντιστασιακή γραμμή του "χώρου" απέναντι στους εχθρούς Ευρωπαίους και τους εγχώριους συνεργάτες τους. Είχε τις λύσεις για όλα, αφού κανείς δεν του ζητούσε εξηγήσεις.

Κάπως έτσι χειρίσθηκε και το ασφαλιστικό, για να βρει τα 1,8 δισ. ευρώ για το 2016 και ταυτόχρονα να μεταρρυθμίσει το σύστημα, ώστε να μη ξαναχρειαστούν. Η  καθαρή λύση ήταν να μιλήσει με ειλικρίνεια για την κατάσταση, να περικόψει με όσο πιο δίκαιο τρόπο γίνεται τις υφιστάμενες συντάξεις για να καλύψει τα σημερινά κενά και ταυτόχρονα να εκσυγχρονίσει το σύστημα. Αυτό όμως είχε πολιτικό κόστος.

Γι' αυτό προτιμήθηκε το μπαλαμούτι. Υιοθέτηση μιας ψευτοταξικής καρικατούρας  που δήθεν προστατεύει τους νυν συνταξιούχους, όσο χαμηλότερα βρίσκονται στην κλίμακα και στέλνει το λογαριασμό στους επομένους. Στο ίδιο πλαίσιο η επιβεβλημένη άρση των φορολογικών εξαιρέσεων των αγροτών, αντί να παρουσιαστεί καθαρά και με παρρησία, εμφανίσθηκε ως... παροχή. Η φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης και των επαγγελματιών ως ασφαλιστική καινοτομία. Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.

Στο εσωτερικό οι επί χάρτου σχεδιασμοί Κατρούγκαλου κατέρρευσαν και έβγαλαν τους πάντες στο δρόμο, ακόμη και όσους "δεν δικαιούνται για να ομιλούν". Περίπλοκες διατυπώσεις που είχαν σκοπό να μπερδεύουν τους ενδιαφερόμενους και να καταστήσουν το νομοσχέδιο "ψηφίσιμο", αποκαλύφθηκαν. Ο πολιτικός στόχος της "εταρρύθμισης" έγινε μπούμερανγκ.

Στο εξωτερικό είναι ακόμη χειρότερα. Οι τροϊκανοί δεν έχουν κανένα λόγο να αγοράζουν τα ιδεολογικό περίβλημα των ασφαλιστικών ημίμετρων που τους παρουσίασαν οι υπουργοί και ζήτησαν το αυτονόητο: κοστολόγηση. Η κυβέρνηση παρουσίασε τους αριθμούς με τη νοοτροπία που είχε όταν παρουσίαζε και τα θρυλικά "ισοδύναμα": θα κόψουμε από εδώ, θα ράψουμε από εκεί, θα μας πέσει και κανένα λαχείο, μέσα είμαστε. 

Οι συνομιλητές της δεν τρέφονται με κουτόχορτο και στοιχειώδεις υπολογισμούς ξέρουν να κάνουν. Στον τελευταίο κύκλο συνομιλιών το μήνυμά τους ήταν απλό: αυτά δεν είναι κοστολόγηση. 

Το ασφαλιστικό δεν είναι εύκολο πρόβλημα, ούτε έχει ανώδυνες λύσεις. Η κυβέρνηση αντί να αναλάβει την ευθύνη της και να παρουσιάσει  μια αξιόπιστη πρόταση, που θα θεμελιώνει ένα βιώσιμο σύστημα με ιδρώτα και αίμα -αλλιώς δεν γίνεται- κατέθεσε ένα νομοθέτημα που συντάχθηκε σαν το διαβόητο "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης": για να ξεγελάσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ της κυβέρνησης αντιγράφει τον ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολίτευσης.  Το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Η κυβέρνηση θα ξανακαταπιεί τις "κόκκινες γραμμές" της, αφού θα έχει υποστεί πολιτική πανωλεθρία εν τω μεταξύ. Είναι αυτό που έλεγε ο Αμερικανός συγγραφέας Αμβρόσιος  Μπιρς: "Η χειρότερη γκάφα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, είναι να φάει τη δική του μπλόφα".