ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι μεγαλοστομίες: η Δημοκρατία ‘δολοφονήθηκε’, τα κόμματα διαλύονται, η Αριστερά πεθαίνει, η κοινωνία παρακμάζει.

Στο ΣΥΡΙΖΑ ‘διεμερίσαντο τα ιμάτιά τους’, όχι με φανερό ρίξιμο ζαριών, αλλά με κρυφή ψήφο ή τηλε-φονικά.

Στην Ελλάδα άπαντες κόπτονται για την ορθή ενημέρωση και τη δημοκρατική συμμετοχή της "κοινωνίας των πολιτών" στις εκλογικές διαδικασίες.

Δύο από τα πολλά ερωτήματα που θα ήθελα να θέσω σε ορισμένους πολιτικούς [πρώην,νυν και ...αεί].

Δεν γνωρίζω αν πράγματι ο Λαός κρατάει μαχαίρι κι αν κόβει και μοιράζει σωστά και δίκαια τα κομμάτια των πολιτικών προτάσεων στις εκλογές.

Η ζωή δεν είναι,ούτε καν ομοιάζει, με μία αστυνομική ταινία, όπου στο τέλος ο κακός τιμωρείται κι ο καλός δικαιώνεται.

Πότε θα καταλάβουν οι θιασώτες της πολιτικής βίας ότι το να σκοτώνεις έναν άνθρωπο για την ιδεολογία σου δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά φόνος;

Ο Ζαν Ζακ Ρουσώ αναρωτιόταν στις Ονειροπολήσεις του ΄για το ποιός έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αλήθεια’.

Έχω την αίσθηση ότι όλη η συζήτηση που διεξάγεται αυτό τον καιρό για τα Μη-Δημόσια Πανεπιστήμια είναι εν μέρει παραπλανητική.

Το ερώτημα κρίσιμο. Ποιος διαθέτει πρωτογενώς, κι όχι κατά παραχώρηση, την εξουσία απονομής κι αναγνώρισης δικαιωμάτων στον Άνθρωπο;

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να συμφωνήσουμε και για τα όρια του αυτοπροσδιορισμού φύλου και ταυτότητας.

Είναι πλέον ιδεοληπτικές οι ένθεν/κακείθεν διαφωνίες για την ίδρυση ΜΗ-ΚΡΑΤΙΚΩΝ (ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ;) ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ (ΜΗ.ΚΡΑ.ΠΑ).

Το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας πάντοτε λειτουργούσε στη λογική του ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ή ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗΣ.

Έχω πολλές φορές αναρωτηθεί για το τί εννοούν ορισμένοι πεφωτισμένοι, όταν μιλάνε για ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ή –έστω– για ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΓΟ στην Ελλάδα.

Η πολιτική μοιάζει να έχει συρρικνωθεί σε ομαδικές ιδεοληπτικές αναπαραστάσεις κάποιου "εχθρού" και να δημιουργεί νέα βραχύβια Ιερατεία με ίντριγκες.

Είναι γνωστό ότι τ’απρόβλεπτα δεν προβλέπονται, καθώς και ότι στη χώρα μας η πολιτική, δυστυχώς και η κοινωνία, δεν λειτουργούν γραμμικά αλλά χαοτικά.

Υπάρχουν μερικοί αιθεροβάμονες που νομίζουν ότι με την ιδεολογία τους και τον προσωπικό τους βολονταρισμό θα ελέγξουν τις αντικειμενικές συνθήκες.