Του Γιώργου Κράλογλου

Ας ψάξουμε στα δημοσιονομικά μας πόσα κουπόνια μας επιτρέπουν για τις μικρές επιχειρήσεις και ας αφήσουμε τα παραμύθια με τα πετρέλαια που θα βρούμε...

Το σημειώσαμε στην στήλη ξανά και στις 27/3/25 "Βγαίνουμε πάλι για πετρέλαια. Πάμε για εκλογές;"... είναι παράδοση στην Ελλάδα (την αντέγραψε και η χούντα) να βγάζουμε ειδήσεις για το ενδιαφέρον διεθνών ομίλων για τα πετρέλαιά μας όταν η κάθε κυβέρνησή μας δεν βρίσκει κάτι άλλο να δείξει προοδευτικότητα... Δεν έχει κάτι για να εντυπωσιάσει την κοινή γνώμη, όταν νοιώθει έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια...”.

Το σημειώνουμε και σήμερα. Και δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή μας. Το ενεργειακό θα κάνει δεύτερο κύκλο με προβλήματα στη μικρομεσαία παραγωγή μας. 

Τα δε κουπόνια που θα μοιραστούν για το ρεύμα δεν πρόκειται να σώσουν την κατάσταση.

Οι κρατικές επιδοτήσεις θα είναι και λίγες και με εμφανή αδυναμία να λύσουν (τελικά) το πρόβλημα. 

Και ας μη ξεχνάμε ότι σε ένα 2μηνο από τώρα μπαίνουμε στην καρδιά του τουρισμού με το ενεργειακό να προκαλεί αξεπέραστο κόστος.

Αξεπέραστο βέβαια είναι το κόστος και σε νοικοκυριά. Αλλά προσώρας ας ασχοληθούμε με την επιβαρυμένη παραγωγή μας, η οποία και φθάνει ως τα ράφια του σούπερ μάρκετ. 

Το ξέρουν στην κυβέρνηση και ανησυχούν. Αντιλαμβάνονται μάλιστα ότι έτσι και δεν ενισχυθεί ο μικρός και ο πολύ μικρός επιχειρηματίας στο κόστος παραγωγής (ειδικά το κόστος ρεύματος) θα τιναχθεί στον αέρα και το μισθολογικό και το εργασιακό.

Και κάτι τέτοιο θα  παρασύρει προς τα κάτω το  δήθεν "αναπτυξιακό” προφίλ που θέλει να εμφανίσει τόσο η κυβερνητική προπαγάνδα, όσο και το οικονομικό επιτελείο, για να δικαιολογηθεί έτσι και ο ανασχηματισμός..

Χαμός δηλαδή, από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει η κυβέρνηση, καθώς οι μικροί και πολύ μικροί δεν θα αργήσουν να δώσουν την απάντησή τους προς τα αρμόδια οικονομικά υπουργεία, με αίτημα σοβαρές φορολογικές μειώσεις μέχρι και καταργήσεις στον ΦΠΑ.

Θα απαντήσουν ταυτόχρονα (βεβαίως πριν τις ανακοινώσεις στη ΔΕΘ) για τις περιπλοκές στην κάθε περίπτωση που ο ανταγωνισμός τους επιβάλλει να εντείνουν δράσεις, να προχωρήσουν σε επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό τους. Και να καλύψουν έτσι παραγωγικές ανάγκες, ακόμη και για εξαγωγές χωρίς φορολογικές μεταρρυθμίσεις ουσίας. 

Μεταρρυθμίσεις (εδώ και τώρα) και στην παραγωγή με κόστος που θα πρέπει να ενισχύσει (με κίνητρα) και το κράτος, συρρικνώνοντας, όσο αυτό του είναι δυνατόν, την αδικαιολόγητη απεραντοσύνη του.

Και φθάνουμε από το σημείο αυτό στο αστείο (έως ξεκαρδιστικά κωμικό) των κυβερνητικών πρωτοβουλιών (θα τις δούμε συντομότατα) με προβολή μέσω ανακοινώσεων, αλλά και "πλαγίων ειδήσεων” για την προώθηση του κύκλου διαδικασιών, υπουργικών αποφάσεων και εγκρίσεων (ιδιαίτερα ενισχυτικών) στην όλη προσπάθεια να ανακαλύψουμε με τη βοήθεια της αμερικανικής Chevron τα φυσικά αέρια και τα πετρέλαιά μας στο Αιγαίο...  

Θα ακούσουμε για ταξίδια ελληνικών ειδικών αποστολών στο Χιούστον των ΗΠΑ για τακτοποίηση (θα λέει) υποχρεώσεών μας από την συμφωνία, για επίσπευση των ερευνών.

Και (το κωμικότερο όλων...) για σενάρια κερδών (από την εκμετάλλευση -λέει- των  υδρογονανθράκων μας που θα μοιραστούν στο λαό... Σε όλο τον λαό. Και με δίκαιο τρόπο... 

Αυτό ακριβώς είναι που χαρακτηρίζουμε αστείο. Την αίσθησή μας ότι είμαστε μπροστά σε ακόμη μια σελίδα του 70χρονου παραμυθιού ότι η πολιτική και οι πολιτικοί του Ελλαδιστάν είναι αποφασισμένοι τελικά... να βρουν και να αντλήσουν τα τυχόν αέρια και τα πετρέλαιά μας... Υπομονή λοιπόν. Θα περάσει κι αυτό...

george.kraloglou@capital.gr