Του Λέανδρου Ρακιντζή

Με άρθρο μου στο Capital.gr της 14-5-2022 χαιρέτησα την απόφαση του ΣτΕ με την οποία κρίθηκε ως συνταγματική η ίδρυση με τον ν.4777/2021 της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, γιατί οι διοικητικές πράξεις, που εκδόθηκαν σε εκτέλεση του νόμου αυτού δεν παραβιάζουν τις αρχές της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της πλήρους αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ.

Στο άρθρο μου περιέλαβα όμως την εξής ειδική επιφύλαξη: Η πράξη θα αποδείξει αν θα πετύχει στην αποστολή του ο νεοπαγής θεσμός ή, όπως συμβαίνει με τους περισσοτέρους κατά καιρούς ιδρυόμενους, θα ξεκινήσει με τυμπανοκρουσίες, δεν θα μπορέσει όμως να προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες στην εξασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας ιδιαίτερα σε κρίσιμες εμπλοκές με αντεξουσιαστές και άλλα παραβατικά στοιχεία, γιατί λόγω αριθμού και μέσων δεν θα μπορεί ν αντιταχθεί σε μαζικές εισβολές σε πανεπιστημιακούς χώρους ούτε σε οργανωμένο έγκλημα και στο εμπόριο ναρκωτικών. Ο χρόνος θα δείξει αν θα πρέπει να της χορηγηθούν πρόσθετες εξουσίες και μέσα ή θα αποβεί μια βοηθητική υπηρεσία των ΑΕΙ για όλες τις δουλειές.

Στη συνέχεια άρχισε η υλοποίηση του σχεδίου ίδρυσης της ΠΑ, με δημοσίευση της διακήρυξης για την κατάταξη των μελών της ΠΑ, έλεγχος των προσόντων των υποψηφίων και τελικά προσελήφθηκαν 600 μέλη, τα οποία εκπαιδεύτηκαν από την Αστυνομία και από τα οποία -σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα στα ΜΜΕ- άλλα τοποθετήθηκαν σε υπηρεσίες του Πανεπιστημίου σε μη αστυνομικά καθήκοντα, ελάχιστα σε αστυνομικά καθήκοντα που πραγματοποιούν πεζή περιπολίες σε τέσσερις ανοικτούς πανεπιστημιακούς χώρους (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ, ΕΜΠ, ΟΙΚΠΑ) και τα περισσότερα, που βαπτίστηκαν ειδικοί φρουροί τοποθετήθηκαν σε αστυνομικά τμήματα, όπου εκτελούν υπηρεσία κανονικού αστυνομικού.

Δεν γνωρίζω, ελλείψει επισήμων πληροφοριών, γιατί δεν χρησιμοποιούνται όλοι όσοι προσελήφθηκαν σε αστυνομικά καθήκοντα και σε πανεπιστημιακούς χώρους, αλλά διατέθηκαν για άλλα καθήκοντα. Άλλωστε αποτελεί συνήθη πρακτική στον δημόσιο τομέα, που δεν ελέγχεται, να αποσπώνται υπάλληλοι σε αλλότρια καθήκοντα για κάλυψη ειδικών αναγκών ή λόγω ειδικών σχέσεων. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν ΔΥ που λόγω αποσπάσεων δεν τους έχουν δει ποτέ στην υπηρεσία που διορίσθηκαν, για αυτό από ορισμένες κρίσιμες υπηρεσίες απαγορεύεται βάσει νόμου η απόσπαση, αλλά πάντοτε προβλέπονται οι εξαιρέσεις.

Νομίζω, ότι εάν η Πανεπιστημιακή Αστυνομία ήταν πλήρως στελεχωμένη και λειτουργούσε κανονικά, τουλάχιστον η επίθεση από αντεξουσιαστές κατά της Προέδρου της Φιλοσοφικής Σχολής θα είχε αποτραπεί και ο κ. Πρωθυπουργός εκτός της φραστικής καταδίκης της επίθεσης θα πρέπει να ελέγξει τους λόγους για το έλλειμμα προστασίας που παρέχει η ΠΑ. Οι επιθέσεις όμως ομάδων αντεξουσιατών σε πανεπιστημιακούς χώρους, όπως το ΑΠΘ δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από την ΠΑ και χρειάζονται ενίσχυση από τακτικές αστυνομικές δυνάμεις. Επίσης, μου προκαλεί εντύπωση γιατί οι αρμόδιες αρχές δεν επενέβησαν αμέσως στην επί 18 ημέρες κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ και οι 10 συλληφθέντες παραπέμφθηκαν στη δικαιοσύνη, στην αυτόφωρη ζήτησαν αναβολή και αφέθηκαν ελεύθεροι. Μήπως κάποτε πρέπει να αλλάξουν οι σχετικές διατάξεις;

Πιστεύω, ότι ασχέτως των πολιτικών εξελίξεων, πολιτικών σχεδιασμών και ισορροπιών πρέπει ο θεσμός της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να ενισχυθεί περαιτέρω και με διάταξη νόμου χωρίς αστερίσκους να απαγορευθεί η χρησιμοποίηση πανεπιστημιακού αστυνομικού σε αλλότρια καθήκοντα, γιατί η ασφάλεια των πανεπιστημιακών χώρων επιβάλλεται και για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.